วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 939

“ฉึก!”

เข็มทองแทงเข้าไปในหัวของหลงซาน

“โอ๊ย……”

หลงซานกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ปฏิกิริยาของเขารวดเร็ว หลังจากที่รู้ว่าเขาถูกเยี่ยชิวทรยศ เขาก็ชกมือขวาไปทางหลัง

เนื่องจากเยี่ยชิวได้ดำเนินการไปแล้ว เขาจึงไม่ยอมให้หลงซานมีโอกาสที่จะมีชีวิตรอด เขาหลบหมัดของหลงซานอย่างรวดเร็วและปล่อยดรรชนีกระบี่หกชีพจร

หวด!

หวด!

หวด!

ปราณดาบสามเล่มโจมตีอย่างดุเดือดและรวดเร็ว

แม้ว่าหลงซานจะสัมผัสได้ถึงวิกฤตร้ายแรง แต่ร่างกายกลับไม่คล่องตัว หลังจากหลบปราณดาบหนึ่งแล้ว อีกสองปราณดาบก็โจมตีหลังและแทงทะลุคอของเขา

ทันใดนั้นเลือดก็กระเซ็นออกมาจากลำคอโดยไม่หยุด

ในขณะนี้ อมตะชางเหม่ยก็เริ่มลงมือและโยนยันต์สายฟ้า

บูม!

สายฟ้าปรากฏขึ้นมาจากอากาศบางๆ และฟาดไปที่หัวของหลงซาน

ลุงโส่วซานเต็มไปด้วยความตกใจ การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันทำให้เขาไม่ทันระวัง แต่เมื่อเห็นเยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยโจมตีหลงซาน เขาไม่ลังเลเลย และดึงดาบยาวของเขาออกมาโดยตรง แทงทะลุหัวใจของหลงซาน

“พวกแก…...พวกแก…...”

ปากของหลงซานเต็มไปด้วยเลือด เขาปิดคอด้วยมือทั้งสองข้างและจ้องมองอย่างโกรธเคืองที่เยี่ยชิว

เยี่ยชิวยิ้มและพูดว่า “คุณสงสัยไหมว่า ทำไมฉันถึงอยากฆ่าคุณ?”

หลงซานไม่ได้พูด แต่สีหน้าของเขาบอกเยี่ยชิวแล้วว่า เขาต้องการทราบเหตุผล

“เพราะว่าฉันกับเมืองต้องห้ามเป็นศัตรูกันอย่างไม่อาจประนีประนอมได้” เยี่ยชิวกล่าว “ฉันลืมบอกคุณไป ฉันนามสกุลเยี่ย และชื่อของฉันคือเยี่ยชิว”

นามสกุลเยี่ย?

ร่างกายของหลงซานสั่นสะท้าน จู่ๆ ก็นึกถึงอะไรบางอย่าง เขาใช้กำลังทั้งหมดถามว่า “ความสัมพันธ์ของคุณกับเยี่ยหวู่ซวงคืออะไร?”

เยี่ยชิวตอบว่า “เยี่ยหวู่ซวงคือพ่อของฉัน!”

ม่านตาของหลงซานหดตัว สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

นอกจากหลงซานแล้ว ถังเฟยและลุงโส่วซานยังตกตะลึงอย่างมากอีกด้วย

พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่า เยี่ยชิวจะเป็นบุตรชายของอดีตปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้อันดับหนึ่ง เยี่ยหวู่ซวง!

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถังเฟยซึ่งรู้จักเยี่ยชิวมานานแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับบิดาผู้ให้กำเนิดที่แท้จริงของเยี่ยชิว คือ เยี่ยหวู่ซวง

“ไม่น่าแปลกใจ ครั้งสุดท้ายที่ฉันได้ยินเกี่ยวกับการเสียสละของ เยี่ยชิว เทพทหารที่ไม่ได้ออกจากปักกิ่งเป็นเวลาสิบปี ปรากฏตัวเป็นการส่วนตัวทางตะวันตกเฉียงเหนือ ดูเหมือนว่าเทพทหารจะรู้มานานแล้วเกี่ยวกับภูมิหลังของเยี่ยชิว”

“เฉายวนอาจจะรู้เกี่ยวกับภูมิหลังของเยี่ยชิว ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่ส่งต่อตำแหน่งผู้นำหลงเหมินให้กับเยี่ยชิว”

“ไม่อยากจะเชื่อเลย จริงๆ เยี่ยชิวมาจากตระกูลแรกของปักกิ่ง ตระกูลเยี่ย!”

อมตะชางเหม่ยยังคงสงบ ในขณะที่เขารู้ภูมิหลังของเยี่ยชิวมาเป็นเวลานาน

เยี่ยชิวมองไปที่หลงซานและเยาะเย้ย “คุณคิดว่าฉันจะรักษาอาการบาดเจ็บให้คุณจริงๆ หรือ? ช่างไร้เดียงสาจริงๆ!”

“กว่ายี่สิบปีที่แล้ว เมื่อทุกคนในเมืองต้องห้ามลงมือกับพ่อของฉัน คุณน่าจะรู้ว่า ในที่สุดคุณจะต้องชดใช้”

“ฉันขอเตือนคุณนะ หลงซื่อ หลงอู่ หลงชี หลงปา พวกเขาทั้งหมดถูกฉันฆ่า”

อะไรนะ?

ใบหน้าของหลงซานเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า ราวกับว่าเขาต้องการกลืนกินใครสักคน

เยี่ยชิวกล่าวว่า “ตอนนี้ในเมืองต้องห้าม เหลือเพียงหลงเอ้อร์ และหลงอีเท่านั้น ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะมีอายุยืนยาวอีกต่อไปเช่นกัน”

“หลงซาน ก่อนที่จะตาย ฉันมีเรื่องจะถามคุณ หากคุณตอบตามความเป็นจริง ฉันจะปล่อยให้ร่างกายของคุณไม่เสียหาย แต่หากคุณปฏิเสธที่จะตอบหรือโกหกฉัน ฉันจะโปรยกระดูกและขี้เถ้าของคุณ”

“ย้อนกลับไปตอนนั้น คุณเป็นผู้ริเริ่มการคำนวณเทพครั้งแรกของปักกิ่ง เพื่อยุยงให้หลายครอบครัวในปักกิ่งร่วมมือกันเพื่อสังหารพ่อของฉัน ถ้าฉันไม่เข้าใจผิด จุดประสงค์ที่แท้จริงของคุณคือ แผนที่สมบัติใช่ไหม?”

หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ ม่านตาของหลงซานก็หดตัวลง