วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 976

เยี่ยต้าเป่าต้องการตบตัวเองจริงๆ

“เยี่ยชิวที่ร่ำรวยขนาดนี้ จะมาแข่งขันกับฉันเพื่อชิงโชคลาภของตระกูลได้อย่างไร?”

ทันใดนั้น ความคิดของเยี่ยต้าเป่าก็เปลี่ยนไป

“เยี่ยชิวต้องโกหกฉันแน่ ใครในโลกนี้ที่จะบ่นเรื่องการมีเงินมากเกินไป?”

“เช่นเดียวกับพ่อของฉัน คือคนที่รวยที่สุดอยู่แล้ว มีทรัพย์สินเป็นพันล้าน แต่ก็ยังพยายามหาเงินเพิ่มอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย?”

“ความโลภของมนุษย์ไม่มีที่สิ้นสุด และเยี่ยชิวก็ไม่ใช่นักบุญ แล้วเขาจะไม่มีความโลภได้อย่างไร?”

เยี่ยชิวไม่รู้ว่าเยี่ยต้าเป่ากำลังคิดอะไรอยู่ และถามต่อไปว่า “แล้วสุดยอดทหารล่ะ?”

“ทหารชั้นยอดคืออะไร?” เยี่ยต้าเป่าดูสับสน

“ถึงตอนนี้ถ้าไม่พูดความจริงอยากตายมั้ย?” เจตนาฆ่าอันเย็นชาเล็ดลอดออกมาจาก เยี่ยชิว

เยี่ยต้าเป่ากระโดดด้วยความกลัว และพูดอย่างรวดเร็วว่า “ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าทหารชั้นยอดคืออะไร”

“เยี่ยชิว คุณต้องเชื่อฉัน”

“ฉันไม่ได้โกหกคุณ”

เยี่ยชิวสังเกตท่าทางของเยี่ยต้าเป่ามาตลอด พบว่าผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะไม่ได้โกหกจริงๆ พูดว่า “ตอนที่ฉันไปช่วยพี่หลิน ฉันได้พบกับทหารชั้นยอดหลายคน”

“พูดง่ายๆ ก็คือ ทหารชั้นยอดคือบุคคลที่ได้รับการดัดแปลงพันธุกรรมด้วยยา”

“ร่างกายของพวกเขาแข็งแกร่งเป็นพิเศษ พวกเขาไม่กลัวดาบหรือกระสุน แม้แต่ทหารหน่วยรบพิเศษร้อยคนก็เทียบไม่ได้สำหรับพวกเขา”

“คุณเป็นผู้บงการเบื้องหลังการลักพาตัวของพี่หลิน ทำไมคุณถึงไม่รู้?”

ทันใดนั้นเยี่ยต้าเป่าก็จำบางสิ่งบางอย่างได้และพูดว่า “ฉันรู้แล้ว”

“พี่เหลียงกังวลว่าหวงหรานอาจล้มเหลว เขาจึงหาคนมาช่วย”

“ฉันคิดว่าทหารชั้นยอดต้องถูกส่งมาจากบุคคลนั้น”

เยี่ยชิวถามทันทีว่า “คุณเคยเห็นบุคคลนั้นหรือไม่? เขามีลักษณะอย่างไร?”

เยี่ยต้าเป่ากล่าวว่า “พี่เหลียงติดต่อเขาผ่านวิดีโอ เขาสวมหน้ากากสีดำ ดังนั้นฉันจึงไม่เห็นหน้าของเขา แต่...…”

“แต่อะไร?” เยี่ยชิวถาม

“ผู้ชายคนนั้นให้ความรู้สึกคุ้นเคยแก่ฉันมาก เหมือนที่ฉันเคยเห็นเขามาก่อน แต่ฉันจำไม่ได้ว่าที่ไหน” เยี่ยต้าเป่ากล่าว

“บ้าเอ๊ย!” เยี่ยชิวสาปแช่ง

หากรู้ก่อนหน้านี้ เขาควรจะไว้ชีวิตเหลียงเหวินเย่ว์ บางทีเขาอาจจะค้นพบชายผู้บังคับบัญชาทหารชั้นยอดก็ได้

ภัยคุกคามของเหล่าทหารชั้นยอดนั้นรุนแรงเกินไป หากพวกเขาก่อให้เกิดอันตรายต่อสังคมก็อาจนำไปสู่หายนะครั้งใหญ่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น ผ่านการเผชิญหน้าครั้งนี้ เยี่ยชิวค้นพบว่าทหารชั้นยอดได้อัพเกรดแล้ว

หากไม่ได้กำจัดให้สิ้นซากโดยเร็วที่สุด ทหารชั้นยอดจะยิ่งน่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆ ในอนาคต

นอกจากนี้ คนที่สั่งการทหารชั้นยอดก็เป็นศัตรูของเยี่ยชิวอย่างชัดเจน

เยี่ยชิวเผชิญหน้ากับเหล่าทหารชั้นยอดมากกว่าหนึ่งครั้ง และทุกครั้งก็พยายามจะฆ่าเขา

แม้ว่าเยี่ยชิวจะไม่กลัว แต่ทหารชั้นยอดที่สร้างปัญหาให้เขาอยู่ตลอดเวลาก็น่ารำคาญจริงๆ

“คุณมีเบาะแสอื่นๆ อีกไหม?” เยี่ยชิวถาม

เยี่ยต้าเป่าส่ายหัว “ฉันไม่รู้จักคนที่พี่เหลียงติดต่อมา...…เราจะลองติดต่อเขาดูไหมล่ะ?”

จิตเยี่ยชิวดีขึ้น “คุณสามารถติดต่อเขาได้หรือไม่?”

“ใช่ พี่เหลียงมีเขาเป็นเพื่อนในวีแชท” เยี่ยต้าเป่ากล่าว

เยี่ยชิวกล่าวว่า “แต่ฉันได้ทำลายร่องรอยของเหลียงเหวินเย่ว์ ทั้งหมดแล้ว”

“เยี่ยชิว คุณดูนี่สิ” เยี่ยต้าเป่าหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋าของเขา

เยี่ยชิวประหลาดใจ “โทรศัพท์ของเหลียงเหวินเย่ว์?”

“ใช่” เยี่ยต้าเป่ายิ้ม “พี่เหลียงมักจะเล่นโทรศัพท์และไม่ได้คุยกับสาวๆ ดังนั้นฉันจึงหยิบโทรศัพท์ของเขาออกไปและเก็บไว้ให้เขา”

“เยี่ยชิว เอาล่ะ”

เยี่ยต้าเป่ามอบโทรศัพท์ของเหลียงเหวินเย่ว์ให้กับเยี่ยชิว

แทนที่จะรับโทรศัพท์ เยี่ยชิวตบเยี่ยต้าเป่าบนหัวและดุว่า “ใครสอนให้คุณเรียกชื่อใครสักคน คุณไม่เข้าใจมารยาทเหรอ แสดงความเคารพต่อผู้อาวุโสของคุณ!”