วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 176

เขาบอกต่อคำสั่งและมองไปที่ฉู่หลินเฉินอย่างขอความคิดเห็น “คุณชายฉู่ครับ แล้วหานเซี่ยวนี่... คุณจะทำอย่างไรต่อไปครับ?”

ตามลักษณะนิสัยของคุณชายฉู่แล้ว เมื่อพบว่าการลอบสังหารบนท้องถนนนั่นเกี่ยวข้องกับหานเซี่ยว ก็จะเลือกวิธีลงมือไปตั้งนานแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าจนกระทั่งถึงตอนนี้กลับยังไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ

อาจจะเป็นเพราะเหตุนี้ทำให้หานเซี่ยวทำอะไรตามอำเภอใจมากขึ้น โดยไม่เกรงกลัวใคร และคาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าลักพาตัวภรรยาทายาทตระกูลฉู่

“หึ ผู้หญิงคนนั้นเป็นเพียงตัวตลก กระโดดโลดเต้นได้ไม่นานหรอก” ภายในน้ำเสียงเสียดสีของฉู่หลินเฉินเต็มไปด้วยความรังเกียจ

เว่ยเหอฟังเข้าใจความหมายที่คุณชายเขาสื่อออกมา เกรงว่าจะยังปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นกระทำความผิด โดยไม่ขัดขวางไปอีกสักพัก

หรือว่าคุณชายกำลังรออะไรอยู่หรือเปล่า?

ไม่นานเว่ยเหอก็ได้รับรายงานจากลูกน้อง

เขามีท่าทางเคร่งขรึม “คุณชายฉู่ครับ คนที่ผมส่งออกไปบอกว่า... ไม่พบร่องรอยของคุณฉินเลยครับ”

“หาไม่เจอ?” ภายในใจของฉู่หลินเฉินลุกลี้ลุกลนโดยไม่มีเหตุผล แววตาที่เยือกเย็นหรี่ลง ชั่วพริบตาเดียวกลับกลายเป็นแววตาที่รุนแรงและดุดัน

เว่ยเหอแทบไม่กล้าจ้องมองอีกฝ่าย ทำได้เพียงก้มศีรษะและพูดว่า “ผม ผมจะส่งกำลังคนไปหาเพิ่มครับ!”

“หาให้เจอ!”

คำสั่งสั้น ๆ เพียงสามคำ ผสมกับพละกำลังที่มีอานุภาพราวกับสายฟ้า ไม่ยอมให้สอดปากสอดคำแม้แต่น้อย

ฉู่หลินเฉินก็ไม่รู้ว่าทำไมตนเองถึงตึงเครียดขนาดนี้

ผู้หญิงคนนั้น ไม่มีทางที่จะหายไปโดยไม่มีเหตุผล...

การรอคอยของการค้นหานั้นช่างยาวนาน สำหรับฉู่หลินเฉินแล้ว ความรู้สึกที่ทุกข์ทรมานดูเหมือนจะมากขึ้นเล็กน้อย

คนที่ส่งออกไปชุดแล้วชุดเล่า แต่คำตอบที่เว่ยเหอมอบให้เขามีเพียงแค่สี่คำ “ยังหาไม่เจอ!”

ฉู่หลินเฉินอดทนในการทำเรื่องต่าง ๆ อยู่เสมอ แต่นี่กลับเป็นครั้งแรกที่มีความรู้สึกว่า ความอดทนของตนเองค่อย ๆ สูญสิ้นไปเรื่อย ๆ

ขณะที่เขาเตรียมจะออกคำสั่งให้ลงมือกับหานเซี่ยว คนใช้คนหนึ่งก็เดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ

“คุณนายฉู่กลับมาแล้วค่ะ!”