วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 992

หลังจากเข้าใจท่าไท่เก๊กสิบสามท่าแล้ว เยี่ยชิว ก็ตกตะลึงจนถึงแก่นแท้

แต่ละท่าของไท่เก๊กสิบสามท่านั้น ลึกซึ้งและกว้างใหญ่

ไม่เพียงแค่นั้น

เพียงสิบสามท่าก็สามารถพัฒนาเป็นเทคนิคการชกมวยได้หลายร้อยแบบ

มันสามารถโจมตีและป้องกันได้ตลอดจนฝึกฝนร่างกายและจิตใจ

มันเต็มไปด้วยความลึกลับ!

“อาจารย์จางสามารถสร้างเทคนิคการชกมวยที่ทรงพลังได้ สมควรที่จะเป็นบุคคลระดับตำนานอย่างแท้จริง”

“ฉันสงสัยว่าเมื่อไหร่ฉันจะสามารถสร้างเทคนิคศิลปะการต่อสู้ของตัวเองได้?”

“ฉันหวังว่าวันนั้นจะมาถึงเร็วๆ นี้”

เยี่ยชิวตัดสินใจอย่างเงียบๆ ว่า เมื่อมีโอกาส เขาจะสร้างสรรค์เทคนิคศิลปะการต่อสู้ที่ไม่มีใครเทียบได้เช่นอาจารย์จาง เพื่อสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น

หลังจากนั้นไม่นาน

เยี่ยชิวนั่งขัดสมาธิบนพื้นอีกครั้ง และนึกถึงท่าไท่เก๊กทั้งสิบสามที่สมบูรณ์ในใจ

ในไม่ช้า เยี่ยชิวก็ขมวดคิ้ว

“ฉันเข้าใจไท่เก๊กสิบสามท่าอย่างชัดเจน แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉันรู้สึกเหมือนมีบางอย่างยังขาดหายไป?”

เยี่ยชิวรู้สึกแปลก ด้วยระดับพลังยุทธ์ในปัจจุบันของเขา พลังที่ปล่อยออกมาจากไท่เก๊กสิบสามท่า นั้นเทียบได้กับวิชาฆ่าทั้งเป็นเท่านั้น

เยี่ยชิวรู้สึกอย่างแผ่วเบาว่า แม้ว่าเขาจะได้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ แต่เขาก็ไม่ได้ตระหนักถึงแก่นแท้ของไท่เก๊กสิบสามท่าอย่างเต็มที่

“หากฉันสามารถเข้าใจแก่นแท้ของไท่เก๊กสิบสามท่าได้ พลังของเทคนิคชุดนี้ควรจะเทียบเท่ากับวิชาดาบอักษรหญ้า”

“แต่แก่นแท้ของไท่เก๊กสิบสามท่าคืออะไรกันแน่?”

เยี่ยชิว ขมวดคิ้ว หมกมุ่นอยู่กับการไตร่ตรอง

ไม่ไกลนัก

ชงซวีเต้าเหรินเห็นเยี่ยชิวนั่งอยู่บนพื้นอีกครั้ง รู้สึกงุนงง

“เขาเข้าใจศิลปะการต่อสู้อย่างสมบูรณ์แล้ว ทำไมเขาถึงยังนั่งอยู่ตรงนั้น?”

“เขาอยากทำอะไรล่ะ?”

ซั่งเจินกล่าวว่า “อาจารย์ เป็นไปได้ไหมที่ผู้นำเยี่ยประสบปัญหาบางอย่างขณะฝึกไท่เก๊กสิบสามท่า”

ชงซวีเต้าเหรินส่ายหัว “ด้วยพรสวรรค์ด้านศิลปะการต่อสู้ที่สูงของเขา เขาจะประสบปัญหาได้อย่างไร?”

หลังจากรออีกสิบนาที

ในที่สุด เยี่ยชิวก็ลุกขึ้นยืน

เยี่ยชิวครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าแก่นแท้ของไท่เก๊กสิบสามท่าคืออะไร ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจหยุดคิดถึงมัน

“ดูเหมือนว่าโอกาสจะไม่เพียงพอ”

“น่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถอยู่ในอู่ตานได้ ไม่เช่นนั้น ถ้าฉันอยู่ที่นี่ประมาณหนึ่งปี ฉันควรจะคิดออก”

“แต่ครั้งนี้ที่อู่ตาน ค่อนข้างคุ้มค่า ฉันควรจะพอใจ”

เยี่ยชิวหันกลับมา

เซียวอี้เหรินยกกระโปรง แล้ววิ่งไปหาเขา

“หมอเยี่ย คุณน่าทึ่งมาก หมัดของคุณเหมือนกับระเบิดมือเลย”

ในดวงตาที่สวยงามของเซียวอี้เหริน มีดวงดาวระยิบระยับ เต็มไปด้วยความชื่นชม

เยี่ยชิวมองไปรอบๆ สังเกตเห็นหลุมลึกหลายแห่งรอบตัวเขา ทั้งหมดนี้เกิดจากการฝึกฝนไท่เก๊กสิบสามท่าก่อนหน้านี้

เยี่ยชิวถามเบาๆ “ฉันให้ความสำคัญกับการฝึกศิลปะการต่อสู้มากเกินไปก่อนหน้านี้ ฉันไม่รู้ว่าฉันทำให้เกิดความปั่นป่วนเช่นนี้ ฉันทำให้คุณกลัวหรือเปล่า?”

“ไม่” เซียวอี้เหรินยิ้ม “เพราะฉันรู้ว่าหมอเยี่ยจะไม่ทำร้ายฉัน”

นั้นไม่อาจเป็นความจริง

คุณไม่มีทางรู้ สักวันหนึ่งฉันอาจจะฉีดยาให้คุณ

ขณะที่เยี่ยชิวกำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็เห็นชงซวีเต้าเหริน และสาวกของเขาเดินไปหาพวกเขา

“การแอบเก่าๆ นี้ เขาจะชดเชยให้ฉันเหรอ?”

เยี่ยชิวคิดกับตัวเอง

แน่นอนว่า