วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 929

ถังเฟยเดินมาถึงด้านข้างเยี่ยชิวพูดว่า"แล้วจะทำยังไงกับเลือดของเจ็ดคนในโลงศพนี้?"

ในเลือดคนมีพิษศพถ้าหากไม่จัดการก็จะมีเรื่องตามมามากมาย

"ตาแก่ คุณสามารถกำจัดได้ใช่ไหม?"เยี่ยชิวถาม

อมตะชางเหม่ยตอบ"เลือดเยอะเกินไปถ้าจะกำจัดพิษศพให้สิ้นซากเลยคงยาก"

ในใจเยี่ยชิวสลดลงเล็กน้อย

เวลานี้อมตะชางเหม่ยก็หัวเราะขึ้นมาเสียงดัง"สำหรับคนอื่นอาจจะยากแต่ฉันเป็นอาจารย์ใหญ่แห่งภูเขาหลงหู่ จัดการพิษศพพวกนี้สำหรับฉันเป็นเรื่องง่ายๆ"

โอ้โห ไม่แสดงหน่อยจะตายหรือไง!

"เรื่องพิษศพมอบหมายให้ฉันได้เลย"เยี่ยชิวมองขวางใส่อมตะชางเหม่ยจากนั้นเดินไปทางทิศเหนือ

"นายไปทำอะไร?"อมตะชางเหม่ยถาม

เยี่ยชิวไม่ตอบเดินหน้าต่อไปหกสิบก้าวจากนั้นก้มหัวจ้องมองที่พื้นสักพัก

ผ่านไปสองนาที

เยี่ยชิวใช้กิ่งไม้วาดบนพื้นเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ากว้างสามเมตรยาวสามเมตร

"หัวหน้าฉิน!"

เยี่ยชิวกวักมือเรียกหัวหน้าทีมพยัคฆ์หมอบฉินเฟิง

ฉินเฟิงเหยาะๆวิ่งมาหาเยี่ยชิว เช็ดเหงื่อบนหน้าผากถามว่า"มีคำสั่งอะไร?"

เยี่ยชิวชี้รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าบนพื้นพูดว่า"นายจัดหาคนมาขุดตามรูปสี่เหลี่ยมที่ฉันวาดนี้ลึกลงไปสามเมตร"

"ครับ"

ฉินเฟิงรีบเรียกทหารสิบกว่าคนเริ่มมาขุดหลุม

อีกด้านหนึ่ง

อมตะชางเหม่ยเดินมาถึงหน้าโรงศพสีทองสัมฤทธิ์หยิบยันต์ออกมาจากแขนเสื้อลัทธิเต๋าสามใบโยนลงไปในโลงศพ

จากนั้นก้นั่งขัดสมาธิอยู่หน้าโรงศพหลับตาและท่องคาถาเสียงเบามาก

ผ่านไปสักพัก

จู่ๆอมตะชางเหม่ยก็ลืมตาขึ้นมานิ้วชี้และนิ้วกลางข้างขวาชิดกันและชี้เหมือนเป็นดาบไปที่โลงศพ

"ทำลาย!"

อมตะชางเหม่ยตะโกนหนึ่งคำแต่ก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

ทหารที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างทำหน้างงงวย

"พระอาจารย์ท่านนี้กำลังทำอะไร?"

"ดูไม่เข้าใจเลย?"

"ทำอะไรบ้าบอ......"

คำวิพากษ์วิจารณ์ยังไม่ทันได้หยุดลงจู่ๆเลือดในโลงศพก็เดือดขึ้นมาจนมีควันดำ

อมตะชางเหม่ยลุกขึ้นยืนและเดินไปโลงที่สองโยนยันต์ลงไปและนั่งขัดสมาธิหลับตาและท่องคาถา

ผ่านไปสักพัก"

จู่ๆอมตะชางเหมยก็ลืมตาใช้มือขวาทำนิ้วชี้และนิ้วกลางชิดกันเหมือนดาบและชี้ไปที่โลงศพ

"ทำลาย!"

ไม่ช้าเลือดโลงศพก็เดือดขึ้นมาและมีควันดำ

ด้วยวิธีการแบบนี้อมตะชางเหม่ยใช้เวลาครึ่งชั่วโมงในการทำให้เลือดในโลงศพทั้งเจ็ดโลงเดือดขึ้นมา

"ถังเฟย บอกให้ทุกคนว่าอย่าพึ่งเข้าใกล้โลงศพเหล่านี้"อมตะชางเหม่ยสั่งห้าม