ฉินซูและลู่ซีต่างก็ไม่รู้ว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นด้วย
บอดี้การ์ดหลายคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ คือคนที่ฉู่หยุนซีโทรเรียกมาเองเหรอ?
ในที่สุดลุงหมิงก็เข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
แต่เมื่อเห็นทั้งสามคนดูตื่นตระหนก และก็ไม่เห็นว่าฉู่หลินเฉินกับเว่ยเหอมาด้วย เขาก็อดที่จะกังวลไม่ได้ "ทำไมคุณชายหลินเฉินถึงไม่มาด้วยล่ะครับ?"
"พวกเขายังมีเรื่องต้องจัดการต่อ" ฉู่หยุนซีพูดขึ้น พร้อมหันไปพูดกับลู่ซี "นายเข้าไปพักสักหน่อยไหม?"
ลู่ซีส่ายหัว "ไม่เป็นไร ฉันกลับเลยดีกว่า"
พูดจบเขาก็ขึ้นรถไปโดยไม่เปิดโอกาสให้ฉู่หยุนซีอีก
ฉู่หยุนซีกัดริมฝีปาก จ้องมองรถของเขาอย่างถวิลหา มองจนรถของเขาลับตาไป
เธอหันกลับมาด้วยท่าทางรำคาญ และเดินเข้าประตูบ้านตระกูลฉู่ไป
คนรับใช้มองเธอด้วยสายตาแปลก ๆ ตลอดทาง
ฉู่หยุนซีกลับมาที่ห้อง ตรงไปยังห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ
เมื่อเธอยืนอยู่หน้ากระจก เธอก็ต้องตกใจกับใบหน้าที่ชวนตกใจของตัวเอง
เครื่องสำอางของเธอเลอะไปหมดแล้ว ทั้งหน้าของเธอดูไม่จืดเลย!
เมื่อคิดว่าเมื่อครู่นี้เธอใช้ใบหน้านี้พูดคุยกับลู่ซี เธอก็รู้สึกขายหน้ามาก
ไม่แปลกเลยที่ลู่ซีจะปฏิเสธคำเชิญของเธอ!
ลุงหมิงคนดูแลบ้านเดินนำฉินซูไป และเธอก็เห็นฉินกู้เซียงอยู่ในห้องรับแขก
"คุณย่า!"
เธอเดินเข้าไปอย่างตื่นเต้น และมองดูอย่างละเอียดถี่ถ้วน เมื่อมั่นใจได้แล้วว่าคุณย่าไม่ได้รับบาดเจ็บ เธอก็เบาใจลง "คุณย่าไม่เป็นอะไรใช่ไหม!"
ฉินกู้เซียงพยักหน้า "เจ้าเด็กนี่ ย่าจะเป็นอะไรไปได้ล่ะ หลานต่างหากที่ยุ่งจนไม่มีเวลามาเจอย่า ย่าเป็นห่วงแทบแย่ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า หมอบอกว่าย่าออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว คุณท่านรองจึงได้พาย่ามาที่นี่ ให้ย่ารอในห้องรับแขกของที่นี่"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...