วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 923

“เรื่องแปลก?”

เยี่ยชิวรีบถามว่า “เรื่องแปลกอะไร?บอกรายละเอียดมา”

ถังเฟยกล่าวว่า“สองสามคําฉันพูดได้ไม่ชัดเจน รอนายไปถึงภูเขาฉางไป๋ดูแล้วก็รู้ ว่าแต่ เยี่ยชิว สองสามวันนี้นายว่างไหม สามารถมาภาคตะวันออกเฉียงเหนือรอบหนึ่งได้ไหม?”

เยี่ยชิวตอบว่า “ฉันถึงภาคตะวันออกเฉียงเหนือแล้ว ”

“โอ๋?”ถังเฟยแปลกใจเล็กน้อย“เทพทหารแจ้งงให้นายรู้เหรอ?”

“เทพทหารไม่ได้ติดต่อฉัน ฉันจะมาทำธุระ”เยี่ยชิวกล่าวว่า“เหล่าถัง นายส่งที่อยู่รายละเอียดมาให้ฉัน ฉันกับไอ้แก่มาด้วยกัน”

“อมตะชางเหม่ยก็มาด้วย? ดีมาก บางทีอมตะชางเหม่ยอาจช่วยในเรื่องนี้ได้ ”ถังเฟยถามตามว่า “ตอนนี้พวกนายอยู่ที่ไหน?”

“พวกเราเพิ่งลงจากเครื่องบิน ยังอยู่ที่สนามบิน เยี่ยชิวกล่าว

“พวกนายรออยู่ที่สนามบิน ฉันส่งคนไปรับพวกนายทันที”หลังจากถังเฟยพูดจบ เขาก็วางสาย

อมตะชางเหม่ยถามว่า “โทรศัพท์ของถังเฟย?เขาหานายทำอะไร?”

เยี่ยชิวไม่ได้ปิดบัง “ถังเฟยเจอเรื่องแปลกประหลาดบนภูเขาฉางไป๋ อยากจะขอให้พวกเราไปช่วย ”

ภูเขาฉางไป๋?

หลังจากได้ยินคําพูดของเยี่ยชิว อมตะชางเหม่ยมีความรู้สึกกังวลในดวงตา เเละหายในพริบตา

“ไอ้เเก่ จุดหมายปลายทางครั้งนี้ของพวกเราคือภูเขาฉางไป๋ ถังเฟยก็บอกว่ามีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้นที่ภูเขาฉางไป๋ นี่จะเกี่ยวอะไรเรื่องใหญ่ที่นายจะทำไหม?”ในใจเยี่ยชิวเป็นห่วงเล็กน้อย แล้วพูด

“ช่างมันเถอะ ไปดูภูเขาฉางไป๋ก่อนค่อยว่ากัน ”

ในสายตาของอมตะชางเหม่ยมีความกังวลวูบวาบในตา จริงๆแล้วก็เป็นห่วงเรื่องแปลกที่ถังเฟยเจอ จะส่งผลต่อสิ่งที่เขาจะทํา

พวกเขารออยู่นอกสนามบินเป็นเวลายี่สิบนาที

ยี่สิบนาทีผ่านไป รถจี๊ปติดป้ายทะเบียนทหารจอดอยู่หน้าทั้งสองคน คนขับเป็นชายหนุ่มที่ใส่เครื่องแบบลายพราง

“นายเยี่ย เต้าจ่าง ฉันมารับพวกคุณตามคําสั่งของผู้นําระดับสูง ทั้งสองท่านโปรดขึ้นรถ”

หลังจากชายหนุ่มพูดจบ เขาก็เปิดประตูด้านหลัง

“ขอบคุณ”เยี่ยชิวกล่าวคําขอบคุณ เเล้วเขึ้นรถจี๊ปกับอมตะชางเหม่ย และออกจากสนามบิน

รถวิ่งไปข้าวหน้าตลอดทาง

เยี่ยชิวถามว่า “จากตรงนี้ไปถึงภูเขาฉางไป๋ต้องใช้เวลานานแค่ไหน?”

“ใช้เวลาไม่นาน”คนขับมองข้างหน้า ขับรถไปด้วยและตอบไปด้วยว่า“ประมาณสองชั่วโมง!”

เเมร่ง สองชั่วโมงยังบอกว่าไม่นาน?

อมตะชางเหม่ยใช้ศอกแตะเยี่ยชิว เยี่ยชิวเหลือบมองไปที่อมตะชางเหม่ย เห็นแต่ว่าอมตะชางเหม่ยบีบตาใส่เขา

เยี่ยชิวเข้าใจ และถามคนขับ“ถังเฟยบอกฉันว่า พวกนายเจอสิ่งแปลกมากๆ ในภูเขาฉางไป๋ เป็นจริงเหรอ?”

“อืม”สีหน้าของคนขับเริ่มเคร่งขรึม

“บอกฉันหน่อยดิ ”

“ขอโทษนายเยี่ย ไม่มีคําสั่งของผู้นําระดับสูง ฉันไม่สามารถบอกนายได้ ”

อมตะชางเหม่ยด่าคนขับ“ ฉันว่าไอ้เจ้าหนู ทำไมมไม่รู้เรื่องเเบบนี้?เยี่ยชิวเป็นคนของวังซาตานของพวกนาย นายไม่รู้เหรอ? ตำแหน่งของเขาสูงกว่านายเยอะเลย”

คนขับพูดขอโทษว่า“ฉันขอโทษ ผู้นําระดับสูงสั่งแล้ว เรื่องนี้ห้ามรั่วไหลกับใครสักคน”

“ถ้าทั้งสองท่านอยากรู้ รอถึงค่ายเเล้ว สามารถถามผู้นำระดับสูงเองได้”

“โปรดยกโทษ”