ฉู่หลินเฉินขมวดคิ้ว
พยาบาล? ผู้หญิงงั้นเหรอ?
เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งและตอบว่า "อืม"
ผู้อำนวยการกัวถอนหายใจโล่งอก เขาเลือกมองตราบนหน้าอกของพยาบาล เขียนไว้ว่า 'แผนกศัลยกรรม หลินหมิ่น'
เขายื่นกรรไกรตัดไหมและที่คีบให้อีกฝ่าย "เธอตัดไหมให้คุณชายฉู่ จำไว้นะว่ามือต้องนิ่ง ต้องระวังให้ดี!"
"ได้ค่ะ" พยาบาลตอบอย่างเรียบง่ายพลางหยิบเครื่องมือไป
เมื่อประตูปิดลงพยาบาล "หลินหมิ่น" ก็ค่อย ๆ เดินไปที่ผ้าม่าน
เธอก้มหัวให้พร้อมกับเดินไปหาฉู่หลินเฉิน
ฉู่หลินเฉินรู้สึกเหมือนได้กลิ่นที่คุ้นเคย เป็นกลิ่นหอมจาง ๆ เหมือนกลิ่นของดอกไม้พืชพรรณ
เขาเงยหน้าขึ้นอย่างสงสัย ร่างที่สวมชุดพยาบาลตรงหน้า พยาบาลที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็ได้นั่งลงแล้ว
ในมุมมองของฉู่หลินเฉินทำให้เขาไม่เห็นใบหน้าของเธอแม้แต่นิดเดียว
พยาบาลถือกรรไกรและที่คีบ บางทีอาจจะเป็นเพราะเธอรู้สึกประหม่า เธอจึงไม่เอ่ยอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว
ฉู่หลินเฉินเก็บความสงสัยที่มีในใจเอาไว้พลางพูด "เริ่มเลย"
'หลินหมิ่น‘ พยักหน้า
เมื่อเห็นรอยเย็บที่ขาของชายหนุ่มที่ยาวกว่าสิบเซนติเมตร เธอก็หรี่ตา และร่างกายของเธอก็สั่นไปทั้งตัว
นี่ นี่ คือ…
ฉู่หลินเฉินไม่พอใจกับปฏิกิริยาของเธอเป็นอย่างมาก "เธอเคยเป็นพยาบาลไม่เคยเห็นแผลหรือไง? จะกลัวอะไรขนาดนั้น"
คำพูดของเขาดึงช่วยสติของเธอกลับมา
เธอกลั้นความกลัวไว้ในใจ และค่อย ๆ ตัดไหมที่เย็บออก แม้ว่าเธอจะพยายามอย่างสุดความสามารถ ที่จะควบคุมความตึงเครียดในหัวใจของเธอ แต่ปลายนิ้วของเธอก็ยังสั่นเล็กน้อย
หลังจากตัดไหมออกไป ในที่สุดหลังของเธอก็เต็มไปด้วยเหงื่อที่เย็นจัด
“เสร็จแล้วค่ะ” เธอถอนหายใจเบา ๆ ด้วยความโล่งใจ ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันทีที่พูดคำนั้น
แย่แล้ว
แน่นอนว่าน้ำเสียงที่คุ้นเคยนี้ ทำให้ดวงตาของฉู่หลินเฉินจับจ้องไปที่เธอทันที
ในชุดพยาบาลและหน้ากากที่ปิดใบหน้าเกือบทั้งหมด ดวงตาที่เฉียบคมของเขาดูเหมือนอยากจะมองเธอให้ทะลุ
เมื่อเขากำลังจะพูด เธอลุกขึ้นทันทีและรีบออกจากประตู
ฉู่ลินเฉินเดิมทีที่มีความสับสน แต่ปฏิกิริยาของเธอทำให้เขาสงสัยในทันที!
“หยุดอยู่ตรงนั้นก่อน!”
เขาลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
ฉู่หลินเฉินสีหน้าดุดัน เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแทน
ผู้หญิงในเครื่องแบบพยาบาลวิ่งไปข้างหน้า รีบถึงขนาดไม่ได้เก็บเครื่องมือแพทย์ให้เข้าที่
เธอใส่ที่คีบลงในกระเป๋าเสื้อ แล้วรีบวิ่งไปที่บันไดหนีไฟ
ไฟในโถงบันไดสลัว เธอดึงหน้ากากออกจากใบหน้าเธอหอบหานใจและเกาะอยู่ที่ผนัง
เธอคือฉินซู
เมื่อกี้นี้เธอปลอมตัวเป็นพยาบาล แต่งเรื่องเพื่อให้ผู้อำนวยการกัวออกไป และใช้โอกาสนี้ตัดไหมให้ฉู่หลินเฉิน เป็นเรื่องจริงที่เธอทำไปเพื่อดูบาดแผลของเขาอย่างละเอียด!
ตอนนี้ในหัวของเธอเต็มไปด้วยรูปทรงของบาดแผลและวิธีการเย็บ ตราบใดที่มันเป็นแผลที่เธอเคยรักษา ก็ไม่มีทางที่เธอจะจำมันไม่ได้!
ในที่สุดเธอก็สามารถมั่นใจได้แล้วว่าฉู่หลินเฉินผู้ชายในคืนนั้น!
คนกินบนเรือน ขี้รดบนหลังคา คนเนรคุณที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไป
คน ๆ นั้นคือฉู่หลินเฉิน!
ฉินซูอยากจะกลั้นหายใจให้ตายไปเลยจริง ๆ โลกนี้กว้างใหญ่นัก แต่โชคชะตากลับเล่นตลกกับเธอ!
โชคดีที่เธอได้รวบรวมความกล้าเพื่อที่จะเสี่ยงแบบนี้ ไม่อย่างนั้น หลังจากออกจากบ้านตระกูลฉู่แล้ว เธอและฉู่หลินเฉินจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก และชีวิตนี้คงไม่มีทางได้รู้ว่าใครคือผู้ชายน่าเกลียดคนนั้น!
แต่เธอก็ดันเผลอหลุดพูดออกมา และฉู่หลินเฉินก็สงสัยเธออย่างเห็นได้ชัด ถ้าเขารู้ว่าเป็นเธอ เขาจะคิดว่าเธอกำลังวางแผนทำความผิดอะไรไหม?
ฉินซูที่กำลังคิดอยู่อย่างนั้น โทรศัพท์ในกระเป๋าของเขาก็ดังขึ้น
หัวใจเธอเต้นแรงทันที เมื่อเห็นว่าคนที่โทรเข้ามาคือฉู่หลินเฉิน!
เธอตกใจจนแทบจะทิ้งโทรศัพท์ทิ้งไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...