วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 801

ในขณะที่มือของโยชิดะ ชูอิจิกำลังจะสัมผัสถึงร่างกายของชิวซานหนานเกอ จู่ๆ——

ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด!

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

โยชิดะ ชูอิจิ โกรธเล็กน้อย รับโทรศัพท์แล้วตะโกนว่า "หวังว่าแกจะรายงานเรื่องสำคัญนะ ไม่งั้นฉันฆ่าแกแน่"

“หัวหน้า แย่แล้ว เย่ชิวหนีไปแล้ว” เสียงอีกฝั่งของโทรศัพท์พูด

หนีไปแล้วงั้นเหรอ?

โยชิดะ ชูอิจิรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย จากนั้นเจตนาฆ่าก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา และเขาก็พูดว่า: "พวกแกมีคนเยอะขนาดนั้น แค่เขาคนเดียวก็ฆ่าไม่ได้?"

“หัวหน้า คุณคงไม่รู้อะไรหรอกว่า ทักษะของไอ่นั้นยอดเยี่ยมมาก เขาคนเดียวได้ฆ่าพี่น้องของเราไปหลายสิบคน แล้วก็หนนีไปอย่างไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ”

“ไอ่บื้อทั้งหลาย!”

โยชิดะ ชูจิอิวางสายโทรศัพท์แล้วโทรออกอีกสายนึงแล้วสั่งว่า “ให้ทุกคนระวังตัวด้วย ไอ่นั้นอาจจะมาที่นี่”

หลังจะสั่งเสร็จ

โยชิดะ ชูอิจิก็วางโทรศัพท์ของเขาลงแล้วเยาะเย้ยว่า: "หัวหน้าสำนักชิวซาน ฉันจะบอกข่าวดีสองเรื่องให้คุณ"

“ข่าวดีแรกคือเยี่ยชิวนั้นหนีออกมาจากศาลเจ้าอามาเทราสึแล้วเขาก็ยังไม่ตาย”

"ข่าวดีที่สองก็คืออีกสักพักคุณก็จะกลายเป็นคนของฉันแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า..."

โยชิดะ ชูอิจิหัวเราะอย่างดุเดือด ยื่นมือออกไปตรงด้านกน้าของชิวซานหนานเกออีกครั้ง

ผู้หญิงคนนี้คือคนที่เขาปรารถนามานาน

“ไปให้พ้น อย่ามาแตะต้องฉัน” ชิวซานหนานเกอตะโกนด้วยความรังเกียจ

“หัวหน้าสำนักชิวซาน คุณไม่ต้องกังวล บนร่างกายฉันสะอาดมาก ฉันได้เปลี่ยนชุดสะอาดเพื่อมาพบคุณโดยเฉพาะแล้ว” โยชิดะ ชูอิจิหัวเราะเบา ๆ

ชิวซานหนานเกอพูดด้วยความโกรธ: "โยชิดะ ชูอิจิ แม้ว่าฉันจะตาย ฉันก็ไม่ยอมให้แกแตะต้องตัวฉัน"

โยชิดะ ชูอิจิยิ้มและพูดว่า: "หัวหน้าสำนักชิวซาน ตอนนี้คุณอยู่ในฝ่ามือของฉันแล้ว ไม่ว่าคุณจะเต็มใจหรือไม่เต็มใจก็ตาม ฉันอยากจะสัมผัสเมื่อไหร่ก็ได้"

“โยชิดะ ชูอิจิ แม้ว่าแกจะได้ตัวฉันแล้ว แต่แกก็ไม่มีวันได้ใจฉัน”

“ฉันแค่ต้องการตัวคุณ ไม่ได้สนใจที่จะได้ใจคุณ”

ช่างไร้ยางอาย!

มีเจตนาฆ่าในดวงตาของชิวซานหนานเกอ เมื่อมือของโยชิดะ ชูอิจิ กำลังจะสัมผัสผิวหนังของเธอ ทันใดนั้นชิวซานหนานเกอก็ถุยของออกมาจากปาก

เซียว!

เข็มเหล็กพุ่งไปที่คอของโยชิดะ ชูอิจิอย่างรวดเร็ว

โยชิดะ ชูอิจิเอียงศีรษะและหลบเข็มเหล็ก ในขณะนั้นเอง ชิซานหนานเกอก็ใช้กำลังทั้งหมดเพื่อดันร่างของเขาลงกับพื้นแล้วเตะเป้าของโยชิดะ ชูอิจิอย่างแรงด้วยเท้าทั้งสองข้าง

"อ๊า……"

โยชิดะ ชูอิจิกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ใช้มือปิดเป้า แล้วถอยหลังไปหลายก้าว

ทั้งตัวของชิวซานหานเกอนถูกมัดด้วยเชือก หากไม่ใช่แบบนี้ การเตะเมื่อกี้ของเธอนั้นสามารถทำให้โยชิดะ ชูอิจิต้องไม่สามารถมีเพศสันพันธุ์ได้อีกแน่

“ไอ้สารเลว แกกล้าเตะฉันงั้นเหรอ อยากตายมากหรือไง”

โยชิดะ ชูอิจิรีบวิ่งเข้าไปข้างหน้าและตบหน้าของชิวซานหนานเกอไปสองครั้ง

ทันใดนั้น รอยฝ่ามือสีแดงสดสองรอยก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่สวยงามของ ชิวซานหนานเกอ และเลือดแดงก่ำก็ไหลออกมาจากมุมปากของเธอ

โยชิดะ ชูอิจิถอยกลับไปสองสามก้าวอีกครั้ง ใช้มือปิดเป้า ความเจ็บปวดทำให้เส้นเลือดบนหน้าผากนูนออกมา

จุดนั้นเป็นส่วนที่เปราะบางที่สุดของผู้ชาย โดยปกติแล้ว แม้แต่กระแทกนิดเดียวก็เจ็บมากแล้ว ไม่ต้องพูดถึงว่ายังโดนชิวซานหนานเกอเตะอย่างแรก

ชิวซานหนานเกอหัวเราะเยาะ: "โยชิดะ ชูอิจิ แกมันขยะ ถ้าเก่งมากหน่าก็ฆ่าฉันเลยสิ!"

“ฉันจะบอกแกนะ ตอนที่โยชิดะ นากะจิตาย เขาได้คุกเข่าต่อหน้าฉันและร้องขอความเมตตา ให้ฉันไว้ชวิตเขา แต่ฉันไม่ได้ให้โอกาสเขา”

“เขาตายอย่างอนาถมาก ฮ่าฮ่าฮ่า…”