เมื่อเห็นเหล่าชายฉกรรจ์ที่หน้าตาดูไม่ใช่คนดีแล้ว ฉินซูก็ใจเสียขึ้นมา
นี่เธอกำลัง....กับพวกอันธพาลงั้นเหรอ?
ยังมีอะไรที่ซวยกว่านี้อีกไหม!
เธอก้าวถอยหลังเบา ๆ จ้องมองไปที่คนสองสามคนอย่างป้องกันตัว "พวกนายคิดจะทำอะไร?"
"ลูกพี่ของเราเบื่อมาก กำลังอยากได้สาวสวยไปดื่มเหล้าเป็นเพื่อน"
ชายผมเกรียนที่เป็นหัวโจกหัวเราะพลางเดินเข้าใกล้ฉินซูมากขึ้น "ไปกันเถอะ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเองนะ"
"ขอโทษด้วยค่ะ พอดีฉันมีเรื่องต้องทำ" ฉินซูกล่าวด้วยใบหน้าเย็นชา อยากจะหนีไปจากพวกเขา
"เหรอ? ถ้าวันนี้ไม่ไปดื่มกับพวกเรา ก็ไม่ต้องไปไหนแล้ว" ชายหัวโจกผมเกรียนพูดขึ้นด้วยเสียงหนักแน่น พร้อมถือวิสาสะคว้าข้อมือของฉินซู
เธอขมวดคิ้ว "ทำตัวเป็นอันธพาลเหรอ? ถ้าไม่ปล่อยมือ ฉันจะเรียกตำรวจ!"
พูดจบเธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาให้เห็น
ชายหัวเกรียนปล่อยเธอ แต่ก็ไม่ยอมให้เธอเดินไปไหน แถมยังพูดอย่างกวน ๆ ว่า "ตำรวจเหรอ? เธอแจ้งเลย"
ฉินซูกัดฟัน ทำท่าทางเหมือนกำลังจะกดโทรออก
"ลูกพี่ครับ ผู้หญิงคนนี้กำลังหลอกพวกเรา โทรศัพท์ของเธอมันปิดเครื่องอยู่!"
ฉินซู :“......”
อีกด้านหนึ่ง
หลังจากที่ไล่ฉินซูลงจากรถแล้ว ฉู่หลินเฉินก็ยังไม่รับโทรศัพท์ของเธอด้วย
คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม่ยอมแพ้ และยังส่งข้อความมาอีก
เขาไม่อยากสนใจ แต่ก็ยังมีสิ่งที่สงสัยอยู่ อยากรู้ว่าเธอจะโกหกอะไรออกมาอีก
เขาเปิดอ่านข้อความของเธอตามปกติ เปิดรูปภาพบันทึกหน้าจอสนทนาหลายรูปนั่น ฉู่หลินเฉินเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
ผู้หญิงคนนั้นคงไม่ได้แกล้งตัดต่อรูปขึ้นมาใช่ไหม?
ขณะที่เงยหน้าขึ้นมาหลังจากครุ่นคิดแล้ว เขาก็เห็นบัตรใบหนึ่งตกอยู่ข้างใต้เบาะนั่ง เขาก้มลงไปหยิบขึ้นมา นี่คือบัตรธนาคาร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...