วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 177

ฉินซูกระพริบตาและเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่เคร่งขรึมและหยิ่งยโสของฉู่หลินเฉิน ที่กำลังก้มมองตนเองอยู่ในขณะนี้

เธอขยับริมฝีปาก ริมฝีปากที่แตกแห้งฝืดเปล่งเสียงออกมาหนึ่งพยางค์ “อึก”

คิ้วรูปดาบที่ดูดีของฉู่หลินเฉินขมวดกัน “เกิดอะไรขึ้นเมื่อวาน? ทำไมถึงได้รับบาดเจ็บมาขนาดนี้?”

นึกไปถึงผลการตรวจของหมอเมื่อวานนี้ บาดเจ็บจากการเตะต่อย แผลถลอก ฟกช้ำ บาดเจ็บจากการหกล้ม... มีครบทุกอย่าง

ฉินซูได้ยินแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะคิดย้อนไปเมื่อวาน...

เธอตามผู้ชายคนนั้นเดินออกมาจากห้อง จากนั้นก็ลงลิฟต์กลับไปยังลานจอดรถ

เมื่อขึ้นไปบนรถก็มีผู้ชายอยู่หนึ่งคน

เดิมทีคิดว่าพวกเขาจะขับรถส่งเธอกลับไป คิดไม่ถึงเลยว่า เมื่อผู้ชายคนที่พาเธอลงมา แล้วบอกกับผู้ชายอีกคนเรื่องที่เธอไม่ใช่คุณนายฉู่ ชายคนนั้นก็มีความคิดแย่ ๆ กับเธอขึ้นมา

เธอถูกกดไว้ที่เบาะหลังไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

ผู้ชายคนนั้นฉีกเสื้อผ้าของเธออย่างบ้าคลั่งและยังเตะต่อยเธออีก

ภายใต้สถานการณ์ที่ต้านทานไม่ได้ ฉินซูจึงไม่ลังเลที่จะเลือกกระโดดลงจากรถ

สองคนนั้นก็ไม่กล้าจอดรถลงมาตรวจดูสภาพของเธอ และได้ขับรถหลบหนีไป

ฉินซูหลบหนีเอาตัวรอด เธอลุกขึ้นจากพื้นและจดจำทิศทางได้ จึงไปทางบ้านใหญ่ตระกูลฉู่ที่อยู่ใกล้ที่สุด

เธออาศัยสองขาเดินจนมาถึงด้านนอกประตูบ้านตระกูลฉู่!

มิน่าล่ะ ตอนนี้ทั้งร่างกายของเธอ เธอรู้สึกว่าขาทั้งสองเหนื่อยล้าที่สุดแล้ว!

หลังจากได้ฟังฉินซูบอกเล่าเรื่องราวที่ได้รับบาดเจ็บจบ ฉู่หลินเฉินก็เลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ “เธอกล้ากระโดดลงจากรถ?”

“จะให้คนมารังแกไม่ได้สิ…” ฉินซูตอบกลับอย่างอ่อนแรง

ฉู่หลินเฉินเงียบสนิททันที มองดูผู้หญิงคนนี้และไม่รู้จะพูดอะไรกับเธอดี

เขาทำหน้าจริงจังและพูดขึ้น “เธอรู้ไหมว่าผู้หญิงคนเมื่อวานนี้คือใคร?”

ฉินซูตอบอย่างตรงไปตรงมา “ไม่รู้”