วิวาห์ลวงอลวนรัก นิยาย บท 30

วันถัดไป

กู้หรันจงใจตื่นแต่เช้าและไปที่สำนักงานกฎหมาย

เมื่อคืนนี้เธอกลับไปแต่เช้า แต่สวี่ชิงชุ่ยและคนอื่นๆ ไม่ได้สังเกต

หรือบางทีพวกเขาอาจจะรู้แต่ไม่สนใจ

กู้หรันไม่สนใจว่ามันจะเป็นแบบไหน แต่เมื่อเธอเห็นกู้อันหนิงในตอนเช้า เธอรู้สึกว่าดวงตาของอีกฝ่ายแปลกไปเล็กน้อย ราวกับมีอะไรแอบแฝงอยู่

เธอหลับตาลงเล็กน้อย คิดถึงคนที่ตีเธอจนสลบเมื่อวานนี้

ถ้าแค่เฉิงเฟยเฟย เธอคงไม่สามารถคิดวิธีที่ต่ำทรามเช่นนี้ได้

สำหรับเหตุการณ์นั้น กู้อันหนิงมีส่วนถึง 80%

แต่เธอไม่พูดอะไร และหลังจากอาหารเช้า เธอก็ออกไป

ณ สำนักงานกฎหมาย

กู้หรันได้พบกับทนายฉู่ ซึ่งได้รับความไว้วางใจจากคุณตาของเธอในตอนนั้น

ทนายฉู่เป็นผู้อาวุโสในแวดวงกฎหมาย ตอนนั้นเขาเป็นคนสนิทของคุณตา ต่อมาตระกูลฉินล้มลงและแม่ของเธอก็จากไป เขาจึงค่อยๆ ขาดการติดต่อกับฝ่ายนี้

ฉินจูมากับกู้หรัน เขาถูกเรียกให้มาส่งใบทะเบียนสมรส เพราะทะเบียนสมรสถูกเก็บไว้ที่สีโม่เฉิง

ไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นคิดอะไรอยู่ ไม่ว่ายังไง เขาปฏิเสธที่จะให้ใบทะเบียนสมรสกับเธอ และยืนกรานที่จะเก็บไว้ด้วยตัวเอง

กู้หรันแค่คิดว่ามันเป็นนิสัยของเขา จึงไม่ได้พูดอะไร

อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่เธอสามารถได้สิ่งที่คุณตาของเธอทิ้งไว้ให้ มันก็เพียงพอแล้ว ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน เธอไม่ได้สนใจนัก

ทนายความตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นทะเบียนสมรสของเธอ

“สีโม่เฉิง? เขาไม่ใช่...”

กู้หรันพูดอย่างเคร่งขรึม “ลุงฉู่ ลุงได้อ่านเอกสารแล้ว ถ้าไม่มีปัญหา มรดกสามารถโอนให้หนูได้เลยไหมคะ”

ทนายฉู่มองเธออย่างลึกซึ้ง

สุดท้ายก็ไม่พูดอะไร เขาได้ดำเนินการเรื่องการรับมรดกให้กับเธอ

กู้หรันเซ็นชื่อบนเอกสาร และเขาก็โล่งใจเมื่อได้รับมรดกจากคุณตาจริงๆ

ขณะที่เธอกำลังจะจากไป ทนายฉู่ก็ห้ามเธอไว้

“คุณหนูใหญ่”

เธอหันกลับมาและเห็นทนายฉู่ถือกล่องอยู่ในมือของเขา

“นี่คือ……”