วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 938

“ท่านซาน โปรดให้ข้อมือของคุณแก่ฉัน ฉันจะตรวจชีพจรของคุณ”

เยี่ยชิวกล่าวด้วยความเคารพ

หลงซานยื่นมือซ้ายไปหาเยี่ยชิว และเยี่ยชิวสังเกตเห็นว่ามือขวาของหลงซานกำหมัดแน่น ราวกับว่าเขาพร้อมที่จะโจมตีทุกเมื่อ

ชายชราคนนี้ค่อนข้างระมัดระวัง

เยี่ยชิวเอื้อมมือออกและตรวจชีพจรของหลงซาน จากนั้นหลับตาและสัมผัสชีพจรอย่างระมัดระวัง

ในไม่ช้า หัวใจของเยี่ยชิวก็สั่นไหว

หลงซานได้ฝึกฝนพลังชี่แท้ทั้งเก้า!

แต่หลังจากนั้นทันที เยี่ยชิวก็รู้สึกได้ถึงความยินดีในใจ

เพราะเขาพบว่า ไม่เพียงแต่อาการบาดเจ็บของหลงซานจะรุนแรงมากเท่านั้น แต่พลังชี่และเลือดก็พลุ่งพล่าน พลังชี่แท้ทั้งเก้าไหลเวียนในเส้นลมปราณในทางกลับกัน ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นอาการของการครอบครองของปีศาจ

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง

เยี่ยชิวก็ปล่อยชีพจรของหลงซาน

“หนุ่มน้อย คุณค้นพบอะไรบางอย่างบ้างไหม?” คำพูดของหลงซานบ่งบอกถึงการทดสอบ

เยี่ยชิวถามว่า “ท่านซาน คุณต้องการฟังความจริงหรือเรื่องโกหก?”

หลงซานกล่าวว่า “ฉันมักจะฟังแต่ความจริงเท่านั้น”

“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะบอกความจริงแก่คุณ” เยี่ยชิวกล่าว “ถ้าฉันจำไม่ผิด ท่านซานได้รับบาดเจ็บสาหัสด้วยอาวุธมีคมเมื่อหลายปีก่อน โดยมีอาการบาดเจ็บสาหัสที่ปอดซึ่งไม่หายเป็นเวลานาน”

ความประหลาดใจแวบขึ้นมาในดวงตาของหลงซาน ขณะที่เขาถามว่า “คุณรู้ไหมว่ามันเป็นอาวุธมีคมชนิดใด?”

เยี่ยชิวโพล่งออกมา “ดาบ!”

“เด็กดี มีความสามารถค่อนข้างมากจริงๆ” หลงซานกล่าวชม จากนั้นกล่าวว่า “ถูกต้อง ฉันได้รับบาดเจ็บจากดาบเมื่อหลายปีก่อน”

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เยี่ยชิวจึงถามว่า “ฉันได้ยินมาว่าผู้คนในเมืองต้องห้ามล้วนเป็นปรมาจารย์ที่ไม่ธรรมดา และท่านซาน การฝึกฝนของคุณนั้นยอดเยี่ยมมาก ใครจะทำร้ายคุณได้?”

หลงซานถามกลับว่า “เคยได้ยินเกี่ยวกับเยี่ยหวู่ซวงหรือไม่?”

เยี่ยชิวพยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวว่า “ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับเขา มีข่าวลือว่าเยี่ยหวู่ซวงเป็นปรมาจารย์อันดับหนึ่งของโลกในเวลานั้น ด้วยทักษะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม”

หลงซานกล่าวว่า “เยี่ยหวู่ซวงเป็นผู้มอบบาดแผลจากดาบบนร่างกายของฉัน”

“ในช่วงที่เกิดความวุ่นวายในปักกิ่งเมื่อหลายปีก่อน เยี่ยหวู่ซวงต้องการหลบหนีออกจากเมือง”

“ฉันกับพี่ชายคนโตซุ่มโจมตีเขาระหว่างเดินทางออกจากเมือง และเขาก็แทงฉันด้วยดาบ”

แน่นอนว่าผู้คนในเมืองต้องห้ามได้ดำเนินการในช่วงที่เกิดความวุ่นวายในปักกิ่ง

เจตนาฆ่าของเยี่ยชิวเพิ่มขึ้นในใจ แต่เขายังคงสงบสติอารมณ์และถามว่า “ท่านซาน คุณฆ่าเยี่ยหวู่ซวงหรือไม่?”

“ไม่!” หลงซานกล่าวว่า “หลังจากที่เยี่ยหวู่ซวงถูกซุ่มโจมตีในปักกิ่ง เขาก็มาถึงจุดสิ้นสุดของเชือก จากนั้นเขาก็พบกับพวกเรา ไม่มีทางออกไปนอกจากจะตาย”

“เราคิดว่าเยี่ยหวู่ซวงจะถูกพวกเราฆ่า”

“แต่โดยไม่คาดคิด ในช่วงเวลาวิกฤติ เยี่ยหวู่ซวงได้รับการช่วยเหลือโดยบุคคลลึกลับ”

เยี่ยชิวทั้งตกใจและดีใจ

จากคำพูดของหลงซาน ดูเหมือนว่าพ่อของเขาจะไม่ตาย

อย่างไรก็ตาม เวลาผ่านไปหลายปีแล้ว ถ้าพ่อของเขายังมีชีวิตอยู่ ทำไมเขาไม่มาหาพวกเขาล่ะ?

หลงซานกล่าวต่อ “แม้ว่าเยี่ยหวู่ซวงจะรอดแล้ว แต่เขาก็ไม่รอด”

เยี่ยชิวรีบถามว่า “ท่านซานหมายความว่าอย่างไร?”

หลงซานกล่าวว่า “เมื่อบุคคลลึกลับช่วยเยี่ยหวู่ซวง เขาจวนจะตาย ได้รับบาดเจ็บสาหัส และยังได้รับพิษจากสารพิษหายากหลายชนิดอีกด้วย”

“ไม่ว่าพิษหายากชนิดใด พวกมันล้วนมีอันตรายถึงชีวิต หากคนธรรมดาถูกวางยาพิษ วิญญาณของพวกเขาก็จะออกไปสู่ชีวิตหลังความตาย”

“แม้ว่าเยี่ยหวู่ซวงจะเชี่ยวชาญ ภายใต้อาการบาดเจ็บสาหัสและสารพิษหายากหลายชนิด แม้แต่เทพก็ไม่สามารถช่วยชีวิตเขาได้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเยี่ยหวู่ซวงถึงวาระจะต้องตาย!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เยี่ยชิวก็เต็มไปด้วยความปรารถนาที่จะแก้แค้น หลงซาน เพื่อพ่อของเขาทันที แต่เหตุผลบอกเขาว่า เขาไม่สามารถกระทำการโดยประมาทได้

แม้ว่าหลงซานจะได้รับบาดเจ็บและถูกปีศาจเข้าสิง ด้วยพลังชี่แท้ทั้งเก้า หากเขาต้องต่อสู้จนตาย แม้ว่าในที่สุดเขาจะสามารถฆ่าหลงซานได้ เขาก็คงจะต้องจ่ายราคาจำนวนมาก

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ถังเฟยและลุงโส่วซานอยู่ที่นี่

ทั้งสองคนไม่มีทักษะมากนัก ห้องสุสานก็เล็ก เมื่อเริ่มต่อสู้ พวกเขาจะตกอยู่ในอันตรายที่สุด