ตอน บทที่ 13 จาก วุ่นรักวิวาห์ลวง – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 13 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก วุ่นรักวิวาห์ลวง ที่เขียนโดย พระพาย เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ด้านนอกบ้านพักตากอากาศ เว่ยเหอที่ยังไม่ได้กลับไป มาปรากฏอยู่ข้างหน้าคนทั้งสองอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
“นายพาเธอไปซื้อเสื้อผ้าและของใช้”
ฉู่หลินเฉินกำชับพร้อมทิ้งบัตรใบหนึ่งไว้ให้
เมื่อเห็นสถานการณ์ตรงหน้าฉินซูก็พูดออกมาว่า “คุณชาย พอดีที่บ้านของฉันยังมีเรื่องที่ต้องจัดการ...”
ฉู่หลินเฉินเรียบตอบเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฉันให้เวลาเธอครึ่งวันจัดการเรื่องของตัวเอง”
เดิมทีคิดว่าเขาจะไม่เห็นด้วย ไม่คิดว่าจะง่ายขนาดนี้ เธอยิ้มรับ “ขอบคุณ”
ฉู่หลินเฉินตอบกลับอย่างเย็นชา เขายื่นมือเรียวยาวออกมา “เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน”
ฉินซูไม่เข้าใจแต่ก็ยอมทำตาม
เขาบันทึกเบอร์โทรศัพท์ลงบนมือถือของเธออย่างรวดเร็ว ยืนยันด้วยการโทรออก หลังจากนั้นก็คืนโทรศัพท์ให้เธอ
“บันทึกเบอร์ของฉันเอาไว้ จัดการเรื่องทุกอย่างเสร็จแล้วมาหาฉันที่ห้องอ่านหนังสือ”
“ได้” ฉินซูตอบกลับ บันทึกเบอร์ของเขาไว้ว่า ‘คุณชายฉู่’ เมื่อเห็นเขาหันหลังให้แล้ว เธอก็หันกลับมา “คุณผู้ช่วยเว่ย พวกเราไปกันเถอะค่ะ”
ทั้งสองออกไปซื้อของ
เว่ยเหอพาฉินซูไปแหล่งชอปปิ้งที่มีชื่อเสียงของเมืองให่เฉิง
เครื่องแต่งกาย, เครื่องประดับ, กระเป๋า...แบรนด์ดังระดับสากลที่เป็นที่ชื่นชอบของดารา และสาวไฮโซ ทุกอย่างมีอยู่ที่นี่
ความรักในการซื้อของเป็นเรื่องธรรมชาติของผู้หญิง และใครก็ตามที่ได้มาสถานที่ดังนี้ก็จะต้องคลั่งใครอย่างแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้น ผู้หญิงอย่างฉินซูที่ต้องการเกาะตระกูลฉู่?
“คุณหนูเลือกตามใจชอบเลยนะครับ” เว่ยเหอพูดอย่างนอบน้อม เขาปิดบังความดูถูกในสายตาคู่นั้นเอาไว้
ฉินซูเดินตรงไปยังโซนเสื้อผ้าผู้หญิง “สองตัวนี้ ตัวนั้น รบกวนหยิบไซส์ s ให้หน่อยนะคะ ใส่ถุงเลย”
เธอชี้ไปบนชั้นวางและซื้อมันอย่างง่าย ๆ เว่ยเหอไม่แสดงสีหน้าใด ๆ แต่เขาเยาะเย้ยในใจ
แต่…
เธอช่างเป็นผู้หญิงที่บูชาเงินทองจริง ๆ เห็นร้านหรูแล้วอดใจไม่ได้?
ในขณะที่เว่ยเหอกำลังคิดว่าควรจะเตือนให้ฉินซูยับยั้งช่างใจดีไหม
ก็เห็นเธอถือถุงที่ซื้อของเรียบร้อยแล้วออกมา
“ไปเถอะ ไปซื้อรองเท้ากัน”
“ซื้อเสร็จแล้วเหรอครับ?” เว่ยเหอตะลึง “ดูเหมือนคุณหนูยังไม่ได้ลองเลยนะครับ?”
ฉินซูมองไปที่กระเป๋า “เสื้อผ้าสี่ตัวคงพอแล้ว ไซส์ S ฉันใส่ได้ ไม่ต้องลองหรอกค่ะ”
เว่ยเหอรู้สึกสับสน นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นฉินซูซื้อเสื้อผ้าเหมือนซื้อกับข้าวแบบนี้ เธอใช้เวลาไม่เกิน 3 นาที
แท้จริงแล้วเขาก็ไม่รู้ว่าฉินซูไม่ชอบชอปปิ้ง เธอแค่ให้ความสนใจกับคุณภาพเท่านั้น สามารถซื้อบนอินเตอร์เน็ตได้ไม่ต้องเปลืองแรงไปห้าง
ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังรู้ดีว่าเสื้อผ้าที่ฉู่หลินเฉินซื้อให้เธอเหล่านี้เป็นเพียงแค่ ‘อุปกรณ์ประกอบฉาก’ ที่จำเป็นสำหรับโอกาสที่จำเป็นบางอย่างเท่านั้น
เธอมีเรื่องที่ยังต้องจัดการ และไม่อยากเสียเวลาอยู่ที่นี่
หลังจากนั้นฉินซูไปเลือกรองเท้าและกระเป๋า เธอซื้อแค่สองสามชิ้นเท่านั้น ซื้อเสร็จด้วยความรวดเร็ว
เว่ยเหอตกตะลึง
เมื่อฉินซูเตรียมตัวจะไปที่อื่นเขาถึงได้สติกลับมาในที่สุด
เมื่อเดินผ่านเคาน์เตอร์เครื่องประดับแห่งหนึ่งเว่ยเหออดไม่ได้ที่จะถามว่า “คุณหนูไม่ซื้อเครื่องประดับสักหน่อยเหรอครับ”
“ฉันไม่คุ้นเคยที่จะใส่สิ่งของพวกนี้”
“แต่ว่าตอนนี้คุณคือภรรยาของทายาทตระกูลฉู่นะครับ...”
คำพูดของเว่ยเหอทำให้ฉินซูหยุดเดิน และฉุกคิดเล็กน้อย เธอชี้ไปยังเครื่องประดับหนึ่งในนั้นและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเอาสร้อยคอเส้นนี้แล้วกันค่ะ”
“ได้ครับ” เว่ยเหอถอนหายใจโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก
ผ่านมาสักครู่หนึ่งเขาจึงคิดได้ว่านี่มันไม่ถูกต้อง ทำไมมันกลายเป็นเขาที่เชียร์ให้เธอซื้อเอาซื้อเอา?
แล้วที่บอกว่าเธอเป็นผู้หญิงบูชาเงินล่ะ!
สายตาที่เว่ยเหอมองไปที่ฉินซูมีความประหลาดใจอยู่มาก
ทั้งสองออกมาจากห้าง หวังอี้หลินและลูกสาวของเธอ ทั้งสองลงจากรถเดินเข้าไปซื้อของในห้าง
ถึงเขาจะเป็นคนติดเกมแต่เขาก็เข้าข้างพ่อแม่
“ฉันแค่อยากรู้ว่าเค้าพาคุณย่าย้ายไปที่โรงพยาบาลไหน” ฉินซูกล่าว จงหยู่อ๋างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
เธอสาดสายตาไปที่เกมบนมือของเขาและพูดขึ้นว่า “เอาอย่างนี้นะ นายช่วยฉันโทรไปถามว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน ฉันจะซื้อไอเทมในเกมให้ นายอยากได้ชุดสูทจักรพรรดิรุ่นพิเศษนั่นไม่ใช่เหรอ?”
“จริงเหรอ?” เห็นได้ชัดว่าจงหยู่อ๋างใจเต้น เขาถามขึ้นมาอย่างสงสัย “ไม่ได้หลอกกันใช่ไหม เธอจะซื้อไอเท็มให้ฉันจริง ๆ ใช่ไหม?”
ฉินซูรับปากหนักแน่น “แน่นอนสิ ตอนนี้ฉันแต่งงานในครอบครัวที่ร่ำรวยแล้วนะ เงินแค่นี้ สำหรับฉันไม่สำคัญอะไรเลย”
จงหยู่อ๋างคิดอยู่สักครู่ คงจะเป็นอย่างนั้นจริง ๆ
“โอเค ฉันต้องการไอเท็มทั้งหมด”
เจ้าตัวแสบนี้โลภจริง ๆ!
ฉินซูตอบตกลง “ได้ นายโทรก่อนแล้วกัน ไม่ต้องบอกว่าฉันบอกให้โทร ถามให้ชัดเจนว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน”
จงหยู่อ๋างออกจากหน้าจอเกม โทรไปที่เบอร์ของโจวซือฉินต่อหน้าฉินซู
เค้ากระแอมเล็กน้อยให้คอโล่ง “แม่ แม่กับพ่ออยู่ที่ไหน?...จะกลับบ้านเมื่อไร?....หนูอยู่บ้านคนเดียวเบื่อจะตายแล้ว หนูไปหาพ่อแม่ได้ไหม? โรงแรมซื่อฟาง ถนนปินเจียง เลขที่ 645...”
พอวางโทรศัพท์ เขาหันไปหาฉินซู “นี่ เธอ... หยุดเดี๋ยวนี้นะฉินซูยัยคนหลอกลวง!”
เมื่อเห็นฉินซูเดินหายไปที่ประตู จงหยู่อ๋างก็โกรธจนแทบระเบิด
ถ้าไม่ใช่เพราะเขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอยู่ เขาจะต้องตามจับเธอให้อยู่หมัด!
“โรงแรมซื่อฟาง" ฉินซูอ่านชื่อสถานที่นั้นเบา ๆ
เธออาศัยที่เมืองไห่เฉิงมาห้าปี จึงรู้จักโรงแรมแห่งนี้ และก็รู้ด้วยว่ามีโรงพยาบาลเอกชนที่ชื่อว่าโรงพยาบาลฟู่คังตั้งอยู่บริเวนนั้น คุณย่าจะต้องอยู่ที่นั่นแน่ ๆ!
แท้จริงแล้วโจวซือฉินไม่จำเป็นต้องแอบฉินซูเลย ที่เธอไปอาศัยอยู่ที่โรงแรมใกล้ ๆ โรงพยบาบาลนั้น ก็เพราะต้องคอยดูคุณย่านี่เอง
ทันทีที่ขึ้นรถ ฉินซูอดทนรอไม่ไหวที่จะพูด "คุณผู้ช่วยเว่ยเหอ รบกวนพาฉันไปส่งที่โรงพยาบาลฟู่คังทีค่ะ"
เว่ยเหอสีหน้าลังเล เขาดูนาฬิกาที่มือ "คุณหนูครับ คุณชายฉู่ให้เวลาแค่ครึ่งวัน ผมเกรงว่าเวลาจะไม่พอ"
ฉินซูมองเขาอย่างอ้อนวอน "ฉันไหว้ล่ะค่ะ ถ้ากลับไปแล้วฉันจะอธิบายกับคุณชายเอง"
เมื่อเห็นสายตาที่จริงใจของเธอ เว่ยเหอก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ทันทีที่เหยียบคันเร่ง รถก็แล่นไปอย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
เมื่อไรคะรอนานคะ...
รอๆๆๆอ่านต่อ...
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...