วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 222

ทันทีที่ฉินซูเก็บสัมภาระ จงจื้อหย่วนก็โทรมา

“ฉินซู รถของเราออกเดินทางก่อน เธอพาคุณย่ากลับมาเร็ว ๆ หน่อย อย่ามาช้านะ”

"อืม"

เธอกำลังจะนั่งแท็กซี่ไปที่สถานีเพื่อพบกับเวินหลี จากนั้นก็มีรถเบนซ์คันหนึ่งจอดลงตรงหน้าเธอ

เมื่อกระจกรถลดต่ำลง เวินหลีก็โบกมือให้เธอ “พี่เสี่ยวซู”

ฉินซูขึ้นรถและมองไปที่คนในที่นั่งคนขับ “จางอี้เฟย ทำไมคุณ…”

“เวินหลีบอกว่าบ้านเกิดของคุณอยู่ในหมู่บ้านถงหยวน ซึ่งค่อนข้างห่างไกล ใช้เวลาขับรถตั้งห้าหรือหกชั่วโมง ต้องใช้เวลาเกือบหนึ่งวัน ให้คุณชายคนนี้เป็นคนขับรถของคุณวันนี้เถอะนะครับ!”

จางอี้เฟยหันหน้าไป เขายิ้มให้ฉินซู เมื่อเขาเห็นโกศอัฐิในอ้อมแขนของเธอ เขาก็กลั้นรอยยิ้มไว้เล็กน้อยเพื่อแสดงความเคารพ

ฉินซูไม่ได้บีบบังคับเขา และพูดว่า "ถ้าอย่างนั้นคุณขับไปครึ่งทาง แล้วก็เปลี่ยนให้ฉันขับเถอะ ไม่อย่างนั้นจะเหนื่อยมาก"

“พี่เสี่ยวซู พี่ดูแลคุณย่าฉินเถอะค่ะ ฉันสลับกับพี่อี้เฟยได้” เวินหลีพูดขึ้น

ฉินซูมองเธออย่างไม่คาดฝัน “เธอสอบใบขับขี่แล้วเหรอ?”

“ใช่ค่ะ เมื่อปีที่แล้วฉันแอบสอบโดยไม่บอกพ่อแม่” เวินหลีแลบลิ้น

เวินหลีน่ารักและมีมารยาทดี ส่วนจางอี้เฟยเป็นคนร่าเริงและช่างพูด

ระหว่างทางมีพวกเขาทั้งสองอยู่ด้วยกัน บรรยากาศก็กลมกลืนกัน มันทำให้ฉินซูไม่รู้สึกโดดเดี่ยว

ถงหยวนเป็นหมู่บ้านแถบชายแดนระหว่างเมืองไห่เฉิงกับเมืองอื่น ๆ มียอดเขาเชื่อมต่อกันต่อเนื่องตลอดแนว และล้อมรอบด้วยแม่น้ำ

หมู่บ้านมีขนาดเล็ก มีเพียงสิบกว่าครัวเรือนเท่านั้น ทั้งหมดกระจัดกระจายตั้งแต่หัวหมู่บ้านไปจนถึงท้ายหมู่บ้าน

บ้านเก่าของคุณย่าฉินซูตั้งอยู่ที่เชิงเขาที่ปลายหมู่บ้าน

รถแล่นไปจนสุดทางเข้าไปในหมู่บ้าน แม้ว่าคนในชนบทจะไม่รู้รายละเอียดของรถว่าเป็นรถรุ่นไหน รู้แค่ว่าเป็นรถเบนซ์ก็พอแล้ว

รถเบนซ์คือรถที่ "คนมีเงิน" เท่านั้นที่จะขับได้