วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 795

“ความสำเร็จแล้ว?”

เมื่อได้ยินคำพูดของเยี่ยชิว ผู้ชมทั้งหมดก็ตกใจในตอนแรก จากนั้นก็ไม่เชื่อ

“โรคร้ายจะรักษาให้หายขาดได้อย่างไร?”

“ใช้เข็มเพียงไม่กี่เข็ม ก็อ้างว่ารักษาได้ มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะเชื่ออย่างนั้น”

“ใช่ ฉันไม่เคยได้ยินว่ามีแพทย์คนไหนสามารถรักษาอาการเจ็บป่วยระยะสุดท้ายได้”

“ฉันมีเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งที่เป็นวัณโรคปอดระยะสุดท้าย เขาต้องพักรักษาตัวในโรงพยาบาลเป็นเวลานาน ได้ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญหลายคน ใช้เงินไปเป็นล้าน และเสียชีวิตเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว”

“ภายในเวลาไม่ถึงสองชั่วโมง เขาอ้างว่าสามารถรักษาวัณโรคปอดระยะสุดท้ายได้แล้ว เขาแค่พูดเรื่องไร้สาระหรือเปล่า?”

“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ฉันยกย่องเขาในฐานะไอดอล ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะเป็นแบบนี้”

“……”

ขณะที่ผู้ชมพึมพำในที่นั่งแถวหน้าของที่นั่งวีไอพี

“ฉินปู้ เยี่ยชิวบอกว่าเขาทำสำเร็จ คุณเชื่อไหม?” ถามรองประธานสมาคมการแพทย์แผนจีน

“ฉันทำงานด้านระบบการแพทย์มาหลายปีแล้ว และฉันไม่เคยได้ยินว่าใครสามารถรักษาผู้ป่วยวัณโรคปอดระยะสุดท้ายได้ แต่……”

ฉินปู้หยุดชั่วคราวและมองไปที่เยี่ยชิวบนเวที จากนั้นพูดต่อ “เมื่อพิจารณาจากสีหน้าของเสี่ยวเยี่ย ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้โกหก”

“เขารักษาคนไข้ได้จริงหรือ?”

“ถ้าเขาทำจริงๆ เสี่ยวเยี่ยก็ได้สร้างปาฏิหาริย์ เขาจะเขียนประวัติศาสตร์การแพทย์ของมนุษย์ขึ้นมาใหม่ และการแพทย์แผนจีนจะดึงดูดความสนใจจากทั่วโลกอีกครั้ง”

บนเวที

เนี่ยเสวียเลี่ยงเดินไปหาเยี่ยชิวแล้วถามว่า “เสี่ยวเยี่ย คุณประสบความสำเร็จจริงๆ หรือ?”

“เอิ่ม...…”

ขณะที่เยี่ยชิวพยักหน้า สวีลิ่วก็กวาดผ่านเขาไปและจับชีพจรของหยางต้าเหวยโดยตรง หลับตาเพื่อตรวจสอบ

หลังจากนั้นไม่นาน

“เป็นไปได้ยังไง?” สวีลิ่วลืมตาขึ้นทันที ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ

“ผู้อาวุโสสวี มีอะไรผิดปกติ?” เนี่ยเสวียเลี่ยงถาม

สวีลิ่วไม่สนใจเนี่ยเสวียเลี่ยง มองเยี่ยชิวอย่างลึกซึ้ง จากนั้นก็หัวเราะอย่างเต็มที่

“ผู้อาวุโสสวีมีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ?”

เนี่ยเสวียเลี่ยงสาปแช่งและเดินไปตรวจชีพจรของหยางต้าเหวย

สองนาทีต่อมา

ท่าทางตกใจปรากฏบนใบหน้าของเนี่ยเสวียเลี่ยงเช่นกัน “เป็นไปได้ยังไง?”

“ผู้อาวุโสเนีย มีอะไรผิดปกติ?” หลี่ชุนเฟิงถามอย่างกังวล

เนี่ยเสวียเลี่ยงตอบว่า “เยี่ยชิวรักษาวัณโรคปอดได้แล้ว ตอนนี้เขามีสุขภาพดีกว่าคนปกติเสียอีก”

ว๊าว

ด้านล่างมีคลื่นแห่งความประหลาดใจ

“หมอเยี่ยรักษาเขาได้จริงเหรอ?”

“นั่นเหลือเชื่อเกินไป!”

จางจิ่วหลิงรู้สึกตื่นเต้นและพูดทันทีว่า “เจ้าหน้าที่ รีบพาคนไข้รายนี้ไปตรวจร่างกายด่วน”

“รับทราบ”

พนักงานคนหนึ่งก้าวขึ้นไปบนเวที พร้อมที่จะพาหยางต้าเหวยออกไป

“เดี๋ยวก่อน” เยี่ยชิวหยุดเจ้าหน้าที่แล้วพูดว่า “ผู้อาวุโสจาง ฉันคิดว่าเราควรทำการทดสอบให้คุณหยางที่นี่!”

จางจิ่วหลิงดูลังเลและพูดว่า “ผู้ป่วยจำเป็นต้องผ่านการทดสอบหลายครั้ง และเงื่อนไขที่นี่ไม่เหมาะกับสิ่งนั้น เรา……”

“ถ้าเงื่อนไขไม่เหมาะสมเราก็หาทางได้” สวีลิ่วขัดจังหวะจางจิ่วหลิง และกล่าวว่า “การดำเนินการตรวจสอบในที่สาธารณะจะทำให้ผู้คนมั่นใจมากขึ้น”

จางจิ่วหลิงเข้าใจเหตุผลนี้ แต่การตรวจในที่สาธารณะนั้นยุ่งยากเกินไป โดยต้องอาศัยการประสานงานระหว่างแพทย์หลายคนและใช้เครื่องมือหลายอย่าง

“เยี่ยชิว คุณแน่ใจหรือว่าต้องการทำการทดสอบในที่สาธารณะ?”

ฉินกังยืนขึ้นแถวหน้าแล้วถาม

“ใช่” เยี่ยชิวพยักหน้าอย่างเด็ดเดี่ยว

“ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง” ฉินกังกล่าวและโทรหาผู้บริหารอาวุโสของโรงพยาบาลในเครือของมหาวิทยาลัยแพทย์หนานฟาง ทันที

สิบนาทีต่อมา

รถยนต์หลายคันจอดอยู่นอกสนาม มีแพทย์มากกว่ายี่สิบคนในชุดเสื้อคลุมสีขาวออกมา

พร้อมด้วยเจ้าหน้าที่บางคนถืออุปกรณ์

เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ หยางต้าเหวยก็รู้สึกกังวลเล็กน้อยและถามว่า “คุณเยี่ย หมอเยี่ย ฉันหายจากโรคแล้วจริงๆ เหรอ?”

เยี่ยชิวยิ้มและพูดว่า “รอให้รายงานการตรวจสอบออกมา แล้วคุณจะเห็นเอง”

“โอเค ขอบคุณนะหมอเยี่ย”

ในไม่ช้า เวทีก็เต็มไปด้วยเครื่องมือต่างๆ