หลังจากที่เยี่ยชิวเปิดดวงตาสวรรค์ก็คอยจับจ้องไปที่ใต้ดินที่ลึกกว่ายี่สิบเมตร
อมตะชางเหม่ยเห็นเยี่ยชิวทำหน้าตึงเครียดผิดปกติจึงได้ถามออกไป "เกิดอะไรขึ้น?"
"ตาเฒ่า คอยดูเถอะหลังจากขุดหลุมฝังศพขึ้นมาได้คุณจะต้องตกตะลึงอย่างมากแน่" เยี่ยชิวพูดจบก็เดินไปหาถังเฟยพร้อมกับสั่ง "เหล่าถัง หาคนมาช่วยกันขุดหลุมศพเยอะหน่อยนะ"
"หากคิดจะกำจัดพิษศพให้สิ้นซากละก็ มีทางเดียวคือขุดหลุมฝังศพเท่านั้น"
"อ้อใช่ ให้ทุกคนเตรียมชุดป้องกันและหน้ากากป้องกันพิษศพกันไว้ด้วยล่ะ"
"อืม" ถังเฟยตอบรับและรีบหยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรออก
หลังจากวางสายไป
ถังเฟยก็กล่าวขึ้นว่า "ฉันได้แจ้งไปยังทหารกองรักษาการณ์ที่ภูเขาฉางไป๋แล้วว่าให้พวกเขาส่งคนมาสนับสนุน ซึ่งการจะมาถึงที่นี่ได้นั้นต้องใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง ไม่รีบใช่ไหม?"
"ไม่รีบ รอพวกเขามาถึงค่อยขุด" เยี่ยชิวกล่าว
ขณะที่กำลังรออยู่นั่น
ถังเฟยก็พูดขึ้นมา "เยี่ยชิว นายและอมตะชางเหม่ยพบอะไรเหรอ?"
เยี่ยชิวกล่าว "ใต้รากของต้นสนทั้งเจ็ดมีหลุมศพขนาดใหญ่อยู่จริง เพียงแต่สารพิษที่ออกมาจากศพได้ผ่านทะลุเข้ามาในต้นสน หากไม่รีบกำจัดทิ้งไปอาจทำให้ที่นี่กลายเป็นสถานที่ที่อันตรายอย่างมาก"
ถังเฟยรู้สึกตกใจและกล่าวออกไป "ฉันต้องแจ้งให้หน่วยงานโบราณคดีที่เกี่ยวข้องทราบเรื่องไหม ให้พวกเขาส่งคนมาช่วยด้วย?"
"ไม่ต้อง" อมตะชางเหม่ยกล่าว "หลุมศพนี้ค่อนข้างแปลกประหลาด เราขุดขึ้นมาก่อนดีกว่า"
ขณะนี้เอง เยี่ยชิวก็หันไปถามอมตะชางเหม่ย "ตาเฒ่า คุณคิดว่าใครอยู่ในหลุมศพนี้อย่างนั้นเหรอ?"
อมตะชางเหม่ยส่ายหน้า "ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่หลังจากที่เราขุดหลุมศพนี้ขึ้นมาได้เมื่อไรก็คงรู้เองว่าเจ้าของที่แท้จริงคือใคร"
เวลาผ่านไป
ผ่านไปเพียงยี่สิบห้านาที ทหารกลุ่มหนึ่งก็เดินทางมาถึง
คนที่นำมาเป็นชายวัยกลางคนสวมชุดในเครื่องแบบและมีเครื่องหมายแสดงยศพันโทอยู่บนไหล่
ชายวัยกลางคนเดินไปตรงหน้าถังเฟยพร้อมกับแสดงความเคารพและเปล่งเสียงดังอย่างชัดถ้อยชัดคำ "ฉินเฟิงหัวหน้าทีมพยัคฆ์หมอบรายงานตัวครับ หัวหน้าเชิญออกคำสั่งได้เลยครับ"
ถังเฟยแสดงความเคารพกลับพร้อมกับถามไป "ชุดและหน้ากากป้องกันได้นำมาไหม?"
ฉินเฟิงพยักหน้า "นำมาครับ อยู่ในกระเป๋า"
ถังเฟยกล่าว "บอกให้ทุกคนสวมชุดป้องกันให้เรียบร้อยแล้วรอคำสั่งต่อไป"
"รับทราบ!"
ฉินเฟิงตอบรับพร้อมกับสั่งการออกไป เวลาไม่ถึงสามนาทีทั้งหมดก็สวมชุดป้องกันและหน้ากากป้องกันพิษเสร็จเรียบร้อย
ถังเฟยกล่าวกับฉินเฟิง "หัวหน้าทีมฉิน ผมขอแนะนำบุคคลต่อไป นี่คือเยี่ยชิว เขาเป็นคนของวังซาตานของเรามีระดับเทียบเท่ากับยศพันเอก หลังจากนี้ขอให้ฟังคำสั่งของเขา"
ฉินเฟิงหันไปมองเยี่ยชิวและแสดงสีหน้าตกตะลึง
เพราะเยี่ยชิวดูอายุน้อยมาก
แววตาของลุงโส่วซานเองก็แสดงสีหน้าตกตะลึง เขาเองก็พอจะคาดเดาได้ว่าเยี่ยชิวต้องไม่ใช่คนธรรมดาและเมื่อได้ยินที่ถังเฟยแนะนำตัวเยี่ยชิวก็รู้สึกปั่นป่วนขึ้นมาในใจ
"อายุน้อยขนาดนี้ก็เป็นถึงยศพันเอก อีกไม่กี่ปีเขาไม่เป็นถึงนายพลเลยเหรอ?"
"ปัดโธ่ โชคดีที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้ทำผิดอะไรต่อเขา ไม่งั้นฉันตายแน่"
"เขาอายุน้อยขนาดนี้ก็ได้เป็นถึงพันเอก นอกจากความสามารถที่ร้ายกาจของตัวเองแล้ว เขาจะต้องมีใครคอยช่วยอยู่ข้างหลังอย่างแน่นอน"
ลุงโส่วซานมองดูเยี่ยชิวอยู่นานและแอบบ่นพึมพำ "ต้องหาวิธีเข้าใกล้อนาคตว่าที่นายพลคนนี้แล้ว อนาคตหากมีเขาคอยคุ้มครองละก็จะต้องเจริญรุ่งเรืองเงินทองไม่ขาดมืออย่างแน่นอน"
อีกฝั่ง
ฉินเฟิงเองก็รีบแสดงความเคารพเยี่ยชิวอย่างนอบน้อม
เยี่ยชิวกล่าวด้วยรอยยิ้ม "หัวหน้าทีมฉินไม่ต้องถึงขนาดนั้น ผมอายุน้อยกว่าคุณ คุณเรียกชื่อผมปกติก็ได้แล้ว"
ฉินเฟิงลังเลใจเล็กน้อย "เอ่อ.......ได้เหรอ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...