วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 183

ชั้น 16 น่าจะเป็นห้องพรีเมียร์สวีท และมีห้องพักเพียงไม่กี่ห้อง

ฉินซูมองซ้ายมองขวา มองหาไปทีละลำดับ

ในขณะที่เธอกำลังแนบติดอยู่ที่ประตูห้องห้องหนึ่ง และเงี่ยหูตั้งใจฟังการเคลื่อนไหวด้านใน มือหนึ่งก็แตะเข้าที่ไหล่ของเธอ

“เมื่อกี้ตอนที่อยู่ในลิฟต์ ฉันรู้สึกว่าเธอไม่ปกติ…”

น้ำเสียงเฉื่อยชาขึ้นจมูกของผู้ชายดังขึ้นข้างหลังตนเอง

ฉินซูหันศีรษะกลับไปด้วยสัญชาตญาณ สายตาพบเข้ากับใบหน้าที่น่าทึ่ง ที่ทำให้ผู้คนประหลาดใจ สามารถพูดได้ว่าช่างสูสีกับฉู่หลินเฉิน!

แต่ว่าเธอไม่ใช่คนที่บ้าผู้ชาย เมื่อเห็นสายตาที่แฝงไว้ด้วยความคิดที่ไม่ดีของอีกฝ่าย สติก็กลับมาทันที

“คุณเข้าใจผิดแล้ว ฉันกำลังตามหาใครบางคน” เธอพูดอย่างใจเย็น

เพราะว่าอีกฝ่ายหัวเราะอย่างจองหองและพูดว่า “นี่คือห้องของฉัน”

ฉินซูจึงย่นมุมปากอย่างกลืยไม่เข้าคายไม่ออก

“แฟนคลับหรือปาปารัสซี่?”

“อะไรนะ?” ฉินซูไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับไปชั่วขณะหนึ่ง

ชายหนุ่มกลับคิดว่าเธอจงใจแกล้งโง่ จึงหัวเราะเยาะถากถาง

เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้มีอุปกรณ์เฉพาะของปาปารัสซี่ งั้นก็น่าจะเป็นแฟนคลับ แถมยังเป็นแฟนตัวยงประเภทที่เขาเกลียดที่สุด

“เธอรุกล้ำเข้ามาในขอบเขตความเป็นส่วนตัวของฉัน ออกไปเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นเธอจะได้เสียใจที่เป็นแฟนคลับฉันแน่ ๆ”

ชายคนนั้นให้คำเตือนครั้งสุดท้าย และไม่ได้สนใจฉินซู เขาหยิบการ์ดห้องออกมาเปิดประตู

ฉินซูกำลังจะอธิบาย แต่มองเห็นประตูห้องข้างหน้าทางด้านซ้ายเปิดออกพอดี หานโม่หยางกับฉู่โจวเดินออกมาจากด้านใน

หัวใจของเธอสั่นไหวขึ้นมาฉับพลัน มันคงไม่เป็นการดีถ้าหากอีกฝ่ายเห็นว่าตนเองอยู่ที่นี่

ดังนั้นเธอจึงอาศัยจังหวะชั่วพริบตาเดียว ที่ชายหนุ่มเปิดประตูแล้วเบียดเข้าไป อย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่นิด

เมื่อเข้ามาอยู่อีกฝั่งของประตูได้แล้ว ก็เป็นยืนยันที่แน่ชัดว่า หานโม่หยางกับฉู่โจวมาพบหานเซี่ยวจริง ๆ!

อย่างนี้ก็หมายความว่า หานเซี่ยวสั่งให้ฉู่โจวพาคุณย่าของเธอไป

ปัง!

เสียงประตูห้องปิดสนิทดังออกมาขัดความคิดของฉินซู

เธอเพิ่งจะพบว่า ตนเองกำลังถูกคนใช้สายตาที่เหมือนจะแล่เนื้อแล้วเอาน้ำเกลือสาดจ้องเขม็งมา

“เธอกำลังท้าทายขีดจำกัดของฉันอยู่ใช่ไหม?” ชายหนุ่มกัดฟันพูด

“เข้าใจผิด เข้าใจผิดแล้ว” ฉินซูพูดอย่างรวดเร็วและทำท่าทางให้เงียบ ๆ กับอีกฝ่าย “น้องชาย ช่วยหน่อยนะ”

น้องชาย?!

ชายหนุ่มพ่นลมหายใจหัวเราะเยาะออกมาไม่หยุด

ในเวลานี้ที่อีกด้านของบานประตู ฉินซูได้ยินเสียงบทสนทนาดังอยู่ด้านนอก

“ผมก็เบาใจได้หากคนอยู่กับคุณที่นี่ ครั้งนี้ผมเพียงแค่ช่วยคุณทำสิ่งที่ง่าย ๆ เหมือนแค่พลิกฝามือเท่านั้น หลังจากนี้ยังต้องการการสนับสนุนจากประธานหานอีกเยอะ”

“ไม่ต้องห่วง ผมจะช่วยให้คุณยึดฉู่ซื่อการแพทย์ไว้ให้ได้อย่างแน่นอน เดิมทีมันก็เป็นของคุณอยู่แล้ว จะให้ฉู่หลินเฉินมาชุบมือเปิบได้ยังไงกัน?”

“ฮ่าฮ่า”

เสียงพูดคุยค่อย ๆ ไกลออกไป ในใจของฉินซูกลับรู้สึกหนาวสั่น

แท้จริงแล้วที่ฉู่โจวกับหานโม่จางร่วมมือกัน ก็เพราะไม่อยากให้ฉู่ซื่อการแพทย์ตกอยู่ในมือของฉู่หลินเฉิน

แช๊ะ!

เสียงเบา ๆ เสียงหนึ่งดังขึ้น ฉินซูแหงนสายตาขึ้นไปก็มองเห็นโทรศัพท์ถือมือที่ชายหนุ่มถืออยู่ในมือ เธอขมวดคิ้ว “คุณกำลังทำอะไร?”

“เธอมีความสามารถบุกเข้ามาในห้องของฉัน ก็ต้องเตรียมรับผลที่จะตามมาอย่างดี” ชายหนุ่มพูดและก้มมองภาพที่เขาถ่ายไว้ในโทรศัพท์มือถือ

แฟนคลับสาวคนนี้ค่อนข้างขึ้นกล้อง

ฉินซูเพิ่งจะนึกขึ้นมาได้ว่าตนเองเข้ามาในห้องของคนอื่นอย่างเร่งรีบ เพราะสถานการณ์ฉุกเฉิน และดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจเธอผิดอย่างมาก

“ฉันขอโทษที่เมื่อสักกี้นี้ฉันบุกเข้ามาในห้องของคุณอย่างเร่งรีบ ได้โปรดลบรูปถ่ายออกด้วย ขอบคุณ”

“ไม่เลวหนิ ฉลาดนักนะ” ชายหนุ่มกระตุกมุมปากล่าง และยิ้มด้วยท่าทางที่ชวนหลงใหล ทว่าคำพูดที่พูดออกมากลับไม่น่าฟังเสียเลย

“ฉันจะไม่ลบรูปถ่าย ฉันเจอแฟนคลับแบบเธอมาเยอะแล้ว ถ้าไม่ให้เธอได้รับบทเรียน ต่อไปก็อาจจะก่อความวุ่นวายไปอีกเรื่อย ๆ”

ในชั่วพริบตาเดียวฉินซูรู้สึกปวดหัวทันที