“วิชาฆ่าทั้งเป็น?”
เยี่ยชิวตระหนักได้ทันที
“ลดความซับซ้อน รวบรวมความตั้งใจของดาบทั้งหมดเข้าด้วยกัน แล้วโจมตีอย่างรุนแรง”
“นี่คือความเข้าใจของนักดาบแห่งจ่งหยวนที่มีต่อวิถีแห่งดาบ”
“ดูเหมือนว่าในตอนนั้น เซียนดาบแห่งจ่งหยวนไม่เพียงแต่อาศัยการเคลื่อนไหวนี้เพื่อให้อยู่ยงคงกระพันเท่านั้น แต่ยังทิ้งวิชาดาบนี้ไว้บนหน้าผา ส่งต่อไปยังคนรุ่นต่อๆ ไป ฉันไม่เคยคาดหวังว่าจะได้รับประโยชน์จากมัน”
เยี่ยชิวหลับตา เริ่มนึกถึงกระบวนการทั้งหมดในการรวมเจตนาดาบสามพันหกร้อยเจตนา ให้เป็นเจตนาดาบขนาดใหญ่เพียงหนึ่งเดียวในใจ
เวลาผ่านไปอย่างเงียบๆ
เยี่ยชิวนั่งอยู่ที่นี่อีกวัน
หนึ่งวันต่อมา
ขณะที่แสงยามเช้าส่องสว่างขึ้น เยี่ยชิวก็ลืมตาขึ้นมา
“กึก! กึก! กึก!”
สามสิบหกเจตนาดาบก็ปรากฏขึ้นรอบๆ เยี่ยชิว แม้ว่าความเจตนาดาบแต่ละอันจะมีความยาวเพียงหนึ่งเมตร แต่พลังก็น่ากลัว
”ย่อ!”
เยี่ยชิวเปล่งเสียงร้องต่ำ เจตนาดาบดาบสามสิบหกที่อยู่รอบตัวเขาควบแน่นเป็นดาบเดียวยาวสามเมตร
เจตนาฆ่าก็ปะทุขึ้นทันที
“สแลช!”
เยี่ยชิวชี้มือขวาของเขาไปที่หน้าผา
“บูม!”
เจตนาดาบฟันหน้าผา ทำให้มันแตกสลายทันที และการเคลื่อนไหวของดาบที่นักดาบแห่งจ่งหยวนทิ้งไว้ ก็แตกสลายเช่นกัน
“การฝึกฝนในปัจจุบันของฉันสามารถแสดงได้เพียงสามสิบหกเจตนาดาบเท่านั้น โดยมีพลังเพียงร้อยละหนึ่งของนักดาบแห่งจ่งหยวนในตอนนั้น”
“ซึ่งหมายความว่า ดาบเซียนแห่งจ่งหยวนจะต้องมีการฝึกฝนที่สูงมากในตอนนั้น อย่างน้อยก็ฝึกฝนพลังชี่แท้ทั้งเก้า”
“ยิ่งกว่านั้น เขาอาจจะก้าวเข้าสู่เส้นทางแห่งเซียนแล้ว”
เยี่ยชิว อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโหยหาบ้าง
“ถ้าฉันสามารถแสดงสามพันหกร้อยเจตนาดาบได้ ฉันก็น่าจะสามารถสังหารหลงอีได้ใช่ไหม?”
เยี่ยชิวยิ้ม
เขาพอใจกับพลังวิชาวิชาฆ่าทั้งเป็น
ในแง่ของพลังเพียงอย่างเดียว การเคลื่อนไหวของดาบนี้ไม่อ่อนแอไปกว่าดรรชนีกระบี่หกชีพจร
“ฉันสงสัยว่าพลังงานภายในที่ใช้เจตนาดาบนั้น จะสิ้นเปลืองไปมากแค่ไหน?”
เยี่ยชิวหลับตาอีกครั้ง เพื่อตรวจสอบพลังงานภายในในเส้นลมปราณของเขา
เห็นแล้วก็น่าตกใจ
เยี่ยชิวพบว่าพลังงานภายในไม่ได้ถูกใช้มากนัก ประมาณคร่าวๆ ด้วยการฝึกฝนในปัจจุบัน เขาสามารถใช้วิชาฆ่าทั้งเป็นได้ห้าสิบครั้ง
“มหัศจรรย์!”
“ด้วยวิธีนี้ เมื่อฉันเผชิญหน้ากับศัตรูในอนาคต ฉันจะพยายามไม่ใช้วิชาดาบอักษรหญ้าและดรรชนีกระบี่หกชีพจรให้ได้มากนัก”
เยี่ยชิวมีความสุขมาก
เขาไม่คาดคิดว่า วิชาฆ่าทั้งเป็นจะทรงพลังขนาดนี้ ในขณะที่ใช้พลังงานภายในเพียงเล็กน้อย
“ไม่น่าแปลกใจเลย ที่นักดาบเซียนแห่งจ่งหยวนไม่เคยพ่ายแพ้หลังจากการต่อสู้และการแข่งขันมากมาย ด้วยการฝึกฝนของเขา เขาอาจจะใช้วิชาฆ่าทั้งเป็นได้หลายพันครั้ง แม้แต่คู่ต่อสู้ที่มีการฝึกฝนที่เทียบเคียงก็ไม่สามารถตามเขาทันได้”
เยี่ยชิวหลับตาอีกครั้ง ต้องการเข้าใจวิชาฆ่าทั้งเป็นให้ดีขั้น
“ฮะ?”
จู่ๆ เยี่ยชิวก็อุทานด้วยความประหลาดใจ
เขาสังเกตเห็นว่า เมื่อถึงจุดหนึ่ง พลังชี่แท้โดยกำเนิดได้ปรากฏขึ้นในเส้นลมปราณ
“ฉันได้ฝึนฝนพลังชี่แท้โดยกำเนิดขั้นที่สองแล้ว?”
เยี่ยชิวประหลาดใจ
เขาพบว่า พลังชี่แท้ที่สอง เช่นเดียวกับพลังชี่แท้ที่หนึ่ง เริ่มไหลเวียนจากตานเถียนของเขา และยังคงไหลต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดทั่วร่างกาย
เยี่ยชิวเปิดมือของเขา ปล่อยพลังชี่แท้ทั้งสองออกมา
ไม่นานนัก
พลังชี่แท้สีทองสองอันก็พุ่งออกมาจากฝ่ามือของเขา พร้อมกับเสียงคำรามของมังกรลึก
“กร๊าก”
เยี่ยชิวสังเกตเห็นว่าพลังชี่แท้ทั้งสองดูเหมือนจะได้รับการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย พวกมันไม่ปรากฏเป็นพลังชี่แท้อีกต่อไป แต่เหมือนมังกรทองสองตัว
“พลังชี่แท้ที่สองปรากฏขึ้นเมื่อใด?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...