วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 141

หานโม่หยางยิ้มเยาะ “หึหึ ฉันเข้าใจ”

ในเวลาเดียวกัน ก็มีเสียงหนึ่งดังแทรกเข้ามา “ขอบคุณประธานหานที่เป็นห่วงเรื่องชีวิตคู่สามีภรรยาของเราขนาดนี้ แต่คุณก็ไม่ต้องท้อใจไป มีภรรยาของฉันช่วยรักษาให้คุณ อีกไม่นานคุณก็จะกลับสู่ศักดิ์ศรีความเป็นชาย”

ฉินซูหันไปมองฉู่หลินเฉินที่ยืนอยู่ข้างเธอตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ มุมปากของเธอก็กระตุก

หรือว่าเขาได้ยินที่เธอพูดไปเมื่อสักครู่หมดเลย?!

ในเวลานี้แขนยาวของฉู่หลินเฉินโอบกอดฉินซู ให้เข้ามาอยู่ในอ้อมแขนอย่างใกล้ชิดและพูดขึ้น “ในเมื่อเธอเสร็จธุระที่นี่แล้ว พวกเราก็ไปรับคุณย่ากันเถอะ”

“ค่ะ”

เมื่อเห็นว่าเขากำลังแสดงละครอยู่ต่อหน้าหานโม่หยาง ฉินซูก็พยักหน้าอย่างให้ความร่วมมือ อยู่ในอ้อมแขนเขาอย่างโอนอ่อนผ่อนตาม และเดินออกไปด้วยกันกับเขา

มองดูด้านหลังของทั้งสอง ในที่สุดสีหน้าของหานโม่หยางก็ค่อย ๆ จมดิ่งลง

ผู้ช่วยด้านข้างถามขึ้น “ประธานหาน ที่คุณตั้งใจถามไปเมื่อสักครู่ คุณกำลังคิดหยั่งเชิงอะไรอยู่หรือเปล่า?”

หานโม่หยางเหลือบมองผู้ช่วยแวบหนึ่ง และพูดพึมพำขึ้น “แม้แต่นายยังฟังออก ว่าฉันกำลังหยั่งเชิงอยู่ ถ้าอย่างนั้นเกรงว่า ที่สองคนนั้นพูดจะไม่ใช่เรื่องจริง”

นึกถึงข่าวที่พ่อแม่ของเวินหลีส่งให้ตนเอง แววตาของเขาปรากฏความกลุ้มอกกลุ้มใจและพูดสั่ง “คิดวิธีเข้าหาพ่อแม่บุญธรรมของฉินซู แล้วต้องสืบให้ชัด ถึงสาเหตุที่ฉินซูและฉู่หลินเฉินแต่งงานกัน!”

“ครับ”

อีกด้านหนึ่ง

หลังออกมาพ้นสายตาของหานโม่หยาง ฉินซูก็ออกจากอ้อมกอดของฉู่หลินเฉินอย่างรู้ตัว

ความรู้สึกว่างเปล่าในอ้อมแขน ทำให้ฉู่หลินเฉินชะงัก เขาหันไปมองหญิงสาวที่อยู่ด้านข้าง

เธอเดินเคียงข้างกับเขา โดยมีระยะห่างยี่สิบเซนติเมตร

ได้ยินเสียงเธอพูดขึ้นอย่างเยือกเย็น “เมื่อกี้หานโม่หยางกำลังหยั่งเชิง”