วิวาห์สายฟ้าแลบ กับคุณสามีผู้ลึกลับ นิยาย บท 515

ถัดจากบริเวณริมสระน้ำในสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ซีซีมองไปที่ฝูงหงส์ที่กำลังว่ายน้ำอย่างอิสระ แล้วรู้สึกอิจฉาพวกมันขึ้นมา

ชีวิตคนเรานี่เหนื่อยจริงๆ...

ซีซีสะดุ้งเล็กน้อยที่คิดแบบนั้น

ซีซีสะบัดหัว และบอกกับตัวเอง “มันเป็นเพียงพายุเล็กๆที่พัดผ่านเข้ามา ไม่นานทุกอย่างจะผ่านไปและท้องฟ้าจะแจ่มใสขึ้นอีกครั้งหลังฝนตก อันน่าก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนไม่ใช่หรือ? ตอนนี้ก็เธอยังดูโอเค ฉันก็เหมือนกัน มันจะต้องดีขึ้นๆแน่ๆ"

ยิ่งพูดมากตาก็ยิ่งแดงมากขึ้น

อันน่ามีความสุขเพราะมีเสี่ยวอวี้หลินอยู่กับเธอ แล้วตัวเองล่ะ? ความสุขของเธออยู่ที่ไหน?

เธอต้องสู้คนเดียวมา จนวันหนึ่งมีใครบางคนที่ต้องการเข้ามาช่วย แต่ทุกคนรอบตัวเธอกลับต้องการให้เธออยู่ห่างจากผู้ชายคนนั้น

บางทีฉันอาจจะต้องอยู่เหงาๆแบบนี้ไปจนตาย

ซีซีปาดน้ำตา จากนั้นพบว่าช่วงนี้เธอขี้แยมาก หญิงสาวผู้เข็มแข็งคนนั้นหายไปแล้ว?

ไม่ได้ๆ เธอจะเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้

ซีซีลุกขึ้นทันที

เธอกำหมัดแน่นและหายใจเข้าลึกๆ พูดให้กำลังใจตัวเองว่า “ซีซีเธอเก่งที่สุดแล้ว ต่อไปเธอจะได้เป็นโมเดลลิ่งของดาราที่ดังที่สุด แล้วทำไมตอนนี้ต้องมาสนใจเรื่องหมาแมวพวกนี้ด้วย ให้พวกนั้นไปตายซะ!”

ประโยคสุดท้าย ซีซีตั้งใจตะโกนออกมา

ถึงแม้มันจะรบกวนคนอื่น แต่การตะโกนแบบนี้กลับทำให้ซีซีรู้สึกดีขึ้นมาก อย่างน้อยๆเวลาหายใจฉันก็ไม่รู้สึกแน่นหน้าอกเหมือนเดิมแล้ว

เธอยืดอกขึ้นและตัดสินใจกินอะไรอร่อยๆ เพื่อฉลองให้ตัวเอง

หลังจากกินของอ่อนๆมาหลายวัน ซีซีแทบจะรสชาติอาหารไปแล้ว งั้นเดี๋ยวไปกินอาหารเสฉวนดีกว่า

ซีซีคิดได้แบบนั้น ก็ไปร้านอาหารเสฉวนที่ตัวเองมักจะไปบ่อยๆ

คนจะรู้สึกดีขึ้น เมื่อท้องอิ่ม

ที่อารมณ์หดหู่แบบนั้นเป็นเพราะฉันไม่ได้กินของอร่อยหรือเปล่านะ?

ต้องใช่แน่ๆ

ซีซีลูบพุงน้อยๆของเธอ และตัดสินใจไปซ์้อขนมเพื่อเพิ่มพลังให้ตัวเองอีก

ซีซีกินข้าวและช้อปปิ้งอยู่คนเดียว เมื่อถึงเวลากลับมหาวิทยาลัย ท้องฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว

ซอยเล็กๆตรงประตูหลังมอมีทางเดินอยู้ ถึงแม้จะเงียบไปซะหน่อย แต่ก็อยู่ใกล้หอของเธอมาก

เพราะสถานการณ์ตอนนี้ค่อนข้างไม่ปกติ ซีซีจึงไม่อยากเดินเอื่อยอยู่ในมหาวิทยาลัย อยากรีบกลับหอไปพักผ่อนมากกว่า

ซีซีเดินถือถุงขนมเดินไปในซอย ก็เห็นคนสองสามคนยืนอยู่ หน้าตาดูไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่

ซีซีรู้สึกไม่ปลอดภัย จึงเตรียมจะเดินออกมา

แต่มีคนขวางเธอเอาไว้ เขายิ้มให้เธอและค่อยๆเดินเข้ามาใกล้

ซีซีกลัวมาก จ้องเขาและถามว่า “จะทำอะไร?”

“ได้ยินมาว่าเธอชอบเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น พวกพี่ๆมาตั้งใจจะมาสอนเธอเป็นพิเศษว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ"

“ไร้สาระ ฉันไม่เคยทำแบบนั้น หลีกไป ไม่งั้นฉันตะโกนร้องแน่"

ซีซีกลัวมาก

แม้ว่าเส้นทางนี้จะค่อนข้างเล็ก แต่ก็ยังมีผู้คนเดินผ่านไปมา

แต่ผู้คนที่เดินผ่านไปมาเห็นท่าทางนี้ พวกเขาต่างก็พากันเลี่ยง เพราะไม่อยากเสี่ยง

ถึงมีบางคนอยากจะช่วย แต่เมื่อมองเห็นคนที่ติดอยู่ก็คือ ซีซี พวกเขาก็มองไปที่ซีซีอย่างสมเพสและเดินหนีไป

พวกชู้ไร้ยางอาย ก็สมควรแล้วที่ได้เจอแบบนี้

เมื่อเห็นว่ามีผู้คนเริ่มน้อยลงเรื่อย ๆ ในใจของซีซีรู้สึกหมดหวัง

พวกมันมองซีซีที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง จากนั้นพูดว่า “แสร้งทำเป็นใสซื่อได้เหมือนมาก ถ้าพวกเราไม่ได้ยินเรื่องของเธอมาก่อน คงโดนเธอหลอกไปแล้ว"

อีกฝ่ายค่อยๆเดินเข้ามา ซีซีเตรียมป้องกัน เอาหลังติดกำแพงแล้วถามว่า “พวกแกคิดจะทำอะไร?”

“ฉันบอกไปแล้วไม่ใช่หรือ ว่าฉันจะมาสั่งสอนเธอ”

รอยยิ้มของเขาช่างชั่วร้าย และซีซีก็กลัวมาก

แต่เธอไม่ต้องการให้พวกนั้นรู้ จึงตะโกนเสียงดังว่า “อย่าเข้ามา ไม่งั้นฉันจะตะโกนร้องให้คนช่วย!”

“ตะโกนเลย ดูซิว่าใครจะมาช่วยผู้หญิงแบบเธอ”

ซีซีมองไปทางพวกนั้น และพูดต่อว่า “ไม่มีใครช่วยฉัน ฉันก็จะโทรหาตำรวจ”

พูดจบ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมา

เมื่อพวกนั้นเห็นซีซีกำลังจะโทรหาตำรวจ ก็รีบแย่งโทรศัพท์มา ทั้งสองฝ่ายต่างพากันดึงไปดึงมา

ระหว่างนั้นเอง ขนมของซีซีก็ตกพื้น และถูกพวกนั้นเหยียบไปมา

เธอโกรธมาที่เห็นพวกเขาเหยียบขนมที่เธอตั้งใจเลือกมันมาอย่างดี

“สารเลว พวกแกรังแกฉันเกินไปแล้ว!”

แต่อีกฝ่ายไม่ได้กลัวเธอเลยสักนิด กลับผลักเธอ และยิ้มเยาะว่า "แล้วจะทำไม?"

ใช่ ฉันถูกรังแก แล้วยังไงต่อ? เธอผู้หญิงคนเดียวไม่มีทางเอาชนะพวกนี้ได้

ขณะที่ซีซีเตรียมจะวิ่งหนี หนึ่งในกลุ่มนั้นก็ผุดความคิดหน่งขึ้นมาได้

"ไหนๆก็ชอบยั่วผู้ชายอยู่แล้ว งั้นมาลองยั่วพวกเราหน่อยเป็นไง ดูซิว่าฝีมือจะขนาดไหน"”

พูดจบเขาก็ยื่นมือไปลูบหน้าซีซร

ซีซี ปัดมือด้วยความรังเกียจและด่าว่า “อย่าแตะต้องตัวฉัน!”

“โห ตอนนี้แกล้งทำเป็นผู้หญิงใสซื่อบริสุทธิ์ แล้วตอนนอนกับผู้ชายไม่ยอมลงนี่ เธอลืมแล้ว?”

ถ้ามันหยาบคายก็เถอะ ซีซี เขาเดินกลับไปโดยไม่ลังเล

“ดูเหมือนแกจะเข้าใจรสชาติของผู้ชายได้ดีกว่าฉันนะ ทำไมหรือ ได้รับเงินก็ปลี่ยนเพศตัวเองได้เลยหรือ? ไม่รู้ว่าแกล้งหรือจริง แต่เหมือนมาก!"

ชายคนนั้นตัวแข็งทื่อไปชั่วขณะ รู้ตัวอีกทีก็โกรธจนหน้าแดงก่ำ

“นังตัวดี แกกล้าพูดแบบนี้กับฉันหรือ งั้นวันนี้แกได้ลิ้มรสฉันแน่!”

เขาเอื้อมมือไปดึงเสื้อของซีซี และจะจูบเธอ

ซีซีดิ้นรนขัดขืนหลบซ้ายทีขวาที จากนั้นเมื่อเขาเผลอเธอก็กัดหูเมื่อชายคนนั้น

ส่วนคนอื่นๆ ก็กอดอกยืนดูเหตุการณ์

“โอ๊ย!”

ชายคนนั้นร้องออกมาลั่น จากนั้นก็เอามือกุมหูไว้

มีเลือดไหลออกมาตามนิ้ว เขามองไปที่ซีซีอย่างอาฆาต

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิวาห์สายฟ้าแลบ กับคุณสามีผู้ลึกลับ