15 สิงหาคม
เทศกาลฤดูใบไม้ร่วง
08:45น.
เมื่อเยี่ยชิวมาถึงมหาวิทยาลัยจินหลิง เขาต้องตกใจเมื่อเห็นว่าสนามที่รองรับคนได้หมื่นคนนั้นเต็มไปด้วยที่นั่ง
มีเสียงตะโกนของผู้คน
“ทำไมถึงมีผู้คนมากขนาดนี้” เยี่ยชิวถาม
จางจิ่วหลิงตอบ “ทันทีที่อธิการบดีมหาวิทยาลัยจิงหลิงได้ยินว่ามาตรฐาขอการแข่งขันนี้สูงมาก แม้แต่กระทรวงสาธารณสุขและซีซีทีวีก็มาด้วย เขาเลยขอให้นักศึกษามาดูด้วย”
เยี่ยชิวเหลือบมอง
แน่นอนว่าคนส่วนใหญ่ในปัจจุบันมีใบหน้าที่อ่อนเยาว์
“วันนี้เป็นเทศกาลไหว้พระจันทร์ นักเรียนทุกคนก็จะไปเที่ยวแล้วเมื่อพวกเขา ถูกขอให้มาดูการแข่งขันนี้ พวกเขาจะไม่รู้สึกเคืองใจใช่ไหม?” เยี่ยชิวกล่าว
จางจิ่วหลิงยิ้มและพูด “ฉันคิดว่านี่เป็นสิ่งที่ดีเลย”
“ปัจจุบัน นักศึกษามักจะชอบเล่นเกม มีความรัก หรือไม่ก็นอนหลับในช่วงวันหยุด เรามาให้พวกเขาดูการแข่งขันระหว่างแพทย์แผนจีนและแพทย์เกาหลี ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่มีความหมายมาก”
“แค่คิดว่ามันเป็นการให้การศึกษาเชิงอุดมการณ์กับพวกเขา บางทีมันอาจจะสามารถเปลี่ยนทัศนคติต่อชีวิตและคุณค่าของนักศึกษาเหล่านี้ได้”
เยี่ยชิวพยักหน้าเล็กน้อย
สิ่งที่จางจิ่วหลิงพูดก็สมเหตุสมผล
นักศึกษาคืออนาคตของชาติ พวกเขาแบกรับความไว้วางใจและความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ของผู้คนเป็นสิ่งสำคัญสำหรับพวกเขา สร้างค่านิยมที่ถูกต้องปรับปรุงการฝึกฝนและศีลธรรมของพวกเขา
จางจิ่วหลิงกล่าว “ตามคำขอของคุณ ฉันกับผู้อาวุโสหลี่และผู้อาวุโสเนี่ย ได้ติดต่อกับสื่อมากมายในช่วงสองวันที่ผ่านมา”
“สื่อทั้งหมด 300 สื่อ และนักข่าวมากกว่า 700 คน มาถึงที่เกิดเหตุในวันนี้”
“ยังมีแขกอีก 4,000 คน โดย 800 คนเป็นเพื่อนร่วมงานของเรา และที่เหลือเป็นผู้สูงส่งจากทุกอาชีพและคนธรรมดาทั่วไป”
“วันนี้มีคนอยู่ที่นี่ทั้งหมด 30,000 คน”
“เสี่ยวเยี่ย สำหรับชื่อเสียงพอหรือยัง?”
เยี่ยชิวยิ้มและพูด “ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของคุณนะจางจิ่วหลิง”
“เฮ้ ทั้งหมดนี้เป็นเครดิตของคุณ หากไม่ไดเชิญรัฐมนตรีฉิน และผู้คนจากซีซีทีวี ฉันคงไม่สามารถเชิญผู้คนได้มากขนาดนี้ได้เลย” จางจิ่วหลิงยิ้มและพูด “เสี่ยวเยี่ย การแข่งขันกำลังมาถึงแล้ว มา ฉันจะพาคุณไปทักทายรัฐมนตรีฉิน”
“โอเค”
เยี่ยชิวตามจางจิ่วหลิงไปที่ด้านหน้าของลู่ลาน
ระหว่างเดิน……
ทันใดนั้นเยี่ยชิวได้ยินนักเรียนข้างๆบ่น
“เกิดเรื่องบ้าอะไรในโรงเรียน? ทำไมพวกเขาถึงจัดการแข่งขันทางการแพทย์ให้เราดูในช่วงวันหยุดกัน?”
“วันนี้ผมนัดแฟนไปเดินป่าแต่ก็ต้องล่มอีกแล้ว”
“ฉันคิดว่าผู้นำโรงเรียนบ้าไปแล้ว การแข่งขันทางการแพทย์มีอะไรน่าสนใจนัก? เรามารวมตัวกันไปดูหนังยังดีกว่า”
“ชายหนุ่มสองสามคนนั้น ถ้าคุณไม่อยากดูการแข่งขันที่น่าเบื่อนี่ก็ไม่เป็นไร กลับหอพักแล้วไปนอนเถอะ!”
“ออกไปไม่ได้! ที่ปรึกษาบอกว่าการออกไโดยไม่ได้รับการอนุญาตจะส่งผลเสียหายร้ายแรง”
“บ้าเอ้ย ฉันเราทำไงดี”
“ไปที่วีแชทแล้วเปิดบัญชีหลุมกัน”
เยี่ยชิวหยุดชั่วขณะ
เขาเหลือบมองนักศึกษาสองสามคนแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “การแข่งขันทักษะทางการแพทย์นี้แตกต่างกับที่พวกเธอคิดเล็กน้อย”
“นักศึกษาตั้งใจดูเถอะ!”
“รับประกันเลยว่าจะตื่นเต้นมากกว่าหนักเป็นร้อยเท่า!”
หลังจากเยี่ยชิวพูดจบ เขาก็ตามจางจิ่วหลิงไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...