หลังจากฟังคำพูดของฉู่หยุนซีจบ ฉู่สวี่ก็โกรธมาก คาดไม่ถึงเลยว่าฉินซูจะคำนวณถึงหุ้นของฉู่ซื่อ เรื่องนี้เขาไม่สามารถอดทนได้
“หยุนซี ทำตามวิธีที่ลูกบอกเถอะ” เขาพูด
“ค่ะคุณพ่อ”
หลังจากวางสาย ฉู่หยุนซีก็พลิกดูหนังสือข้อตกลงการหย่าร้างฉบับนี้ ที่ฉินซูเซ็นชื่อไว้อย่างลำพองใจ
มีเพียงแค่ตนเองที่รู้ว่านอกจากหน้าสุดท้ายที่ลงนามโดยฉินซู เนื้อหาก่อนหน้าถูกเธอเปลี่ยนแปลงไปหมดแล้ว
มุมปากของเธอกระตุกเบา ๆ และโทรศัพท์อีกครั้ง “ทนายฟาง ฉันอยากถามเรื่องฉ้อโกงการแต่งงานและการแบล็กเมล์…”
วันรุ่งขึ้น
ภายในห้องพักโรงแรม
ฉินซูลุกขึ้นล้างหน้าล้างตาเรียบร้อย ก็เก็บกระเป๋าสัมภาระขึ้นมา
เธอพูดกับคุณย่าว่าวันนี้จะพาไปชนบทเป็นเพื่อนเธอ
เพราะหลังจากที่คุณย่าป่วยแล้วถูกรับมาที่ไห่เฉิง เป็นเวลาห้าปีกว่าแล้วที่ไม่ได้กลับไป
ฉินซูตัดสินใจกลับไปเป็นเพื่อนคุณย่าก่อน แล้วหลังจากนั้น จะติดต่อกับศาสตราจารย์สมิธเรื่องการไปต่างประเทศที่เธอเข้าร่วมกับเขาในโครงการนั้น
ตอนนี้เธอมีเวลาเป็นของตัวเองแล้วจะจัดการอย่างไรก็ได้
เมื่อพาคุณย่าลงมาชั้นล่าง ฉินซูก็ไปจัดการเช็คเอ้าท์ที่แผนกต้อนรับก่อน
ยังเป็นพนักงานต้อนรับคนนั้นที่อยู่ที่แผนกเมื่อวาน แต่สายตาที่เธอมองฉินซูในวันนี้ ไม่ได้อยากรู้อยากเห็นอีกต่อไป แต่เป็นสายตาที่เต็มไปด้วยการดูถูกและเหยียดหยาม
ตอนที่เธอรับการ์ดจากมือของฉินซู เธอยิ้มกริ่มและพูดหนึ่งประโยค “คุณนายฉู่ เดินทางดี ๆ ล่ะ”
เพื่อนร่วมงานข้าง ๆ สะกิดข้อศอกเธอและพูดเบา ๆ “ก็รู้แล้วนี่ว่าเธอเป็นของเลียนแบบ ยังเรียกว่าคุณนายฉู่ทำไมกัน”
“แหม ฉันก็เรียกสนุก ๆ ไง” ขณะที่พูดก็ยังยิ้มปลอม ๆ ให้กับฉินซูที่ยังไม่ได้จากไป “คุณนายฉู่ คุณอย่าถือสาเลยนะ”
ดวงตาของฉินซูเย็นลงเล็กน้อย และพูดอย่างเฉยเมย “ไม่ต้องพูดจาอ้อมค้อมหรอก มีอะไรก็พูดมาตรง ๆ เลยจะดีกว่า”
รอยยิ้มของพนักงานแผนกต้อนรับหยุดลง และจู่ ๆ ก็เพิ่มระดับน้ำเสียงให้หนักขึ้น “ใครบ้างจะไม่รู้ว่าคุณคือคุณนายฉู่ที่สวมรอยมา แล้วแต่งงานกับคุณชายฉู่แทนเพื่อนสนิทของตัวเอง! หน้าไม่อายจริง ๆ มั่นใจเลยว่าถูกคนอื่นไล่เปิดโปงฐานะออกมาแล้วใช่ไหม เหอะ คุณยังวิเศษวิโสยังไง?”
ฉินซูขมวดคิ้ว
สีหน้าของฉินกู้เซียงเปลี่ยนไป “พวกคุณ…”
เธอกำลังจะพูด แต่ฉินซูก็จับเธอไว้และส่ายศีรษะ
หันไปหาพนักงานต้อนรับสองคน ที่มีใบหน้าเหยียดหยาม และพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “ฉันไม่ได้คิดว่าตัวเองวิเศษ แต่พวกคุณในฐานะที่เป็นพนักงานต้อนรับของโรงแรมสามดาว ยังมีความรู้สึกภาคภูมิใจในตัวเองออกมาไหม? ถึงแม้ฉันจะไม่ใช่คุณนายฉู่ แต่ฉันจ่ายเงินมาพักที่โรงแรมแห่งนี้ ฉันก็เป็นลูกค้า ตอนที่พวกคุณเข้ามาทำงาน ผู้จัดการน่าจะเคยสอนนะ ว่าควรจะปฏิบัติกับลูกค้ายังไง!”
ทันทีที่น้ำเสียงของฉินซูหยุดลง พนักงานต้อนรับทั้งสองได้แต่มองหน้ากันไปมาด้วยสีหน้าแดงก่ำ
ฉินซูไม่ได้สนใจพวกเธออีก และพาคุณย่าเดินออกไปด้านนอก
ขณะกำลังจะออกจากโรงแรม ก็ปะทะกับชายสองคนที่สวมเครื่องแบบตำรวจเดินเข้ามา และแสดงบัตรประจำตัวข้าราชการตำรวจ
“คุณคือฉินซูใช่ไหม? มีคนแจ้งว่าคุณต้องสงสัยว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการฉ้อโกงการแต่งงาน กรุณามากับเราด้วย”
“เสี่ยวฉิน นี่มันเกิดอะไรขึ้น?” ฉินกู้เซียงถามอย่างตึงเครียด
ฉินซูจับฝ่ามือของเธออย่างปลอบโยน และมองไปยังสองคนที่อยู่ตรงหน้า “ขอถามหน่อยนะคะ ว่าใครเป็นคนแจ้งจับฉัน?”
“ตระกูลฉู่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...