วิวาห์สายฟ้าแลบ กับคุณสามีผู้ลึกลับ นิยาย บท 372
“รู้สึกเหนื่อย”
เย่จิงเหยียนโอบกอดเธอไว้ด้านข้าง บนเตียงผ้าฝ้ายนุ่ม ๆ “งั้นก็นอน แล้วจะพาคุณออกไปกินข้าว”
ต้วนอีเหยาพยักหน้าอย่างงัวเงีย และหลับไปในไม่ช้า
เย่จิงเหยียนว่าง จึงลงไปชั้นล่างเพื่อเลือกเสื้อผ้าเสื้อยืดและกางเกงยีนส์ทั้งหมดสำหรับเธอ
เธอสวมกระโปรงเดินทั้งวัน ดูเหมือนว่าเธอเหนื่อยจนหมดแรง เมื่อรู้ว่าเธอไม่ชอบ ต่อไปเขาจะไม่ให้เธอสวมกระโปรงอีก
แน่นอนว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ... เขาเกลียดสายตาที่ผู้ชายพวกนั้นมองเธอ
ผู้หญิงของเขา ทำไมฉันต้องให้พวกเขาเห็น!
……
เมื่อต้วนอีเหยาตื่นขึ้นมา ไม่มีใครอยู่ในห้อง เธอรู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อยและเธอมองหาเย่จิงเหยียนทุกหนทุกแห่งด้วยเท้าเปล่าของเธอ
แต่หลังจากที่หาเป็นเวลานาน เธอไม่เห็นแม้แต่เงาร่าง หน้าผากของเธอเด้งด้วยเส้นเลือดสีเขียวเข้ม
เย่จิงเหยียนถือกระเป๋าใบเล็กใบใหญ่จนถือการ์ดเปิดห้องไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงใช้ร่างกายของเขาเคาะประตู
ต้วนอีเหยาซึ่งนั่งเลือดลมสูบฉีดอยู่บนพื้นพรม เด้งขึ้นจากพื้นทันที และเปิดประตูของโรงแรม
“เธอกลับมาแล้ว！”
เย่จิงเหยียนจับตามองความกระตือรือร้นของเธอ ของในมือของเขาก็ตกกระจัดกระจายบนพื้นเช่นกัน เขานั่งยองๆเพื่อหยิบมันขึ้นมาและถามว่า “ คุณเป็นอะไรไป?”
ดูตื่นเต้นจัง!
“ฉันตามหาคุณตั้งนานแล้ว” เย่จิงเหยียนไม่ตอบคำถามของเขา แต่กลับระบุข้อเท็จจริงด้วยคำบ่นที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน
เย่จิงเหยียนผงะ“เป็นเพราะฉันขาดการพิจารณา ต่อไปฉันจะบอกเธอเมื่อออกไปข้างนอก”
เมื่อหยิบถุงกระดาษใบสุดท้าย เย่จิงเหยียนขมวดคิ้วเมื่อเห็นเท้าเปล่าของเธอ “ทำไมไม่สวมรองเท้าออก?”
“ อ๋อ ฉันลืมไปแล้ว”
ต้วนอีเหยาตอบอย่างไม่แยแส แล้วหัวเราะออกมา ฮาๆ ปกปิดความตื่นตระหนกที่เธอตื่นขึ้นมาแต่หาเย่จิงเหยียนไม่เจอ
เย่จิงเหยียนวางของในมือ และพุ่งโอบกอดต้วนอีเหยาโดยไม่พูดอะไร “ สวมรองเท้าไม่ทันก็อย่าออกเปิดประตูก่อน ฉันรอได้ ถ้าคุณเป็นหวัดจะเป็นอย่างไร หญิงตั้งครรภ์ กินยาไม่ได้”
หลังจากพูดจบ เขาก็อุ้มเธอไปที่เตียง นำรองเท้าแตะแล้วสวมให้เธออย่างระมัดระวัง
“คุณไปไหนมาแล้ว?” ต้วนอีเหยาถามด้วยเสียงต่ำ มองดูทุกการเคลื่อนไหวของเขาอย่างตั้งใจ
“ ฉันไปซื้อเสื้อผ้าให้คุณ”
เมื่อพูดจบ เย่จิงเหยียนก็นึกได้เสื้อผ้าวางอยู่ที่ประตู รีบเอาเข้ามาทั้งหมด โชว์ให้ต้วนอีเหยาดูทีละตัว
“ยังไงบ้าง？”
“ ไม่เลวเลย” ต้วนอีเหยาไม่ได้เป็นคนพูดเลอะเทอะ เขาเลือกแบบที่เธอชอบจริงๆ หลังจากอยู่ด้วยกันมานาน นิสัยการใช้ชีวิตของอีกฝ่ายก็ชัดเจน
เห็นได้ชัดว่าเย่จิงเหยียนพอใจกับคำตอบของเธอมาก จับเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา “ไม่น่าเป็นห่วงเลยจริงๆ”
ต้วนอีเหยาดิ้นรนในอ้อมแขนของเขาสักพัก หาช่องที่หายใจได้ กลอกตาไปด้านหลังของเขา
เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่เช่นนั้นเธอจะไปตามหาเขาทุกที่ได้อย่างไร หรือไม่งั้นก็อาจจะนอนต่อไป
“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังคิดอะไร เพียงแค่มองตาของคุณ ฉันก็เข้าใจทุกอย่าง” เย่จิงเหยียนถูจมูกของเธอ เป็นการลงโทษ
ต้วนอีเหยากำลังจะตอบโต้ แต่โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
หยิบโทรศัพท์มือถือมา อักษรสามตัวอี้เทียนเฉิงปรากฏขึ้น เย่จิงเหยียนได้รับโทรศัพท์และด่าเข้าไปในที่สุด โลกของทั้งสองคนก็ถูกรบกวนอีกครั้ง
“ฮัลโหล มีอะไรร？”
“เย่ฉ่าว，ช่วยด้วย!”
“ มีอะไรเหรอ?” เย่จิงเหยียนไม่ตอบกลับเมื่อได้ยินเสียงเศร้าของอีกฝ่าย ใบหน้าของเขาก็ดูเคร่งเครียดทันที
“ ฉันมีปัญหา! คุณสามารถมาตอนนี้ได้หรือไม่?”
“ ตอนนี้?" เย่จิงเหยียนขมวดคิ้ว แผนของพวกเขายังไม่เริ่มต้น ไม่ควรจะมีปัญหาอะไรสิ!
“ใช่ ตอนนี้”
น้ำเสียงของอี้เทียนเฉิงเป็นกังวล และฟังดูไม่เหมือนเรื่องตลก เขาเกิดความสงสัยในใจ “รอเดี๋ยว กำลังไปทันที”
วางสายโทรศัพท์ และจัดระเบียบเสื้อผ้าของเขา
ต้วนอีเหยารู้สึกงุนงงเล็กน้อย “ มีอะไรเกิดขึ้นกับอี้เทียนเฉิง?”
“ฉันไม่รู้ ฉันต้องไปดู คุณไปกับฉัน”
“เธอไปเถอะ！”
ต้วนอีเหยานั่งบนเตียงและยิ้มให้เขาอย่างโล่งใจ “ ฉันอยากนอนสักพัก เมื่อคุณกลับมาฉันก็น่าจะตื่นแล้ว”
เย่จิงเหยียนหยุดและมองไปที่เธอสักพัก“งั้นฉันจะซื้อของอร่อยกลับมาให้เธอกิน”
“ค่ะ！”
เธอนั่งบนเตียงและเฝ้าดูเย่จิงเหยียนจากไป ด้วยความรู้สึกสูญเสียในหัวใจของเธอ
หยุดนะ! เธอปล่อยให้ไปกับคนอื่นเอง แล้วตอนนี้คุณรู้สึกไม่สมดุล มันคืออะไร?
นอน！นอน！
ต้วนอีเหยาห่อตัวเองในผ้าห่ม ปิดตาและเริ่มสะกดจิตสมองของเธอ และใช้เวลาไม่นานเธอก็หลับไป
……
ห้องทำงานประธานอี้ซื้อ
เย่จิงเหยียนผลักประตูเข้าไป เมื่อเดินเข้าไป ก็เห็นอี้เทียนเฉิงและถามอย่างตรงไปตรงมาว่า “ มีอะไร?”
“ฉันเพิ่งดูผู้ประมูลโครงการนี้ ที่แท้ ... มีแม่เลี้ยงของฉันอยู่จริงๆ”
อี้เทียนเฉิงส่งเอกสารในมือให้เย่จิงเหยียน “ฉันจะทำยังไงได้ ถ้าเขาเห็นฉันฝืนใจยอมแพ้ก็คงจะเพิ่มราคา เมื่อถึงเวลา เงินสิบล้านของฉันแค่นี้จะสู้รบตบมือกับเธอได้อย่างไร?
“เธอสนใจเรื่องนี้ด้วยเหรอ?”
“ ไม่เคยรู้ เธอไม่เคยสนใจเรื่องนี้มาก่อน ไม่รู้ว่าทำไมวันนี้เธอถึงประมูลให้โครงการนี้”
เย่จิงเหยียนจับคางของเขาและคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ถ้าเป็นเช่นนั้นก็มั่นใจได้ว่า บริษัทมีสายสืบ!”
“สิ่งเหล่านี้มีเพียงเจ้าหน้าที่ระดับสูงเท่านั้นที่จะรู้มัน หรือเป็นหนึ่งในนั้น”
อี้เทียนเฉิงกลั่นกรองในใจของเขา แต่ไม่พบความผิดปกติ
“ จะเป็นไปได้ยังไงผู้บริหารระดับสูงลงทุนไปแล้ว ซึ่งการล้มละลายของอี้ซื่อไม่ดีสำหรับพวกเขาอย่างแน่นอน!”
เย่จิงเหยียนไม่ใช่เรื่องธรรมดา “ถึงแม้ว่าเงินทั้งหมดของถูกโอนไปที่อี้ซื่อแล้ว ความจริงโอกาสที่จะล้มละลายหรือไม่ ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขามากมาย”
“บางทีเขาอาจต้องการเพียงแค่ให้อี่ซื่อล้มละลาย แล้วซื้อกิจการ จากนั้นได้รับป้ายประกาศที่ดังก้องจากอี้ซื่อ”
“ร้ายกาจ!” อี้เทียนเฉิงกัดฟันและพูดคำสองคำออกมา เขาไม่คาดคิดว่าจะมีคนคิดแบบนี้ ดังนั้นทุกคนที่เพิ่งถูกกลั่นกรองจึงเป็นที่น่าสงสัยทั้งหมด
“พวกเราควรทำอย่างไร”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิวาห์สายฟ้าแลบ กับคุณสามีผู้ลึกลับ
ขอบคุณแอดค่ะ...สนุกค่ะ......
สนุก...