เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 142

“ฮีลตัน เนื่องจากคุณชอบ ซันนี่ เชีย มากคุณจึงรีบไปมีเซ็กส์กับเธอ แล้วทำไมคุณไม่แต่งงานกับเธอล่ะ”

เวอเรียน โกรธ ฮีลตัน เป็นอย่างมากในตอนนั้น เส้นเลือดสีน้ำเงินปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเขา เขาเรียกชื่อเธอทีละพยางค์ว่า“เวอ เรียน มอนท์ คุณรู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่?!”

ตรงกันข้ามกับความโกรธสุดขีดของเธอ เวอเรียน ยิ้มเบา ๆ “แน่นอนฉันรู้” เธอรู้แน่นอนว่าเธอกำลังพูดอะไร

รอยยิ้มของเธอจางหายไปและใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอก็เย็นชาขึ้น "ฉันต้องการออกไปทำงาน. ฉันต้องไปแล้ว."

ขณะที่เธอกำลังจะออกไปเขาที่อยู่บนเตียงก็ดึงเธอกลับมาอีกครั้ง ฮีลตัน ไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยเธอไป!

ปล่อยให้เธอไปทำงานใน บริษัทยาส อย่างนั้นหรอ? ปล่อยให้เธอไปมีความรักกับ ยานิ ในช่วงเวลาทำงานเหรอ? ลืมไปได้เลย!

“ฮีลตัน คุณกำลังจะลองทำอะไรเหรอ!”

แขนซ้ายของเขาจับร่างเล็ก ๆ ของเธอเอาไว้อีกครั้ง ในขณะที่เขาพลิกเธอลงไปที่เตียงและนั่งคร่อมเธอด้วยร่างของเขา

ใบหน้าของ เวอเรียน เปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ ขณะที่เธอดิ้นรนอย่างหนัก “ฮีลตัน ฟัดด์! ปล่อยฉันไป! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!"

“ถ้าหากคุณขยับอีกครั้งแขนขวาของผมจะหักแบบนี้ไปตลอดชีวิตจริง ๆ!”

เวอเรียน เริ่มกลัวและหยุดดิ้น ฮีลตัน มองเธอที่ "เชื่อฟังจง" ในที่สุดเธอ “กลัวแล้วเหรอ”

เวอเรียน ขมวดคิ้ว “ฉันแค่ไม่ต้องการรับผิดชอบหากฉันจะต้องทำคุณพิการ!”

ดวงตาที่ส่องแสงของ ฮีลตัน จ้องมองไปที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ด้านล่างและใบหน้าที่เย็นชาของเขาก็อ่อนลง “ถ้ามันเกิดขึ้นจริงคุณจะต้องอยู่เคียงข้างกับผมและดูแลผฝฃม”

ไม่มีทาง!

“คุณต้องการให้ใครมาดูแลคุณ? คุณก็ไปรับ ซันนี่ เชีย สิ!”

ฮีลตัน ได้กลิ่นองุ่นเปรี้ยว แล้วเขาก็ร้องเรียกเธอว่า “รีอาน่า”

เมื่อเห็นว่าเธอไม่ตอบเขาจึงถามว่า “คุณหึงเหรอ?” แม้ว่าจะเป็นคำถามเชิงโวหาร แต่น้ำเสียงของเขาก็นิ่งมาก

"ฉันไม่ได้!"

ฮีลตัน มองเธออย่างขี้เล่นเหมือนกับเขากำลังพูดว่า "เล่นลิ้นต่อไปเลย"

เธอเงยหน้าขึ้นมองและเห็นรอยดูดที่คอผ่านเสื้อคลุมของโรงพยาบาล

เวอเรียน รู้สึกเศร้าขึ้นมาทันที เนื่องจากเขาสนิทสนมกับ ซันนี่ เชีย อยู่แล้วความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นเพียงแค่การจีบกันหรือเปล่า?

น้ำตาที่เธอกลั้นไว้ก็ร่วงหล่นจากตาของเธอในทันที

เขาจ้องมองเธออย่างเย็นชา

“คุณจะแสดงอารมณ์ฉุนเฉียวแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน?”

อารมณ์ฉุนเฉียว?

เวอเรียน มองเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาและยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย “ฮีลตัน ฉันไม่ได้โกรธคุณ ที่คุณนอนกับ ซันนี่ เชีย และนั่นมันคือความจริง และฉันก็ไม่สามารถยอมรับกับสิ่งนั้นได้”

เวอเรียน ผลักเขาออกไปและลงมาจากเตียง ในครั้งนี้ ฮีลตัน ไม่ได้หยุดเธอไว้

เธอหันหลังให้เขาเช็ดน้ำตาและหายใจเข้าลึก ๆ “ ฉันจะไปแล้ว ฮีลตัน ฉันหวังว่าในอนาคตเราจะไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกันแล้วนอกจาก เจลลี่ บีน”

เธอหมายความว่านอกจากเรื่องที่เกี่ยวกับ เจลลี่ บีน แล้วเขาไม่ควรติดต่อกับเธออีกต่อไป?

ฮีลตัน ยกมือขึ้นจับข้อมือของเธอ เขาขมวดคิ้วและพูดเบา ๆ ว่า “รีอาน่า นั่นมันเป็นกับดักที่ ยานิ และ ซันนี่ วางแผนเอาไว้”

ริมฝีปากของ เวอเรียน โค้งขึ้นมาเล็กน้อย “แต่ ทำไมคุณถึงทิ้งฉันไว้คนเดียว เพื่อที่จะไปหาเธอ?” ใครที่ทำให้คุณทำแบบนั้นได้?

ฮีลตัน ขมวดคิ้วเล็กน้อยและไม่พูดอะไรสักคำ

สำหรับเขา แซม จอยซ์ เป็นบาดแผลเปิดที่อยู่ในใจของเขามาโดยตลอด เขาไม่สามารถเปิดเผยรอยแผลเป็นนี้ให้กับ เวอรียน มอนท์ ได้ เขาไม่สามารถทำแบบนั้นได้จริง ๆ

มันคือความภาคภูมิใจของผู้ชาย มันคือความลับของ ฮีลตัน ฟัดด์ ที่ไม่สามารถเปิดเผยให้ใครรับรู้ได้