วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 149
หวังอี้หลินคิดว่าการใช้เรื่องชุดที่เป็นผลงานของอาจารย์ TM ที่ใส่อยู่ จะสามารถทำให้คนอื่นสนใจเธอได้ ยิ่งไปกว่านั้นคือเธอเป็นคนริเริ่มการชวนคุย
ผลคือคนดังทั้งหลายที่กำลังพูดคุยอยู่กับฉินซูเหลือบมองเธอ และถอนสายตากลับไป การเยาะเย้ยจาง ๆ ในสายตาเหล่านั้นทิ่มแทงเข้าไปภายในใจของหวังอี้หลินอย่างโหดเหี้ยม
ฉินซูจึงถือโอกาสที่หวังอี้หลินเข้ามาแล้วพูดขึ้น “พวกคุณค่อย ๆ คุยกันนะคะ”
จากนั้นก็หมุนตัวเดินออกไป
หลายคนตกตะลึง ได้แต่หันสายตาไปมองหวังอี้หลินอีกครั้ง และต่างก็รู้สึกกลัดกลุ้มใจเล็กน้อย ทำไมพอผู้หญิงคนนี้เข้ามา แล้วคุณนายฉู่ก็ออกไป?
มีคนมองไปที่หวังอี้หลินอย่างพินิจพิจารณาและพูดขึ้น “คุณคือคนที่ยืนนิ่งอยู่ตรงกลางพรมแดงเมื่อกี้ใช่ไหม?”
รอยยิ้มของหวังอี้หลินหยุดลง จากนั้นเธอก็แนะนำตัวเอง “สวัสดีค่ะทุกคน ฉันคือหวังอี้หลินจากบริษัทหวังซื่อ ตอนนี้เป็นนักแสดงอยู่ที่ซิงโหยวเอ็นเตอร์เทนเมนท์ค่ะ”
ดูเธอแต่งตัวได้ไม่แย่แต่ชื่อนี้กลับไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
“หวังซื่อ? ใช่อุตสาหกรรมยักษ์ใหญ่ที่มีชื่อเสียงโด่งดังของตระกูลหวังซื่อไหม?”
หวังอี้หลินชะงักและส่ายศีรษะ “ไม่ใช่ค่ะ ครอบครัวของฉันทำสินค้าอุปโภคบริโภค”
“อ๋อ” ความกระตือรือร้นของอีกฝ่ายจางลงอย่างมากในเวลาอันรวดเร็ว
หวังอี้หลินบีบกำปั้นของเธอเล็กน้อย เป็นไปตามที่คิดเอาไว้ว่าภูมิหลังของครอบครัวคือสิ่งที่สำคัญที่สุด
อีกคนหนึ่งถามขึ้น “คุณหวังเป็นนักแสดง? ไม่ทราบว่ามีผลงานชิ้นเอกอะไรบ้างเหรอคะ?”
“ฉันเพิ่งจะเดบิวต์ได้ไม่นาน ได้เข้าร่วมวาไรตี้โชว์มาสองสามรายการ แต่ยังมีละครอีกสองเรื่องที่เพิ่งจะเซ็นสัญญาค่ะ ซึ่งอีกไม่นานก็จะเปิดกล้องแล้ว”
“อย่างนี้นี่เอง” เป็นเพียงแค่นักแสดงคนหนึ่ง
หลายคนสอบถามภูมิหลังของหวังอี้หลิน และหมดความสนใจในตัวเธอทันที แถมยังจะโทษเธอว่าทันทีที่เธอมาฉินซูก็เดินออกไป
หวังอี้หลินยืนอยู่ที่นั่นด้วยความอึดอัดวางตัวไม่ถูก ในที่สุดก็รู้ตัวว่าคนเหล่านี้ต่างก็ดูถูกเธอ
เธออดไม่ได้ที่จะแอบกัดฟันและพึมพำในใจ รอให้ฉันกลายเป็นคุณนายฉู่แล้ว ถึงคราวที่พวกแกมาประจบประแจงเถอะ!
ในตอนนี้เอง มีหญิงวัยกลางคนที่สง่างามเดินมาด้านหน้าของเธอ
หวังอี้หลินรู้สึกยินดีเป็นอย่าง คิดว่าในที่สุดก็เริ่มมีคนเข้าหาตนเองแล้ว จึงพูดขึ้นก่อน “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อหวังอี้หลิน”
คุณนายจางยืนอยู่ตรงหน้าเธอและส่ายศีรษะ “คุณหวัง คุณไม่ควรใส่ชุดนี้”
หวังอี้หลินหยุดรอยยิ้มของเธอในทันที นี่คือเข้ามาหาเรื่องเหรอ?
ปรากฏน้ำเสียงไม่พอใจของเธอขึ้นในทันที “ทำไมจะใส่ไม่ได้? เป็นเพราะฉินซูก็ใส่ชุดที่ออกแบบโดยอาจารย์ TM เหมือนกันน่ะเหรอ ฉันก็เลยใส่ไม่ได้?”
คุณนายจางหัวเราะและพูดว่า “ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันเพียงแค่อยากจะบอกวคุณว่า ชุดที่คุณใส่ถูกออกแบบมาเพื่อการแสดงและการเดินพรมแดง สำหรับงานเลี้ยงทางธุรกิจในวันนี้มันจะไม่ทำให้คุณโดดเด่น กลับจะทำให้ดูขาดรสนิยมเสียด้วยซ้ำไป”
หวังอี้หลินขมวดคิ้ว แน่นอนว่าเธอไม่เชื่อในคำพูดของคุณนายจาง “พูดจาเหลวไหลจริง ๆ เสื้อผ้าดูดีก็หมดเรื่องแล้วหนิ?”
คุณนายจางตกตะลึง เธอเตือนด้วยความหวังดี ใครจะรู้ว่าผู้หญิงสกุลหวังคนนี้จะมีนิสัยรุนแรงเกินเหตุเช่นนี้
แต่ว่าเมื่อเห็นผลงานที่ตนเองออกแบบถูกเธอสวมใส่ในลักษณะของสาวสังคม ภายในใจก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ
เธอเอ่ยขึ้น “คุณหวัง ถ้าหากคุณต้องการ ฉันสามารถช่วยคุณดัดแปลงชุดนี้ได้”
“อะไรนะ?” หวังอี้หลินอดไม่ได้ที่จะพูดเยาะเย้ยเมื่อได้ยินสิ่งนี้ “นี่คือผลงานของอาจารย์ TM คุณจะมาช่วยฉันดัดแปลง? คุณคิดว่าคุณคืออาจารย์ TM เหรอ!”
คุณนายจาง ...
จางอี้เฟยที่ยืนอยู่ไม่ไกลทนฟังไม่ได้อีกต่อไป เขาอดไม่ได้ที่จะก้าวไปด้านหน้าและมองไปยังหวังอี้หลินด้วยสายตาเย็นยะเยือก “เสื้อผ้าต่อให้จะดูดีแค่ไหน แต่เมื่อใส่ลงไปบนคนที่ไม่มีรสนิยม ก็มีแต่จะไปลดระดับของเสื้อผ้าให้ต่ำลง!”
“คุณ...” หวังอี้หลินจ้องเขาเขม็ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...