วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 140

เขาอยากชวนเธอจริง ๆ เหรอ?

น่าเสียดาย เธอไม่สนใจเขา และไม่สนใจตระกูลฉู่ด้วย!

"คุณชายฉู่ ฉันรู้ว่าตระกูลฉู่เป็นตระกูลอันดับต้น ๆ ในด้านธุรกิจการแพทย์ มีแพทย์หัวกะทิหลายคนต้องการเข้าไปเป็นส่วนหนึ่ง แต่ฉันมีแผนอย่างอื่นไว้แล้ว ถ้าพวกเราจบความสัมพันธ์กัน ฉันคงไม่อยู่ที่นี่แล้ว"

เมื่อได้ยินดังนี้ สีหน้าของฉู่หลินเฉินแข็งทื่อเล็กน้อย เขาทำตาโต "เธอจะไปจากที่นี่ ไปไหน?"

ฉินซูพูดเตือนขึ้น "คุณชายฉู่ นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของฉันค่ะ"

คำพูดนี้ทำให้ฉู่หลินเฉินรู้สึกไม่สบายใจ แต่ก็เถียงไม่ได้

ความสัมพันธ์ของเขากับฉินซูเป็นแค่การแต่งงานตามสัญญา เท่านั้น ไม่นับว่าเป็นเพื่อนกันด้วยซ้ำ

ฉู่หลินเฉินหลับตาลงอีกครั้ง ครั้งนี้เขาไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว

…

วันรุ่งขึ้น ฉู่หลินเฉินและฉินซูเดินทางไปโรงพยาบาลด้วยกัน

วันนี้เป็นวันที่คุณท่านจะได้ออกจากโรงพยาบาล และฉินซูก็นัดกับหานโม่หยางไว้แล้วด้วย ว่าวันนี้จะมารักษาให้เขา

คำขอนี้ต้องการให้เขามาที่โรงพยาบาลด้วยตัวเอง เพื่อเป็นการให้เขาให้เกียรติเธอ ฉินซูยังได้เตรียมตัวเตรียมใจ เพื่อโน้มน้าวอีกฝ่ายด้วยความพยายามเป็นอย่างมาก

ไม่คิดว่าหานโม่หยางจะตอบตกลงโดยเร็ว

ในห้องคนไข้ที่ฉู่หลินเฉินจัดไว้ให้โดยเฉพาะ หานโม่หยางนอนลงบนเตียงเดี่ยว

ด้วยประสบการณ์ที่ไม่ดีจากคราวที่แล้ว ที่มีผู้คนล้อมรอบตัวเขา รอบนี้เขาจึงปฏิเสธฉินซูว่าไม่ต้องให้ยาชาเขา

"ถ้าอย่างนั้น มันจะเจ็บมาก" ฉินซูพูดเตือนเบา ๆ

บางทีอาจจะเป็นเพราะใบหน้าของฉินซูดูเฉยเมยเกินไป หานโม่หยางจึงไม่ได้สนใจนัก ทนเจ็บสักนิดหน่อย เขาก็ไม่ต้องนอนแอ้งแม้งเป็นปลาเค็ม ให้คนมายืนดูระหว่างที่เขากำลังฝังเข็ม

หานโม่หยางพูดอย่างแน่วแน่ "ฉันไม่กลัวเจ็บ"

แต่เมื่อฉินซูแทงเข็มแรกลงไป ดูด้วยตาเปล่า สีหน้าของเขาเริ่มเปลี่ยนจากนิ่ง เป็นบิดเบี้ยว และค่อย ๆ กลายเป็นหน้าเกลียด...

ฉินซูแทงเข็มที่สองลงไปต่อ

"โอ๊ย!"

หานโม่หยางตาเหลือก เขาร้องออกมาอย่างเจ็บปวด สั่นสะท้านไปทั้งร่างกาย

นี่มันเจ็บนิดหน่อยอะไรกัน มันเจ็บจนตายได้เลยนะ!

เมื่อเห็นฉินซูหยิบเข็มต่อไป หานโม่หยางตัวเกร็งและพูดด้วยเสียงสั่น ๆ "ให้ยาชาก็ได้..."

ฉินซูยกยิ้ม ปิดจุดฝังเข็มที่ทำให้เขาเจ็บอย่างเรียบร้อย

เมื่อทำการรักษาเสร็จ หานโม่หยางก็ใส่เสื้อผ้าตามเดิม

ฉินซูเก็บเข็ม แล้วทั้งสองก็เดินออกจากห้องรักษาทีละคน

"คุณนายฉู่" หานโม่หยางจู่ ๆ ก็หยุดเธอเอาไว้

ฉินซูหันไปมอง "คุณหานมีธุระอะไรเหรอคะ?"

"ช่วงนี้ฉันได้ยินข่าวลือว่า คุณชายฉู่มีปัญหาคล้ายกับฉัน ฉันอยากยืนยันกับคุณนายฉู่สักหน่อยว่าข่าวลือนี้จริงไหม อย่างไรคุณก็เป็นคนสนิทที่สุดของคุณชายฉู่ เรื่องนี้คุณมีสิทธิ์ออกความเห็นมากที่สุด"

หานโม่หยางดูเหมือนพูดแบบไม่จริงจังอะไร แต่ดวงตาของเขากลับจ้องไปที่ฉินซู ราวกับเขา กำลังจับสังเกตปฏิกิริยาตอบกลับของเธอ

ฉินซูไม่ได้โง่ แม้ว่าเธอจะช่วยหานโม่หยางรักษาอาการ แต่อีกฝ่ายนั้นเป็นใคร มีจุดยืนอย่างไรกับฉู่หลินเฉิน เธอรู้ดี

เธอยิ้มและมองเขาอย่างตรงไปตรงมา "คุณหานเป็นห่วงเรื่องนี้ด้วย ไม่รู้ทำไมถึงมีข่าวลือน่าขันแบบนี้ได้ยังไง สามีของฉันตัวสูงขายาว เป็นที่หนึ่งในทุก ๆ ด้าน อย่ามองว่าภายนอกเขาเป็นคนเย็นชาหัวโบราณเลยค่ะ ตอนที่เขาอยู่บ้านน่ะ เขาเร่าร้อนจนต้านทานไม่ไหวเลยล่ะ”

พูดจบเธอก็ขยิบตาเบา ๆ "เราก็โต ๆ กันแล้ว คุณหานน่าจะเข้าใจที่ฉันพูดนะคะ?"