วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 197

ฉู่โจวยกริมฝีปากยิ้ม "คุณหานเป็นคนฉลาด ต้องเลือกสิ่งที่ถูกต้องอยู่แล้วครับ"

หานโม่หยางยิ้ม "อันที่จริงแล้ว เหตุผลใหญ่เลยก็คือผมรู้สึกขอบคุณที่ฉินซูได้ช่วยผมเอาไว้ เธอกับย่าของเธอช่วยผมแก้ปัญหาที่แก้ไม่ได้มาหลายปี ต้องขอบคุณพวกเขาจริง ๆ ครับ"

ฉู่โจวไม่ได้พูดอะไร เขาเหลือบมองท้องฟ้าข้างนอก "ดึกแล้ว งั้นผมขอตัว"

"กลับดี ๆ นะครับ"

หานโม่หยางมองดูร่างของเขาที่เดินเข้าไปใต้แสงจันทร์ เอามือดันแว่นที่เหนือสันจมูก รอยยิ้มชั่วร้ายผุดขึ้นที่มุมปากของเขา

ในเวลานี้ หญิงสาวผู้มีเสน่ห์เดินออกมาจากด้านหลังโดยสวมเพียงกระโปรงผ้าบาง ๆ

"คุณหาน อยากให้ใครมาฝึกกับคุณอีกไหมคะ?"

หานโม่หยางมองดูท่าทางที่เย้ายวนของหญิงสาว ลำคอของเขาขยับ พลางอุ้มเธอขึ้นมา

"ฉันจะทำให้เธอต้องร้องขอชีวิตแบบวันนั้นเลยแหละ"

หญิงสาวยิ้ม "งั้นฉันคงขอไม่ได้แล้วสินะ"

หานโม่หยางกอดเธอ และเดินไปที่ห้องด้านหลัง

…

ค่ำคืนนั้นมืดมิด มีเพียงแสงจันทร์ที่เล็ดลอดออกมาจากเงาของต้นไม้

รอบ ๆ มีดอกไม้ต้นหญ้าและเสียงร้องของเหล่าแมลง

ฉินซูยืนอยู่ข้างน้ำพุที่ลานบ้าน รูปร่างเพรียวบางของเธอถูกแสงจันทร์สะท้อนเป็นเงาเหยียดยาว

เมื่อเห็นฉู่หลินเฉินออกมาจากห้องโถง ฉินซูก็ก้าวไปข้างหน้าทันที

เมื่อเขาเห็นเธอ เขาก็พูดขึ้น "ตอนนี้เธอกับคุณย่าอยู่ที่นี่ไปก่อน"

ฉินซูเม้มปาก "ฉันอยากคุยเรื่องการหย่าของเรา"

ฉู่หลินเฉินหรี่ตา เขาพยักหน้า