วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 152

เพียงแค่ชุดราตรีที่ฉินซูซื้อมามันพังไป จึงต้องนำออกมาในกรณีฉุกเฉิน ผลที่ได้หลังจากเธอสวมใส่มันดีมากและทำให้คนทั้งงานประหลาดใจ

แม้แต่ฉู่หลินเฉินก็จำใจต้องยอมรับว่าวันนี้ฉินซูเปล่งประกายจริง ๆ

หวังอี้หลินที่กำลังเตรียมตัวจะจากไปได้ยินสิ่งที่คาดไม่ถึงเข้า ว่าชุดราตรีของฉินซูเป็นชุดที่ฉู่หลินเฉินมอบให้ เธอชะงักอยู่กับที่

เธอคิดมาตลอดว่าฉินซูจงใจกั๊กไว้ คาดไม่ถึงว่าจะเป็นฉู่หลินเฉิน

คิดไม่ถึงว่าเขาจะมอบชุดที่สวยงามขนาดนั้นของอาจารย์ TM ให้แก่ฉินซู? ทำไมถึงไม่มอบให้แก่ตนเอง?

หวังอี้หลินกัดฟันอย่างไม่พอใจ มองดูฉู่หลินเฉินกับฉินซูที่กำลังขึ้นรถจากไป เธอโกรธจนออกแรงกระทืบเท้า

ภายในลานจอดรถ หานโม่หยางที่นั่งอยู่เบาะหลังกำลังยกโทรศัพท์มือถือ และพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาลง “พี่หญิง แผนของเราล้มเหลว”

“เหอะ ก็รู้แล้วว่านายต้องทำไม่สำเร็จ!” เสียงเย้ยหยันอย่างเย็นชาจากผู้หญิงปลายสายพูดขึ้น

หานโม่หยางบีบมือแน่น “คือ...”

“ไม่ต้องอธิบาย!” เสียงผู้หญิงขัดจังหวะเขาและพูดอย่างจองหอง “โชคดีที่ฉันมีแผนสองเตรียมไว้ ถ้ารู้ว่านายมันไร้ประโยชน์ขนาดนี้นะ ฉันจะไม่ขอให้นายทำเรื่องนี้!”

พูดจบก็วางสายทันที ไม่อยากที่จะพูดอะไรอีก

หานโม่หยางจับโทรศัพท์มือถือด้วยแววตาที่โหดเหี้ยม

“ประธานหาน?” ผู้ช่วยมองเขาด้วยความระมัดระวัง

“ไป!” หานโม่หยางเปิดปากพูดอย่างเยือกเย็น

อีกด้านหนึ่ง

ภายในรถ

ฉู่หลินเฉินพูด “ฉันต้องกลับไปประชุมที่บริษัท เธอมากับฉันก่อน แล้วเดี๋ยวเรากลับไปบ้านใหญ่ด้วยกัน”

“กลับบ้านใหญ่?” ฉินซูงงงวย

“เอาทะเบียนสมรส”