วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 146

ฉินซูครุ่นคิดและเอ่ยขึ้น “ฉันจะโทรไปถามที่ร้าน”

เธอรู้สึกว่าเรื่องนี้มันไม่ปกติ เป็นไปไม่ได้ที่ร้านจะส่งชุดที่มีปัญหาแบบนี้มา

“ไม่มีเวลาแล้ว” ฉู่หลินเฉินขมวดคิ้วและเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ

ในเวลานี้เองเว่ยเหอพูดขึ้นเบา ๆ “คุณชายฉู่ครับ ชุดนั้นที่คุณนายจางส่งมายังอยู่ในรถ…”

ทันทีที่เปิดปากพูดก็ได้รับสายตาที่ไม่พอใจของชายหนุ่ม

เว่ยเหอจำต้องหุบปาก

เขาเข้าใจเพราะชุดราตรีชุดนั้นเป็นชุดที่คุณชายฉู่ต้องการจะมอบให้หวังอี้หลิน ตนเองกล้าเสนอคำแนะนำโง่ ๆ แบบนี้ได้อย่างไร?

เว่ยเหอก้มต่ำและรู้สึกหงุดหงิดกับตัวเอง

แต่น้ำเสียงต่ำและเยือกเย็นของฉู่หลินเฉินกลับดังขึ้น “ไปเอามา”

เว่ยเหอตกตะลึง จากนั้นก็รีบออกไป

ไม่นานชุดราตรีที่งดงามได้ปรากฏขึ้นต่อหน้าของทุกคน

ชุดสีน้ำเงินเข้ม ดวงดาวระยิบระยับ ราวกับการผสมผสานของทะเลและช่วงเวลากลางคืนเข้าด้วยกัน วัสดุของชุดราตรีเป็นเอกลักษณ์อย่างมาก รอยจีบและการพริ้วไหว กระทบกับเงาสะท้อนของคลื่นทะเล อีกทั้งยังแสดงให้เห็นดวงดาวที่กระจัดกระจายอยู่รำไร

ฉินซูชอบทะเล ดังนั้นชุดนี้จึงตอบสนองทุกจินตนาการทั้งหมดสำหรับทะเลในคืนฤดูร้อนของเธอ และถูกใจเธอได้ในทันที

สไตล์ลิสต์ไม่สามารถที่จะซ่อนความตกตะลึงในแววตาไว้ได้ เมื่อสัมผัสโลโก้เล็ก ๆ ที่เอวของชุดก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงออกมาด้วยความตกตะลึง “คาดไม่ถึงเลยว่านี่คือผลงานของอาจารย์ TM!”

ได้ยินเช่นนั้นฉินซูก็มองไปที่ฉู่หลินเฉินโดยไม่รู้ตัว แววตาปรากฏความงงงวย

ฉู่หลินเฉินไม่ได้สนใจและเอ่ยขึ้น “ไปเปลี่ยนชุด”

คำพูดของเขาเตือนเธอว่าเวลาไม่เคยรอใคร

ฉินซูเข้าไปในห้องแต่งตัวโดยไม่ลังเล

รอเธอเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้วออกมา สไตล์ลิสต์ก็เติมปากให้เธอเป็นขั้นตอนสุดท้าย