วิวาห์สายฟ้าแลบ กับคุณสามีผู้ลึกลับ นิยาย บท 523

ให้ตายเถอะ น้ำของหัวหอมกระเด็นเข้าตา!

เย่ชวูเสวียโง่ทำตัวเองร้องไห้แล้ว เธอรีบลุกขึ้นและวิ่งไปล้างตา

ขณะที่กำลังก้าวเท้า เธอก็สะดุดกับตระกร้าที่วางอยู่บนพื้น

ช่วงที่เธอกำลังใช้มือดันตัวเองให้ลุกขึ้นยืน ก็บังเอิญโดนมีดบาดเข้า

"โอ๊ยเจ็บ!"

มือของเธอเต็มไปด้วยเลือด แต่ตาของเธอก็แสบมาก จนเธอไม่รู้ว่าควรทำอะไรก่อน เลยทำได้แค่ยืนร้องอยู่แบบนั้น

ทางมู่ยู่วฉีกลับอพาร์ตเมนท์มาหยิบเอกสาร เมื่อเข้ามาก้ได้ยินเสียงร้องของเย่ชวูเสวีย จึงรีบวิ่งไป

ทันทีที่เปิดประตูห้องเข้าไป มู่ยู่วฉีก็ได้กลิ่นเลือด เมื่อหันไปมองทางเย่ชวูเสวีย เขาก็รู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

ยัยนี่ เป็นควายเหรอ?

มู่ยู่วฉีคว้ามือเธอมาดู และเตรียมจะเดินไปหยิบยา

แต่เธอก็ร้องขึ้นมาว่า "ตาฉันเจ็บมาก นายช่วยที"

ตาของเธอบวมขึ้นมามาก และน้ำตาก็ไหลออกมาไม่หยุด

มู่ยู่วฉีหมดคำจะพูดจริงๆ เขาพาเธอเดินไปที่ห้องน้ำ และช่วยเธอล้างตาออก จากนั้นไปหยิบยามาทำแผลให้เธอ

"โอ๊ย เจ็บอ่า!"

เมื่อทายาเสร็จ เขาก็พันแผลให้เธอ

แต่ทุกครั้งที่พันเสร็จ เขามักจะพันออกมาได้ไม่ดี ทำให้เลือดออกจากแผลเร็วมาก

เย่ชวูเสวียถามว่า "นายทำเป็นไหมเนี่ย ทำไมเลือดไหลเยอะกว่าเดิมอีก?"

มู่ยู่วฉีขมวดคิ้วและตอบกลับว่า "ฉันไม่เคยเรียน จะเอาไปเปรียบกับมืออาชีพไม่ได้"

"ถึงนายจะไม่ใช่มืออาขีพ แต่นายก็ไม่ควรทำร้ายคนอื่น ฉันเห็นนายตั้งใจแกล้งฉัน ไล่ฉันออกไป แบบนี้นายจะทำอะไรกับซีซีก็ได้ใช่ไหม!"

มู่ยู่วฉียังคงพันแผลต่อ จนเหงื่อเริ่มไหล "ผ้าาก๊อตไม่พอ ฉันไปหยิบก่อน"

ก็ได้ ดูเหมือนเขาจะทำไม่เป็นจริงๆ รอเขากลับมาทำให้ เธอคงตายก่อนพอดี

เย่ชวูเสวียเสียใจหนักมาก นี่ชีวิตเธอต้องมาจบตรงนี้แล้วหรือเนี่ย

ขณะที่เธอกำลังโอดครวญอยู่นั้น ก็มีมือเย็นๆมาจับมือเธอไว้ จากนั้นค่อยๆช่วยเธอพันแผลอย่างคล่องมือ

เย่ชวูเสวียช็อก

"ซีซี...."

พันแผลเสร็จ ซีซีก็กลับไปนิ่งอยู่ทีเดิม

เย่ชวูเสวียมองซีซี จากนั้นหันมามองมือตัวเอง หรือเมื่อกี้เธอตาฝาด?

ขณะที่เธอกำลังช็อกอยู่นั้น มู่ยู่วฉีก็เปิดปรปะตูเข้ามา

เห็นแผลของเธอทำเสร็จแล้ว จึงพูดว่า "ทำเองก็เป็นนี่ ทำไมให้ฉันวิ่งงไปวิ่งมา นี่เธอจะแกล้งฉันเหรอ?"

เย่ชวูเสวียค่อยๆหันหน้ามาพูดกับเขา "นายโง่หรือเปล่า ถ้าฉันทำเป็น คงไม่ปล่อยให้นายปู้ยี่ปู้ยำแผลฉันหรอก!"

"นี่เธอหมายความว่าไง?"

เย่ชวูเสวียพเยิดหน้าไปที่ซีซีด้วยสายตาเปล่งประกาย

จากนั้น เขาก็วิ่งไปจับมือซีซี และพูดว่า "ซีซีๆ เธอเห็นฉันแล้วใช่ไหม? เธอหายเป็นปกติแล้วใช่ไหม? พูดอะไรกับฉันหน่อยได้ไหม"

"จะหายเป็นปกติเร็วขนาดนั้นได้ไง ฉันเดาว่าเมื่อกี้ที่ฉันร้องไห้ คงไปกวนเธอเข้า เธอเลยเข้ามาช่วย เพื่อให้ฉันหุบปาก"

คำพูดของเย่ชวูเสวีย ทำให้เขาไม่อยากเชื่อ

เขาโบกมือไปมาข้างหน้าซีซี แต่เหมือนเดิมซีซีไม่ตอบสนองอะไร

เห้อ

มู่ยู่วฉีถอนหายใจอีกครั้ง

จากนั้นเย่ชวูเสวียก็พูดต่อว่า "ทำไมฉันรู้สึกว่าตอนนายไม่อยู่ ซีซีจะมีอะไรบางอยอ่างพัฒนาบ้าง"

เขาที่อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว ยิ่งได้ฟังที่เย่ชวูเสวียพูดยิ่งขึ้น

"ก็แค่เรื่องบังเอิญ จะเอามาวัดอะไรได้"

เย่ชวูเสวียจ้องหน้าเขาอย่างใช้ความคิด จากนั้นพูดขึ้นว่า "หรือว่านายเป็นสิ่งที่ทำให้ซีซีฝังใจและสนใจมากที่สุด ฉันเป็นอย่างนั้น อาจจะใช้นายมาเปลี่ยนเครื่องมือกระตุ้นเธอ ไมแน่อาจจะมีผลลัพธ์ดีๆเกิดขึ้น"

"เครื่องมืออะไร เธอกำลังพูดอะไรกันแน่?"

"ไอหยา ก็ลองให้นายบาดเจ็บดู เพื่อให้เธอเป็นห่วง พอถึงตอนนั้นเธอก็ร้อนรนและออกมาจากห้องนั้น และกลับกลายเป็นปกติ!"

เย่ชวูเสวียยิ่งคิดยิ่งมีความสุข จากนั้นเธอก็เดินไปหยิบมีดเดินมาาทางเขา

ท่าทางบ้าบอของเย่ชวูเสวีย ทำเอามู่ยู่วฉีถึงกับงงและถามว่า "เธอจะทำอะไร?"

เย่ชวูเสวียแกว่งงมีดไปมา และยิ้มอย่างชั่วร้าย "มาเถอะ ฉันจะทำเบาๆ จะไม่ทำให้นายเจ็บ"

"เย่ชวูเสวีย เธอบ้าไปแล้ว!"

พูดจบ มู่ยู่วฉีก็วิ่งหนี

เย่ชวูเสวียววิ่งตามหลัง "อย่าพูดแบบนี้ ขอแค่แผลเล็กๆพอ ที่เหลือใช้การแสดงของนายล้วนๆ "

"ท่าทางของเธอ จะเป็นแค่แผลเล็กๆได้อย่างไรกัน น่าจะเจ็บเจียนตายแน่ๆ!"

"นายเอาแต่บอกว่าชอบๆๆๆซีซี แต่ทำไมไม่เห็นทำอะไรเลย แค่เลือดออกจะกลัวอะไร ขอแค่ซีซีกลับเป็นปกติได้ก็โอเคแล้วไม่ใช่เหรอ"

"งั้นเธอวางไอ้นั่นลงก่อน จะเจ็บยังไงฉันขอทำเอง ให้ตายยังไงก็ไม่ยอมตกอยู่ในกำมือเธอแน่"

"นายไม่เชื่อฝีมือฉันเหรอ?​ไอหยา วางใจเถอะ จากประสบการณ์เมื่อกี้ฉันรู้ว่าควรทำอย่างไรหน่า"

พูดจบ เธอก็แกว่งมีดไปมาอีก

"พวกเธอเสียงดัง!"

ในระหว่างที่เขาทั้งสองเถียงกันไปมาอยู่นัน้น ก็มีเสียงหนึ่งงดังขึ้น

พวกเขาทั้งสองมองหน้าากัน จากนั้นค่อยๆหันไปหาซีซี

เย่ชวูเสวียยรีบเดินเข้าไปข้างๆซีซี และถามว่า "ซีซี ในที่สุดเธอก็พูดแล้ว! เธอรู้ไหมสองวันมานี้พวกเราเป็นห่วงเธอมาก เธอ..."

เย่ชวูเสวียกำลังจะพูดต่อ แต่มู่ยู่วฉีห้ามไว้ก่อน

"ซีซี เธอมองเห็นฉันไหม? รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?"

ลูกกะตาดำของเธอขยับ นับว่ามีการตตอบสนอง