เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 142
สรุปบท บทที่ 142 ฉันท้องและมันคือลูกของ ฮีลตัน ฟัดด์!: เล่ห์รัก ท่านประธาน
สรุปเนื้อหา บทที่ 142 ฉันท้องและมันคือลูกของ ฮีลตัน ฟัดด์! – เล่ห์รัก ท่านประธาน โดย โอเอสเต้ ลูน่า
บท บทที่ 142 ฉันท้องและมันคือลูกของ ฮีลตัน ฟัดด์! ของ เล่ห์รัก ท่านประธาน ในหมวดนิยายนิยาย โรแมนติค เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โอเอสเต้ ลูน่า อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“ฮีลตัน เนื่องจากคุณชอบ ซันนี่ เชีย มากคุณจึงรีบไปมีเซ็กส์กับเธอ แล้วทำไมคุณไม่แต่งงานกับเธอล่ะ”
เวอเรียน โกรธ ฮีลตัน เป็นอย่างมากในตอนนั้น เส้นเลือดสีน้ำเงินปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเขา เขาเรียกชื่อเธอทีละพยางค์ว่า“เวอ เรียน มอนท์ คุณรู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่?!”
ตรงกันข้ามกับความโกรธสุดขีดของเธอ เวอเรียน ยิ้มเบา ๆ “แน่นอนฉันรู้” เธอรู้แน่นอนว่าเธอกำลังพูดอะไร
รอยยิ้มของเธอจางหายไปและใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอก็เย็นชาขึ้น "ฉันต้องการออกไปทำงาน. ฉันต้องไปแล้ว."
ขณะที่เธอกำลังจะออกไปเขาที่อยู่บนเตียงก็ดึงเธอกลับมาอีกครั้ง ฮีลตัน ไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยเธอไป!
ปล่อยให้เธอไปทำงานใน บริษัทยาส อย่างนั้นหรอ? ปล่อยให้เธอไปมีความรักกับ ยานิ ในช่วงเวลาทำงานเหรอ? ลืมไปได้เลย!
“ฮีลตัน คุณกำลังจะลองทำอะไรเหรอ!”
แขนซ้ายของเขาจับร่างเล็ก ๆ ของเธอเอาไว้อีกครั้ง ในขณะที่เขาพลิกเธอลงไปที่เตียงและนั่งคร่อมเธอด้วยร่างของเขา
ใบหน้าของ เวอเรียน เปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ ขณะที่เธอดิ้นรนอย่างหนัก “ฮีลตัน ฟัดด์! ปล่อยฉันไป! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!"
“ถ้าหากคุณขยับอีกครั้งแขนขวาของผมจะหักแบบนี้ไปตลอดชีวิตจริง ๆ!”
เวอเรียน เริ่มกลัวและหยุดดิ้น ฮีลตัน มองเธอที่ "เชื่อฟังจง" ในที่สุดเธอ “กลัวแล้วเหรอ”
เวอเรียน ขมวดคิ้ว “ฉันแค่ไม่ต้องการรับผิดชอบหากฉันจะต้องทำคุณพิการ!”
ดวงตาที่ส่องแสงของ ฮีลตัน จ้องมองไปที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ด้านล่างและใบหน้าที่เย็นชาของเขาก็อ่อนลง “ถ้ามันเกิดขึ้นจริงคุณจะต้องอยู่เคียงข้างกับผมและดูแลผฝฃม”
ไม่มีทาง!
“คุณต้องการให้ใครมาดูแลคุณ? คุณก็ไปรับ ซันนี่ เชีย สิ!”
ฮีลตัน ได้กลิ่นองุ่นเปรี้ยว แล้วเขาก็ร้องเรียกเธอว่า “รีอาน่า”
เมื่อเห็นว่าเธอไม่ตอบเขาจึงถามว่า “คุณหึงเหรอ?” แม้ว่าจะเป็นคำถามเชิงโวหาร แต่น้ำเสียงของเขาก็นิ่งมาก
"ฉันไม่ได้!"
ฮีลตัน มองเธออย่างขี้เล่นเหมือนกับเขากำลังพูดว่า "เล่นลิ้นต่อไปเลย"
เธอเงยหน้าขึ้นมองและเห็นรอยดูดที่คอผ่านเสื้อคลุมของโรงพยาบาล
เวอเรียน รู้สึกเศร้าขึ้นมาทันที เนื่องจากเขาสนิทสนมกับ ซันนี่ เชีย อยู่แล้วความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นเพียงแค่การจีบกันหรือเปล่า?
น้ำตาที่เธอกลั้นไว้ก็ร่วงหล่นจากตาของเธอในทันที
เขาจ้องมองเธออย่างเย็นชา
“คุณจะแสดงอารมณ์ฉุนเฉียวแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน?”
อารมณ์ฉุนเฉียว?
เวอเรียน มองเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาและยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย “ฮีลตัน ฉันไม่ได้โกรธคุณ ที่คุณนอนกับ ซันนี่ เชีย และนั่นมันคือความจริง และฉันก็ไม่สามารถยอมรับกับสิ่งนั้นได้”
เวอเรียน ผลักเขาออกไปและลงมาจากเตียง ในครั้งนี้ ฮีลตัน ไม่ได้หยุดเธอไว้
เธอหันหลังให้เขาเช็ดน้ำตาและหายใจเข้าลึก ๆ “ ฉันจะไปแล้ว ฮีลตัน ฉันหวังว่าในอนาคตเราจะไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกันแล้วนอกจาก เจลลี่ บีน”
เธอหมายความว่านอกจากเรื่องที่เกี่ยวกับ เจลลี่ บีน แล้วเขาไม่ควรติดต่อกับเธออีกต่อไป?
ฮีลตัน ยกมือขึ้นจับข้อมือของเธอ เขาขมวดคิ้วและพูดเบา ๆ ว่า “รีอาน่า นั่นมันเป็นกับดักที่ ยานิ และ ซันนี่ วางแผนเอาไว้”
ริมฝีปากของ เวอเรียน โค้งขึ้นมาเล็กน้อย “แต่ ทำไมคุณถึงทิ้งฉันไว้คนเดียว เพื่อที่จะไปหาเธอ?” ใครที่ทำให้คุณทำแบบนั้นได้?
ฮีลตัน ขมวดคิ้วเล็กน้อยและไม่พูดอะไรสักคำ
สำหรับเขา แซม จอยซ์ เป็นบาดแผลเปิดที่อยู่ในใจของเขามาโดยตลอด เขาไม่สามารถเปิดเผยรอยแผลเป็นนี้ให้กับ เวอรียน มอนท์ ได้ เขาไม่สามารถทำแบบนั้นได้จริง ๆ
มันคือความภาคภูมิใจของผู้ชาย มันคือความลับของ ฮีลตัน ฟัดด์ ที่ไม่สามารถเปิดเผยให้ใครรับรู้ได้
เมื่อ เวอเรียน เดินผ่านเธอไป เธอจงใจที่จะไม่สนใจเธอและเดินไปที่คฤหาสน์นั้นด้วยตัวเอง
ซันนี่ ร้องเรียก “เวอเรียน มอนท์ คุณตาบอดหรือเปล่าคุณไม่เห็นเหรอว่าฉันรอคุณอยู่ที่นี่?”
"เรื่องนี้มันผ่านมาได้สักพักแล้วและฉันก็ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับ ฮีลตัน ฟัดด์ แล้ว มันคงไม่จำเป็นถ้าหากว่าคุณจะมาที่นี่เพื่อเตือนฉัน!"
ซันนี่ ยิ้มด้วยความภาคภูมิใจ “ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อเตือนคุณ แต่ที่ฉันมาที่นี่เพราะตองการอยากจะบอกข่าวดีให้กับคุณฉัน!”
เวอเรียน ไม่สนใจเลย“ ฉันไม่ว่าง”
เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะเข้าไปในคฤหาสน์ ซันนี่ จึงรีบหยิบรายงานจากรถของเธอและส่งให้หล่อนอย่างมีความสุขและบอกเธอว่า “ฉันกำลังตั้งท้องลูกของ ฮีลตัน!”
มันเหมือนเป็นกับระเบิด ที่ระเบิดขึ้นในใจของ เวอเรียน อีกครั้ง
ตามที่คาดไว้ดวงตาของ เวอเรียน เริ่มสั่นไหว
ซันนี่ พอใจมากกับปฏิกิริยาของหล่อน เธอยิ้มและพูดว่า “เรื่องในวันนั้นเกิดขึ้นที่โรงแรมเมื่อ ฮีลตัน ขอร้องให้ฉันมีลูกกับเขา โอ้ตอนนี้ฉันรู้สึกเขินมาก”
เวอเรียน กลั้นความรังเกียจของเธอไว้ ในขณะที่ตัวของเธอกำลังไปทั่วทั้งร่างกาย
"คุณพูดจบแล้วหรือยัง?"
ซันนี่ ไม่รู้สึกโกรธเลยที่ได้ยินคำพูดที่เย็นชาของเธอ ริมฝีปากสีแดงเพลิงของเธอโค้งขึ้นและเธอเข้าไปกระซิบที่ข้างหูของ เวอเรียน ว่า “ถ้าคุณสนใจอยากรู้ฉันสามารถบอกความลับส่วนตัวเกี่ยวกับ ฮีลตัน ให้คุณได้นะ เพื่อที่คุณจะได้พิชิตผู้ชายอย่างเขา เวอเรียน มอนท์ ฉันว่าคุณยังอ่อนหัดอยู่! "
เวอเรียน เยาะเย้ยและตอบกลับว่า “คุณเป็นเพียงแค่หนึ่งในคนรักจำนวนมากของ ฮีลตัน เท่านั้น คุณคิดว่าคุณเป็นใครเหรอ? เขาแค่ปฏิบัติต่อคุณในฐานะ ผู้ที่คอยผลิตทารกและเครื่องอุ่นร่างกายบนเตียงของเขาก็เท่านั้น! อะไรที่ทำให้คุณภูมิใจมาก?”
ซันนี่ กระพริบตาปริบๆ มองดูไม่เป็นอันตราย คำพูดจากปากของหล่อนคมเหมือนมีด “อย่างน้อยฉันก็ยังดีกว่าเธอ! ฮีลตัน ต้องการให้ฉันมีลูกกับเขา แล้วคุณเคยให้กำเนิดลูกกับเขาหรือไม่ ฉันพนันได้เลยว่า ฮีลตัน ไม่เคยพูดอะไรที่หอมหวานกับคุณหรอก”
เวอเรียน กำหมัดแน่น
ไม่ใช่แค่ ฮีลตัน ไม่อนุญาตให้เธอมีลูกกับเขา และเขาต้องแน่ใจเสมอว่า เขาได้ป้องกัน การตั้งครรภ์!
ครั้งสุดท้ายที่ เกาะรีเจ้นท์ เธอถามเขาว่าเขาไม่ต้องการให้เธออุ้มลูกของเขาเหรอและดูเหมือนว่าเธอจะเดาถูก!
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน