ระหว่างทางไปบ้านตระกูลซวี
เยี่ยชิวถามซวีชางจินว่า: "สรุปแล้วมันเกิดอะไรขึ้นกับปู่ของคุณกันแน่?"
“ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน”
ซวีชางจินกล่าวว่า: "จู่ๆ ฉันก็ได้รับโทรศัพท์จากคุณพ่อเมื่อวันก่อน บอกว่าคุณปู่ป่วยหนัก ฉันก็เลยต้องรีบกลับไป"
“ส่วนสาเหตุของอาการป่วยของคุณปู่นั้นเรายังไม่ทราบแน่ชัด เลยไม่ทราบว่าคุณปู่ป่วยเป็นอะไรกันแน่”
เยี่ยชิวถามว่า: "ชางจิน คุณรู้ไหมว่าปู่ของคุณป่วยได้ยังไง?"
ซวีชางจินส่ายหัวแล้วพูดว่า "ฉันได้ยินจากคุณพ่อว่าจู่ๆ คุณปู่ก็สลบไม่ได้สติ ส่วนเรื่องอื่นๆฉันก็ไม่รู้อะไรเลย"
เยี่ยชิวคิดกับตัวเอง
อยู่ๆก็เกิดอาการ
ไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด
มันไม่ฟังดูแปลกไปหน่อยเหรอ!
เยี่ยชิวคิดในใจ
“เยี่ยชิวโอปป้า คุณมีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ได้โปรดช่วยคุณปู่ของฉันด้วยนะคะ” ซวีชางจินกล่าว “ตราบใดที่คุณสามารถช่วยคุณปู่ของฉันได้ ไม่ว่าคุณจะให้ฉันทำอะไรฉันก็ยอมก็จะยอมทำตามทุกอย่าง”
เยี่ยชิวหันไปมองซวีชางจินแล้วถามว่า "ยอมทำอะไรก็ได้จริงๆงั้นเหรอ?"
“อืม” ซวีชางจินพยักหน้า
“ถ้าอย่างนั้นคุณก็มาเป็นแฟนของผมสิ!” เยี่ยชิวกล่าว
ทันใดนั้น ใบหน้าของซวีชางจินก็เปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความเขินอาย
ที่จริงเธอก็ชอบเยี่ยชิวอยู่แล้ว เมื่อเธอได้ยินแบบนี้ เธอก็เกือบจะตอบตกลงโดยไม่ลังเล และกำลังจะพยักหน้า
“แปะ!”
เยี่ยชิวใช้นิ้วดีดหน้าผากของซวีชางจินเบา ๆ แล้วพูดว่า "คุณกำลังคิดอะไรอยู่น่ะ? ผมแค่พูดเล่นเท่านั้นแหละ"
“ผมเป็นหมอ ยังไงมันก็เป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วที่จะต้องรักษา”
“ไม่ต้องกังวล ตราบใดที่ยังมีโอกาสเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ผมจะพยายามรักษาคุณปู่ของคุณให้ดีที่สุด”
ซวีชางจินมุ่ยปาก เธอคิดหวังว่าเยี่ยชิวไม่ได้พูดเล่นกับเธอ
แต่ตอนนี้…
เห้อ!
ซวีชางจินรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
ก็ถึงบ้านตระกูลซวีแล้ว
พอเยี่ยชิวลงจากรถ ก็เห็นว่าข้างหน้าของเขคือคฤหาสน์ขนาดใหญ่หลังหนึ่ง
แลดูเรียบง่ายและสง่างาม ทั้งตระหง่านตระการตา
โอ่อ่าสุดๆ
เยี่ยชิวอุทานในใจ สมกับเป็นที่อยู่อาศัยของมหาเศรษฐีอันดับต้นๆของโลกจริงๆนั่นแหละ น่าอิจฉาจริงๆ
“เยี่ยชิวโอปป้า กรุณาตามฉันมาทางนี้ค่ะ” หลังจากที่ซวีชางจินพูดจบ เธอก็พาเยี่ยชิวเข้าไปในคฤหาสน์
และเยี่ยชิวก็ต้องตกใจอีกครั้ง
จะใหญ่ไปแล้ว!
คฤหาสน์หลังนี้ครอบคลุมพื้นที่อย่างน้อยก็สักกี่หมื่นไร่ พร้อมด้วยสระว่ายน้ำกลางแจ้ง ทั้งสนามหญ้า สวนหิน สนามกอล์ฟ และยังมีพื้นที่ต้นไม้สีเขียวนั่นอีก ซึ่งทำให้ที่นี่ยิ่งดูหรูหรา แต่ก็ยังให้ความรู้สึกเงียบสงบไปพร้อมๆกันด้วย
ระหว่างทาง ก็เห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลาดตระเวนจำนวนมาก
หลังจากเห็นซวีชางจิน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้ก็โค้งคำนับและทำความเคารพ
ในไม่ช้า ซวีชางจินก็พาเยี่ยชิวมาถึงที่วิลล่าสไตล์ยุโรปหลังหนึ่ง
เยี่ยชิวก็รู้สึกได้ในทันทีว่า มีออร่าอันทรงพลังมากมายกำลังจับตามองมาที่เขาในความมืด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...