สรุปเนื้อหา บทที่ 922 เรื่องแปลกตะวันออกเฉียงเหนือ – วิสารทแพทย์เทวัญ โดย หูหยานล่วนหยู
บท บทที่ 922 เรื่องแปลกตะวันออกเฉียงเหนือ ของ วิสารทแพทย์เทวัญ ในหมวดนิยายความสามารถแปลก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย หูหยานล่วนหยู อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ระหว่างหญิงงามของเยี่ยชิว เขาชอบอยู่กับหลินจิงจื้อมากที่สุด
หลินจิงจื้อไม่เล่นจิ๊บจ๊อยต่อหน้าเขา ไม่โกรธใส่ ระหว่างที่ตามใจเขาทุกเรื่อง แล้วยังสามารถให้เซอไพรส์กับเขาได้ และบางครั้งเเค่สายตาและคำพูดคำสองคำ ก็สามารถทำให้เยาเลือดในตัวพลุ่งพล่าน
เยี่ยชิวอยู่กับเธอ ทั้งผ่อนคลายและมีความสุข
เมื่อได้ยินคําพูดของหลินจิงจื้อ เยี่ยชิวยังจะทนไหวได้ไง ก้มหัวลงอย่างรวดเร็ว พร้อมที่จูบหลินจิงจื้อ
หลินจิงจื้อหลับตาลง พร้อมที่จะถูกกระทํา
เป็นฉากที่สวยมาก
ก๊อกๆ!”
ทันใดนั้น เสียงเคาะประตูดังมาจากข้างนอก ขัดจังหวะพวกเขาไป
“ใคร?”หลินจิงจื้อตะโกน
“ผู้จัดการหลิน ฉันเอง เสียงของซุนเมิ่งจี๋ยดังมาจากข้างนอก
เธอมีเรื่องอะไร?” หลินจิงจื้อถาม
ซุนเมิ่งเจี๋ยกล่าวว่า“เมื่อกี้ฉันลืมประวัติรายงานการประชุมไว้ในห้องประชุมเเล้ว ”
หลินจิงจื้อเงยหน้าขึ้นมาดู มีแล็ปท็อปอยู่บนโต๊ะประชุมจริงๆด้วย
“เดี๋ยวก่อน ”
หลินจิงจื้อออกมาจากอ้อมแขนของเยี่ยชิว แล้วพูดว่า“เข้ามาเอาเอง”
ประตูเปิดเเล้ว ซุนเมิ่งเจี๋ยเข้ามาจากข้างนอก เหลือบมองหลินจิงจื้อและเยี่ยชิวอย่างรวดเร็ว และออกไปพร้อมกับแล็ปท็อป
หลินจิงจื้อนั่งบนตักของเยี่ยชิวอีกครั้ง และถามด้วยนํ้าเสียงหวานๆว่า “สามี นายคิดถึงฉันไหม?”
“คิดถึง”เยี่ยชิวพยักหน้า
“คิดถึงตรงไหน?”หลินจิงจื้อถาม
“คิดถึงหมด” เยี่ยชิวตอบ
“จริงเหรอ?”หลินจิงจื้อพูดด้วยรอยยิ้ม“ ฉันได้ยินไป๋ปิงพูดว่า นายพาสาวงามอายุน้อยสองคนกลับบ้าน?นายมีอะไรกับพวกเขาไหม?”
“พี่ปิงบอกเรื่องนี้ให้เธอแล้วเหรอ?” เยี่ยชิวคิดลับๆว่า ไป๋ปิงพอฝึกรายงานลับหลังได้แล้ว ดูเหมือนว่ากลับไปต้องจัดการไป๋ปิงดีๆแล้ว
หลินจิงจื้อยิ้ม“ตอนที่ไป๋ปิงบอกเรื่องนี้ให้ฉัน น้ําเสียงของเขาริษยา เห็นได้ชัดว่าเขาหึงแล้ว”
เยี่ยชิวกล่าวว่า“จริงๆแล้วก็ไม่มีอะไร ก็แค่เพื่อนร่วมงานสองคน......”
คําพูดยังไม่จบ
นิ้วของหลินจิงจื้อปิดกั้นริมฝีปากของเยี่ยชิวไว้ แล้วพูดว่า “ฉันรู้การเป็นของนาย ดังนั้นนายไม่จําเป็นต้องอธิบายให้ฉันฟัง นอกจากนี้ ฉันก็ไม่ใช่คนขี้จี๊ ถ้านายชอบจริงๆ ฉันก็ไม่แคร์ ”
เยี่ยชิวพูดอย่างซาบซึ้“ พี่หลิน ขอบคุณเธอมาก”
“นายรู้ดี ฉันไม่ชอบพูดขอบคุณด้วยวาจา ฉันชอบการกระทำจริง”หลินจิงจื้อมองไปที่เยี่ยชิวด้วยดวงตาที่สวยงามคู่หนึ่ง ดวงตาของเขามีน้ำกระเพื่อมอยู่
เยี่ยชิวเข้าใจทันที ว่าเธอหมายถึงอะไร ก้มหัวลง แล้วจูบปากของหลินจิงจื้อ
ทั้งสองจูบกันอย่างไม่ลืมตัว
เริ่มเข้าท่า
“ก๊อกๆ!”
ทันใดนั้น ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง
บรรยากาศแตกสลาย และทั้งสองคนในสํานักงานก็เริ่มอารมณ์เสียเล็กน้อย
“ใคร?”หลินจิงจื้ออดความโกรธไว้แล้วถาม
“ผู้จัดการหลิน ฉันคือเสี่ยวเจิ้งจากแผนกธุรการ มีเอกสารที่ต้องการคุณเซ็นชื่อ”เสียงผู้หญิงดังมาจากข้างนอก
“เธอไปหาซุนเมิ่งเจี๋ย ให้ซุนเมิ่งเจี๋ยเซ็น หลินจิงจื้อกล่าว
“ฉันเคยหาผู้ช่วยซุนแล้ว ผู้ช่วยซุนบอกว่าเอกสารนี้มีแต่คุณเซ็นได้เท่านั้น ”
“ค่อยมาหาฉันพรุ่งนี้ ”
“ได้ค่ะ ”
หลังจากที่เสี่ยวเจิ้งไปเเล้ว หลินจิงจื้อก็เอาแขนโอบคอของเยี่ยชิวไว้ แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม“สามี พวกเราเอาต่อ”
“อืม......”
ก๊อกๆ!
เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง
“ผู้จัดการหลิน ฉันคือเสี่ยวหลี่จากแผนกการเงิน งบการเงินของไตรมาสที่แล้วรบกวนคุณดูให้หน่อย ”
“มาหาฉันพรุ่งนี้ ”
เสียงของหลินจิงจื้อเพิ่งจบลง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นตาม“ผู้จัดการหลิน ฉันเหล่าจ้าวของแผนกโลจิสติกส์ สำหรับการจัดซื้ออุปกรณ์โลจิสติกส์ของบริษัทในเดือนนี้ ฉันได้ทำวางแผนไว้ ฉันอยากให้คุณลองดู”
ก๊อกๆๆ......
เยี่ยชิวสงสัยเล็กน้อย และถามว่า “เรื่องอะไร?”
“ฉันไม่รู้จะพูดยังไง?”ใบหน้าที่สวยงามของหลินจิงจื้อเต็มไปด้วยความไม่สบายใจกังวล
นี่เป็นครั้งแรกที่เยี่ยชิวเห็นการแสดงออกแบบนี้จากหลินจิงจื้อ เขาประหม่ามาก และถามว่า “พี่หลิน ถ้ามีอะไรที่เธอบอกฉันโดยตรง ถ้าฉันทําได้......”
ก่อนที่เขาจะพูดจบหลินจิงจื้อก็คายคําสองคําในปากของเขา“ เเก้คัน!”
อะไรนะ?
เยี่ยชิวตกตะลึงเป็นเวลาสามวินาทีถึงจะจะตอบสนอง จากนั้นอุ้มหลินจิงจื้อขึ้นมา วางเธอไว้บนโต๊ะประชุม
......
วันรุ่งขึ้น
แปดโมงเช้า
เยี่ยชิวและอาตะชางเหม่ยออกเดินทางจากเจียงโจว ขึ้นเครื่องบิน และมุ่งหน้าไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ
สามชั่วโมงผ่านไป
เยี่ยชิวเพิ่งลงจากเครื่องบิน โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น
ตู๊ดๆๆ......
เยี่ยชิวหยิบโทรศัพท์ออกมาดู บนจอเเสดงสองคํา ถังเฟย
กดปุ่มรับสาย
เยี่ยชิวถามว่า “เหล่าถัง นายหาฉัน?”
“เยี่ยชิว สองสามวันนี้นายว่างไหม?” ถังเฟยถาม
“มีอะไร?”
“ฉันอยากเชิญนายมาภาคตะวันออกเฉียงเหนือรอบหนึ่ง ”
เยี่ยชิวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาเพิ่งก้าวเข้าสู่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ถังเฟยก็เชิญเขาไปภาคตะวันออกเฉียงเหนือ นี่บังเอิญเกินไปป่าว?
เขารู้ ว่าถังเฟยต้องเจอปัญหาบางอย่าง ไม่งั้น คงไม่มารบกวนเขา
เยี่ยชิวรีบถามว่า “นายมีปัญหาอะไรไหม?”
“อืม ”ถังเฟยตอบรับ และพูดด้วยเสียงทุ้มว่า“ฝั่งภูเขาฉางไป๋มีเรื่องอะไรแปลกๆ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...