“ฉันขอยืนยันอีกครั้ง ฉันไม่ใช่แฟนคลับของคุณจริง ๆ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณคือใคร”
“เธอไม่รู้ว่าฉันคือใคร?”
ฉินซูแบมือออกอย่างช่วยไม่ได้ “ใช่สิ คุณคือใคร?”
“...”
เมื่อเห็นสีหน้าที่ไม่สั่นไหวเลยแม้แต่นิดของหญิงสาว ในที่สุดชายหนุ่มก็ปรากฏความสงสัยเล็กน้อย และพูดอย่างเคร่งขรึม “ฉันคือลู่ซี”
ตอนนี้เธอน่าจะรู้แล้วสิว่าเขาคือใคร
แต่ใบหน้าของฉินซูกลับยังคงงงงวย
เมื่อเห็นความสิ้นหวังในสายตาของอีกฝ่าย เธอก็ชะงักและพูดอธิบาย “ขอโทษด้วย ฉันไม่สนใจวงการบันเทิงและไม่ได้ตามดารา”
ทั้งสองก็ตกอยู่ในความเงียบ
ผ่านไปครู่ใหญ่ ๆ ในที่สุดลู่ซีก็เก็บโทรศัพท์มือถือและก้าวถอยไปด้านหลัง “ออกไป”
“แล้วรูปถ่ายฉันล่ะ?”
“ฉันจะไม่ลบชั่วคราว จนกว่าฉันจะมั่นใจว่าเธอไม่ใช่แฟนคลับของฉัน แล้วฉันจะลบเอง” ลู่ซีพูด
ได้ยินแบบนั้นฉินซูก็มองต่ำแล้วครุ่นคิด จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา อาศัยจังหวะที่ลู่ซีไม่ทันระวังรีบถ่ายรูปของเขาอย่างรวดเร็ว
“เธอ!” จู่ ๆ มาแอบถ่ายรูปเขาแล้วยังจะมาบอกว่าไม่ใช่แฟนคลับของเขาอีก!
ฉินซูยิ้มเยาะแล้วพูดว่า “คุณถ่ายฉันได้ ฉันก็ถ่ายคุณได้เหมือนกัน คุณลบรูปฉันตอนไหน ฉันก็จะลบรูปคุณเมื่อนั้น”
ลู่ซีมองเธออย่างแปลกใจ คาดไม่ถึงเลยว่าจะพูดไม่ออก!
เขาเตือนด้วยเสียงต่ำ “ห้ามส่งรูปให้คนอื่นตามอำเภอใจ”
“คุณก็ด้วย”
พูดจบฉินซูก็เปิดประตูห้องเดินออกไป
หลังจากเดินออกไปได้ไกลสักระยะหนึ่งแล้ว ฉินซูเพิ่งจะมานึกขึ้นได้ในภายหลังว่า ลู่ซีชื่อนี้เหมือนจะเคยได้ยินมาจากที่ไหน?
แต่เรื่องนี้กับเรื่องที่เธอเป็นห่วงมากที่สุดในตอนนี้ ไม่ได้มีความสำคัญที่เกี่ยวข้องอะไรกัน ดังนั้นเธอจึงไม่เอามาใส่ใจ
เมื่อออกมาจากโรงแรม เธอก็ยืนยันข้อมูลได้สองอย่าง
อย่างแรก คุณย่าของเธออยู่กับหานโม่หยาง แต่จะอยู่ที่คฤหาสน์หลังนั้นที่เธอเคยไปก่อนหน้านี้ หรืออยู่ที่อื่นก็ยังไม่ทราบ
อย่างที่สอง ฉู่โจวร่วมมือกับหานโม่หยางเพื่อที่จะแย่งชิงฉู่ซื่อการแพทย์เอาไว้ และทั้งสองทำงานให้กับหานเซี่ยว
เดิมทีนี่เป็นการช่วงชิงภายในของฉู่ซื่อ ฉินซูไม่ควรเข้าไปมีส่วนร่วม แต่เมื่อมันพัวพันกับคุณย่าของเธอ เธอจึงตัดสินใจบอกเรื่องนี้กับฉู่หลินเฉิน
เพียงแต่ว่าเธอพบปะกับฉู่โจวมาแล้วหลายครั้ง มองไม่ออกจริง ๆ ว่าเขาจะมีความคิดที่ลึกขนาดนั้น...ทำให้รู้สึกน่าตกใจจริง ๆ
ฉินซูเดินไปด้วย โทรศัพท์หาฉู่หลินเฉินไปด้วย
“ฉันอยู่แถวนี้พอดี เดี๋ยวฉันไปรับ” ฉู่หลินเฉินพูด
“ค่ะ”
ฉินซูตั้งใจบอกชื่อร้านค้าที่อยู่ไม่ไกลจากโรงแรม จากนั้นก็เดินข้ามไปรอให้เขามารับ
ผ่านไปไม่นานรถโรลส์รอยซ์สีดำคันหนึ่งก็มาหยุดตรงหน้าเธอ
กระจกรถลดต่ำลง เผยให้เห็นใบหน้าที่เคร่งขรึมนุ่มลึกของฉู่หลินเฉิน
เขาพูดอย่างนิ่งเฉย “ขึ้นรถ”
หลังจากฉินซูเปิดประตูรถแล้วเข้าไปนั่งในรถ เตรียมที่จะนำเรื่องที่เธอได้เห็นและได้ยินมาที่โรงแรมบอกเขา สายตาก็เหลือบไปเห็นคนที่นั่งอยู่ในตำแหน่งข้างคนขับอย่างไม่คาดคิด
แถมยังไม่ใช่ใครอื่นแต่คือฉู่โจว!
ฉินซูกลืนคำพูดที่อยู่ที่ปากกลับลงไปทันที และแก้คำพูดเปลี่ยนเป็นทักทาย “คุณท่านรอง ทำไมคุณก็อยู่ที่นี่ด้วยคะ?”
“ผู้ช่วยของอารองไปทำธุระอย่างอื่น บังเอิญมาเจอเข้าพอดี ก็เลยถือโอกาสไปส่งเขาที่บ้านใหญ่”
เมื่อได้ยินสิ่งที่ฉู่หลินเฉินพูด ฉินซูก็พยักหน้า แต่ทว่าในหัวกลับยังคิดถึงการพูดคุย แผนการสมรู้ร่วมคิดของฉู่โจวกับหานโม่หยางเมื่อสักครู่
ฉู่หลินเฉินเป็นคนฉลาดขนาดนี้ แต่ก็ไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติของอารองของเขาเหรอ? หรือจะบอกว่าเป็นที่อารองท่านนี้ ที่ปิดบังไว้ลึกเกินไป?
เมื่อส่งฉู่โจวกลับบ้านใหญ่เรียบร้อยแล้ว ภายในรถก็เหลือเพียงแค่เธอกับฉู่หลินเฉิน และเว่ยเหอที่ขับรถ
ฉินซูขยับเข้าไปข้าง ๆ ฉู่หลินเฉินโดยไม่รู้ตัว
เมื่อสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวเล็ก ๆ ของเธอ ฉู่หลินเฉินก็เลิกคิ้วขึ้น “ก้นเป็นอะไร?”
“เอ่อ…” ฉินซูชะงักงัน เมื่อรู้ตัวก็ใบหน้าร้อนผ่าวทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...