"เยี่ยชิวอยู่ที่ไหน? ออกมารับความตายซะ!"
เสียงนี้เหมือนเสียงระเบิดที่ดังสนั่น ดังไปทั่วทุกมุมของลานสนาม ดังจนทำให้แขกและลูกศิษย์ของหลงเหมินแก้วหูแทบแตก
มีใครสร้างปัญหา?
ทุกคนพร้อมใจกันหันหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ
เห็นเพียงเงาสามคนที่ค่อยก้าวเข้ามาใกล้ๆ
พวกเขาใส่ชุดคลุมพญางูสีม่วง มวยผมประดับกวานทอง ดูสง่างามมาก
ทุกฝีก้าวของพวกเขาจะมีเสียง"ตึง"จากนั้นบนพื้นก็จะปรากฏรอยเท้าที่ลึกห้าเซน
"พวกเขาเป็นใคร?"
"ให้ความรู้สึกแข็งแกร่งมาก!"
"ดูทรงแล้วเหมือนไม่ได้มาดี!"
เทพทหารหันกลับไปมอง หรี่ตามองอีกครั้ง เขาดูออกแล้วว่าแขกสามคนที่ไม่ได้รับเชิญคือใคร
หลงซื่อ หลงชี หลงปาจากเมืองต้องห้าม!
ทันใดนั้นถังเฟยก็รีบลุกขึ้นและตะโกนว่า"ทหาร รีบกันพวกมันไว้"
ฉึบฉึบฉึบ!
ทหารที่มีปืนในมือนับสิบคนรีบวิ่งไปดักด้านหน้าของหลงชีทั้งสาม
"หลีกไป!"
หลงปาสะบัดผ้าคลุมพลังก็ถูกกวาดออกไป
ปังปังปัง!
ทหารนับสิบถูกตีกระเด็น
ทำให้แขกที่อยู่ในลานสนามสีหน้าเปลี่ยนทันที
"ไอ่หนุ่มสามคนนี้ช่างกล้าหาญจริงๆ กล้าแตะต้องคนของวังซาตาน พวกเขาเป็นใครมาจากไหนกันแน่?"
ถังเฟยเห็นแบบนี้ก็โกรธมาก เขาเตรียมเรียกคนต่อแต่จู่ๆก็มีเสียงปืนดังมาจากข้างหู
ปัง!
หลงเยี่ยยิงออกไปทางหลงปา
หลงปาเหมือนไม่เห็นยกแขนเสื้อขึ้นมาสะบัดกระสุนยังไม่ทันเข้าใกล้ก็ถูกตีกลับ
จากนั้นหลงปาก็มองหลงเยี่ยด้วยสายตาเย็นชา
จังหวะนั้นหลงเยี่ยโดนสัตว์ดุร้ายจ้องมองร่างกายรู้สึกหนาวสั่นขึ้นมา
"ฉันเคยเจอนาย"
หลงปามองหลงเยี่ยแล้วพูดด้วยความเย็นชาว่า"นายเตรียมตัวรอเลยไว้ฉันจัดการเยี่ยชิวเสร็จแกโดนแน่"
เสียงเทพทหารดังขึ้น"หลงปา วันนี้เป็นวันอำลาเฉาหยวน พวกนายมาก่อเรื่องมันจะไม่ดีหรือป่าว?"
"มีอะไรไม่ดี?"หลงปาตอบ"พอดีเลยส่งเยี่ยชิวไปเป็นเพื่อนเฉาหยวน"
สีหน้าเทพทหารไม่พอใจ
เวลานี้เสียงของหลงชีก็ดังขึ้น"เทพทหาร รอบก็ถ้าไม่ใช่เพราะนายอยู่ที่ตระกลูไป๋พวกเราคงฆ่าเยี่ยชิวทิ้งแล้ว ไม่ปล่อยให้มันลอยนวลนานขนาดนี้"
"ไม่รู้ว่าวันนี้พวกนายยังจะขัดขวางพวกฉันไหม?"
"เทพทหาร อย่าว่าพวกเราไม่ไว้หน้าเลย วันนี้ใครกล้าขัดขวางพวกเราฆ่าเยี่ยชิว ไม่ว่าจะเป็นใครหน้าไหนมีศักดิ์เป็นใคร ฉันก็จะฆ่าทิ้งให้หมด"
ฟ่อ——
คนทั้งหมดอ้าปากค้าง
ไม่มีใครคิดถึงเลยว่าหลงชีจะเย่อหยิ่งขนาดนี้อละยังท้าทายเทพทหารต่อหน้าทุกคน
อีกนิดเขาก็พูดว่า เทพทหารถ้านายกล้ามาหยุด ฉันก็จะฆ่านาย
เทพทหารยิ้มอ่อนและพูดว่า"หลงชี ฉันขอเตือนนายทางที่ดีอย่ายุ่งกับเยี่ยชิวเลย เขาไม่เพียงแต่เป็นหัวหน้าคนใหม่ของหลงเหมินยังเป็นหลานเขยของผู้อาวุโสถังอีกด้วย"
อะไรนะ เยี่ยชิวเป็นหลานเขยผู้อาวุโสถัง?
ทุกคนตกตะลึง
"พอเถอะเพทหาร เลิกเอาผู้อาวุโสถังมาข่มขู่พวกเราเถอะ พวกเราไม่กลัวหรอก"
หลงชีพูด"อย่าพึ่งพูด เยี่ยชิวยังไม่ได้แต่งกับหลานสาวผู้อาวุโสถังเลย ต่อให้แต่งแล้วฉันก็ยังจะฆ่า"
"ผู้อาวุโสถังใส่ใจสักนิกก็จะไม่ท้าทายกับพวกเรา คนที่เป็นศัตรูกับพวกเรามีจุดจบที่ไม่ดีหรอก ท่านก็รู้"
เทพทหารพูดด้วยความโกรธ"หลงชี นายนี้มันห้าวหาญจริงๆแม้แต่ผู้อาวุโสถังก็ไม่อยู่ในสายตา?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...