รถเมย์แบลคสีดำหยุดอยู่ตรงหน้า เวอเรียน
ตอนแรกคือ ซันนี่ เชีย ที่ขวางทางเธอและในตอนนี้มันคือรถของ ฮีลตัน ฟัดด์ วันนี้เป็นวันที่เธอโชคร้ายมากจริงๆ!
คุช ซาเวียร์ ลงจากรถและเดินไปรอบ ๆ เพื่อเปิดประตูให้เธอด้วยความเคารพและบอกกับเธอว่า “คุณมอนท์ เจ้านายยังอยู่ในโรงพยาบาล ขอความกรุณาช่วยมากับผม เพราะบอสเขาขอให้ผมขับรถพาคุณไปที่นั่น”
เวอเรียน เธอมองไปที่ คุช อย่างเย็นชาและพูดว่า “ผู้ช่วยซาเวียร์ช่วยบอกเขาด้วยว่าเราจบกันแล้ว แล้วตอนนี้ฉันก็ไม่ว่าง ฉันต้องออกไปทำงาน”
คุช มีคสามรู้สึกที่อึดอัด เขาแตะจมูกของเขา เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่น่าสงสาร “คุณมอนท์ ขอความกรุณาช่วยมากับผมเถอะ ถ้าคุณไม่ไป เจ้านายจะต้องจัดการกับผมอย่างแน่นอน”
ปกติแล้ว เวอเรียน เป็นคนง่าย ๆ แต่ในวันนี้เธอเหมือนไม่ใช่ตัวตนปกติของเธอ ท่าทีของเธอดุร้ายมาก “ผู้ช่วย ซาเวียร์ขึ้นอยู่กับคุณว่าคุณอยากจะอธิบายกับเขาว่าอย่างไร แต่ฉันต้องการออกไปทำงาน ฉันจะไปแล้ว”
เมื่อรู้สึกพ่ายแพ้ คุช เรียก ฮีลตัน ฟัดด์ และพูดอย่างลังเลว่า “บอสครับ คุณมอนท์พูด…”
ในอีกด้านหนึ่ง ฮีลตัน ไม่ได้ฟังดูแปลกใจเลยแม่แต่น้อย “เธอไม่อยากมาหาฉันเหรอ”
“ใช่…คุณมอนท์ บอกว่าเธอต้องการออกไปทำงานและเธอก็ไม่ว่าง”
“ถ้าอย่างนั้นคุณก็ไม่จำเป็นต้องมาที่นี่ด้วยเช่นกัน”
“ …”
คูช เช็ดเหงื่อที่เย็นของเขา
“บ แต่บอสเป็นเพราะ คุณมอนต์ นะครับที่ไม่อยากมา…” ถ้าเขามัดเธอ แล้วพาเธอไปหาบอส ไม่ได้เหรอ?
บังเอิญ ฮีลตัน ได้พูดขึ้นมาอย่างเย็นชาว่า “ฉันไม่สนใจว่าคุณจะพาเธอมาหาฉันได้อย่างไร ถึงแม้ว่าคุณจะต้องมัดเธอก็ตาม!”
“ …”
ห้านาทีต่อมา เวอเรียน อยู่ที่เบาะหลังโดยมีเชือกผูกรอบตัวของเธอ
ใบหน้าของ เวอเรียน ที่เต็มไปด้วยความโกรธ ขณะที่เธอนั้นได้ต่อสู้อย่างสุดกำลัง “คุช ซาเวียร์! คลายเชือกออกนะ!
คุช ซาเวียร์ มองเธออย่างลำบากใจผ่านกระจกมองหลัง เขาพูดอย่างหวาดกลัวว่า “คุณมอนท์ ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย มันเป็นคำสั่งของบอส หากคุณกลายเป็น คุณผู้หญงฟัดด์ ในอนาคตโปรดอย่าลงโทษผมเลย ผมทำแบบนี้เพื่อหาเลี้ยงชีพฉผมไม่มีทางเลือก…”
เวอเรียน ไม่เชื่อคำพูดไร้สาระของเขา! คุช เกาะติดกับ ฮีลตัน ตลอดทั้งปี เขาฉลาดมากกว่าที่คิด! เช่นเดียวกันกับ ฮีลตัน เขาสามารถคาดคะเนได้จนถึงแ!
เมื่อพวกเขามาถึงที่โรงพยาบาลประชาชน คุช ไม่คายเชือกออกให้เธอ เพราะกังวลว่าเธอจะหนีไป เขาจับเชือกที่ปลายข้างหนึ่งแล้วพาเธอไปที่ห้องของ ฮีลตัน
แพทย์พยาบาลและผู้ป่วยทุกคนในโรงพยาบาลต่างจ้องมองไปที่ เวอเรียน คนที่ไม่รู้อาจจะคิดว่าเธอเป็นผู้ป่วยทางจิตที่มีพฤติกรรมที่ไม่สามารถคาดเดาได้ซึ่งจำเป็นต้องหยุดเธอไว้!
เวอเรียน กัดฟันแน่นขณะที่ความโกรธของเธอพุ่งแทบจะทะลุหลังคา!
‘ฮีลตัน ฟัดด์ ไอ้คนเลว!’
เมื่อ คุช นำตัว เวอเรียน ไปที่วอร์ดในที่สุด ฮีลตัน ก็เงยหน้าขึ้นและเห็นเธอ ดวงตาสีเข้มของเขาดูประหลาดใจ
“ไอ่นรกคนไหนกันที่บอกให้คุณมัดเธอไว้?!” น้ำเสียงของเขานั้นดูเยือกเย็น
คุช ซาเวียร์ ตัวเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่เย็น เขาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเขาจะมีโอกาสได้อธิบายความเจ็บปวดของเขา ‘คุณไม่ได้ขอให้ผมมัดเธอและพาเธอมาหาคุณหรอกเหรอ? ตอนนี้ฉันเป็นคนที่จะโดนกล่าวโทษได้อย่างไร? '
เวอเรียน เยาะเย้ย “ฮีลตัน คุณไม่จำเป็นต้องทำตัวเหมือนเป็นคนดี อย่าบอกนะว่าคุณไม่ได้ขอให้ ผู้ช่วยซาเวียร์ มัดฉัน” ถ้าไม่ใช่เพราะคำสั่งของเขาทำไม คุช ซาเวียร์ ต้องทำอะไรที่ไร้สาระแบบนี้?
ฮีลตัน ขมวดคิ้วและบอก คุช ว่า “คุณออกไปและปิดประตู”
คุช เข้าใจและรีบออกไปจากห้องพร้อมกับยืนเฝ้าเป็นบอดี้การ์ดอยู่หน้าห้อง แน่นอนว่าเขาเข้าใจความหมายของ ฮีลตัน เพราะถ้า เวอเรียน พยายามหนีเขาสามารถช่วยบอสหยุดเธอไว้ได้
ภายในห้องทั้งสองมีการเผชิญหน้ากัน
เวอเรียน ปฏิเสธที่จะเดินไปที่ข้างเตียงของเขา เธอจ้องมองเขาอย่างเย็นชาโดยที่มือของเธอยังคงถูกมัดไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน