วิวาห์ร้าย:คลั่งรักเจ้าสาวแสนสวย นิยาย บท 12

เสิ่นฉีหันกลับมาพบกับเซียวซู่ที่กำลังเข็นรถเข็นเยี่ยมั่วเซวียนมา

ดวงตาของทั้งสองคนสบกันในอากาศ ไม่ถึงวินาทีเสิ่นฉีก็หลบสายตาแล้วถามออกมาว่า “คุณชายเยี่ย มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ”

เยี่ยมั่วเซวียนจ้องไปที่เธอ แต่กลับสั่งคนที่อยู่ข้างหลัง “เซียวซู่กลับไปก่อน”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เซียวซู่ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง “แต่คุณชายเยี่ย วันนี้ฉันยังไม่ได้ช่วยคุณ...”

“เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่ภรรยาเยี่ยควรจะทำเหรอ”

เยี่ยมั่วเซวียนจ้องไปยังผู้หญิงที่นั่งก้มหน้าก้มตาอยู่ข้างหน้า ในใจก็รู้สึกหงุดหงิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่รู้ว่าเธอตั้งครรภ์ ความโกรธนั้นมากจนแทบจะอยากกลืนเธอเข้าไป

เสิ่นฉีชะงักงันไปชั่วครู่ แล้วเงยหน้าขึ้นถามว่า “ฉันต้องทำอะไร”

“เซียวซู่บอกเธอไป ว่าภรรยาเยี่ยต้องทำอะไรบ้าง”

เซียวซู่เหลือบมองเยี่ยมั่วเซวียนอย่างไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาคิด แต่ก็ยังคงบอกกับเสิ่นฉีตามประสงค์ของเขา “ขาของคุณชายเยี่ยไม่ค่อยสะดวก เวลาอาบน้ำคุณต้องคอยดูแลเขาอยู่ข้างๆ ทางที่ดีคุณต้องทำตามที่เขาเรียก”

หลังจากพูดจบ เซียวซู่เก็ยังคงไม่วางใจ และเดินไปกระซิบกับเสิ่นฉีสองสามคำ

ในตอนแรกเสิ่นฉีฟังและท่องจำอย่างจริงจัง แต่เมื่อฟังด้านหลัง หน้าขาวๆของเธอก็แดงขึ้นเล็กน้อย เธอกัดริมฝีปากล่างของตัวเองเบาๆ “ต้องทำถึงขนาดนี้เลยหรือ”

เซียวซู่เป็นคนหยาบคายกัดริมฝีปากบางของเขา “แน่นอน ตั้งใจทำล่ะ ระวังอย่าให้เขาโกรธแล้วโยนคุณออกไป”

เสิ่นฉีตกใจมากจนคอหดเข้ามาเล็กน้อยและพยักหน้า “ฉันเข้าใจแล้ว”

หลังจากกำชับเสร็จ เซียวซู่ก็กลับไปรายงานเยี่ยมั่วเซวียน “คุณชายเยี่ย ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวไปก่อน”

“อืม”

หลังจากที่เซียวซู่จากออกไป มีเพียงเธอและเยี่ยมั่วเซวียนที่อยู่ที่นี่

เสิ่นฉีนึกถึงสิ่งที่เซียวซู่พูดกับเธอเมื่อครู่นี้ แก้มของเธอก็แดงขึ้นมาอีกครั้ง

“เหม่ออะไรอยู่น่ะ มานี่!” เยี่ยมั่วเซวียนพ่นลมหายใจออกทันที

เสิ่นฉีสะดุ้งโหยง ร่างเล็กเดินเข้าไปหาเขาอย่างสั่นเทา

“สั่นอะไร” เยี่ยมั่วเซวียนที่เห็นท่าทางกลัวมากของเธอ ก็ไม่ได้โมโหอะไรมาก จึงบอกเธออีกครั้งว่า “เข็นฉันไปเข้าห้องน้ำ”

เสิ่นฉีเข็นเขาไปยังห้องน้ำตามที่เขาพูด

ห้องน้ำในบ้านของตระกูลเยี่ยขนาดใหญ่มาก อาจเป็นเพราะขาของเขาไม่ค่อยสะดวก ดังนั้นจึงสร้างมาเป็นพิเศษ หลังจากที่เธอเข็นเขาเข้าไปแล้ว ออร่าที่เย็นที่เย็นยะเยือกของเขาก็ปกคลุมทั้งห้องน้ำทันที

ทำตามที่เซียวซู่พูด เสิ่นฉีจึงถามเสียงเบา “เสื้อผ้าของคุณอยู่ที่ไหนหรือ ฉันจะไปเอามาให้คุณก่อน”

“ชุดนอนอยู่ในตู้แรก ไปหยิบชุดสีน้ำเงินมา”

“โอเค” เสิ่นฉีหันหลังไปหยิบชุดนอนสีน้ำเงิน เมื่อเธอหันกลับมาเขาก็พบว่าเยี่ยมั่วเซวียนถอดเสื้อของเขาแล้ว ความเปลือยเปล่าของร่างกายส่วนบนทำให้เสิ่นฉีตกใจอีกครั้งและร้องออกมา “อ๊ะ” เธอรีบหันหลังกลับแล้วยกมือขึ้นปิดตาตัวเอง

“เป็นบ้าอะไร” เยี่ยมั่วเซวียนขมวดคิ้ว

“แล้วคุณจะถอดเสื้อทำไมล่ะ”

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ใบหน้าของเสิ่นฉีก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที เธอหลับตาแล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วสะกดจิตตัวเองว่า พวกคุณเป็นสามีภรรยากันแล้ว! เป็นสามีภรรยากันแล้ว! ก่อนแต่งงานไม่ได้เตรียมไว้ก่อนแล้วหรือไง เวลานี้ไม่ควรตื่นตระหนกสิ