วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 197

ฉู่โจวยกริมฝีปากยิ้ม "คุณหานเป็นคนฉลาด ต้องเลือกสิ่งที่ถูกต้องอยู่แล้วครับ"

หานโม่หยางยิ้ม "อันที่จริงแล้ว เหตุผลใหญ่เลยก็คือผมรู้สึกขอบคุณที่ฉินซูได้ช่วยผมเอาไว้ เธอกับย่าของเธอช่วยผมแก้ปัญหาที่แก้ไม่ได้มาหลายปี ต้องขอบคุณพวกเขาจริง ๆ ครับ"

ฉู่โจวไม่ได้พูดอะไร เขาเหลือบมองท้องฟ้าข้างนอก "ดึกแล้ว งั้นผมขอตัว"

"กลับดี ๆ นะครับ"

หานโม่หยางมองดูร่างของเขาที่เดินเข้าไปใต้แสงจันทร์ เอามือดันแว่นที่เหนือสันจมูก รอยยิ้มชั่วร้ายผุดขึ้นที่มุมปากของเขา

ในเวลานี้ หญิงสาวผู้มีเสน่ห์เดินออกมาจากด้านหลังโดยสวมเพียงกระโปรงผ้าบาง ๆ

"คุณหาน อยากให้ใครมาฝึกกับคุณอีกไหมคะ?"

หานโม่หยางมองดูท่าทางที่เย้ายวนของหญิงสาว ลำคอของเขาขยับ พลางอุ้มเธอขึ้นมา

"ฉันจะทำให้เธอต้องร้องขอชีวิตแบบวันนั้นเลยแหละ"

หญิงสาวยิ้ม "งั้นฉันคงขอไม่ได้แล้วสินะ"

หานโม่หยางกอดเธอ และเดินไปที่ห้องด้านหลัง

…

ค่ำคืนนั้นมืดมิด มีเพียงแสงจันทร์ที่เล็ดลอดออกมาจากเงาของต้นไม้

รอบ ๆ มีดอกไม้ต้นหญ้าและเสียงร้องของเหล่าแมลง

ฉินซูยืนอยู่ข้างน้ำพุที่ลานบ้าน รูปร่างเพรียวบางของเธอถูกแสงจันทร์สะท้อนเป็นเงาเหยียดยาว

เมื่อเห็นฉู่หลินเฉินออกมาจากห้องโถง ฉินซูก็ก้าวไปข้างหน้าทันที

เมื่อเขาเห็นเธอ เขาก็พูดขึ้น "ตอนนี้เธอกับคุณย่าอยู่ที่นี่ไปก่อน"

ฉินซูเม้มปาก "ฉันอยากคุยเรื่องการหย่าของเรา"

ฉู่หลินเฉินหรี่ตา เขาพยักหน้า

ทั้งคู่เดินเข้าไปในสวน

บรรยากาศโดยรอบมืดมิดราวกับหมึกสีดำ แสงอันอบอุ่นจากโคมไฟตั้งพื้นแผ่กระจายไปทั่วพื้นหินกรวด

ฉินซูครุ่นคิดและพูดว่า "คุณชายฉู่ ฉันคิดว่าเราไม่ควรยืดเยื้ออีกต่อไปแล้ว เราต้องหย่ากันทันที"

“เป็นเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้เหรอ?” ดวงตาที่เฉียบแหลมของฉู่หลินเฉินจ้องมาที่เธอ

ฉินซูพยักหน้าอย่างสงบโดยไม่ปิดบังอะไร

“ฉันเคยได้ยินเรื่องความขัดแย้งระหว่างตระกูลฉู่และตระกูลหาน การที่หานเซี่ยวตาย มันก็เท่ากับทำให้ความขัดแย้งรุนแรงขึ้น ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต”

หากมีคนอื่นแบบหานเซี่ยว เขาจะลักพาตัวเธอทุกทาง หรือยืมมือเธอเพื่อบังคับให้เธอฆ่าคนอีก

คงไม่ต้องคิดถึงการใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในอนาคต

ฉินซูพูดขึ้น "ฉันไม่ต้องการมีส่วนเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งระหว่างตระกูลของพวกคุณจริง ๆ ฉันเป็นแค่คนธรรมดา ฉันแค่ต้องการดูแลคุณย่าของฉันให้ดี และใช้ชีวิตที่เรียบง่าย"

ฉู่หลินเฉินพยักหน้า เขาครุ่นคิดและพูดขึ้น "ตกลง"

คิดไม่ถึงว่าเขาจะตอบตกลงง่าย ๆ แบบนี้ ฉินซูดีใจ "ถ้าอย่างนั้น คุณคิดว่าเราไปทำเรื่องหย่าเมื่อไหร่ดี? พรุ่งนี้เลยดีไหม?"

ฉู่หลินเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย

เขารู้สึกไม่สบายใจทุกครั้งที่เห็นว่าเธอตั้งหน้าตั้งตารอที่จะหย่าร้าง

“เราหย่ากันได้ แต่เธอกับคุณย่าต้องอยู่ที่บ้านตระกูลฉู่ไปก่อน”

ฉินซูไม่เข้าใจ "ทำไมล่ะ?"

"ก็อย่างที่เธอพูดนั่นแหละ ความขัดแย้งระหว่างตระกูลฉู่และตระกูลหานทวีความรุนแรงขึ้น และไม่มีใครสามารถบอกได้ ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ถ้าเธออยากให้ตัวเองและคุณย่าปลอดภัย การอยู่ในบ้านตระกูลฉู่จะปลอดภัยที่สุด” ฉู่หลินเฉินพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

ฉินซูเงียบ

สิ่งที่ฉู่หลินเฉินพูดนั้นไม่ใช่ว่าไม่สมเหตุสมผล เธอเพียงแค่ลืมคิดในจุดนี้ไป

เพราะเธอไม่ต้องการมีส่วนร่วมในการต่อสู้ระหว่างตระกูลฉู่กับตระกูลหาน เธอจึงต้องการจัดการความสัมพันธ์อย่างรวดเร็ว แต่กลับลืมไปว่า ครอบครัวหานคงไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ แน่นอน

เธอเองก็ถือเป็นคนที่มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลฉู่ ถึงเวลาถ้าเธอออกจากตระกูลฉู่ไป ตระกูลหานจะตามจัดการเธอหรือไม่นั้น เรื่องนี้ไม่อาจรู้ได้จริง ๆ