เธอต่อสายโทรออก
“คุณท่านรอง รบกวนคุณขอโทษศาสตราจารย์สมิธแทนฉันด้วย ฉันไม่สามารถเข้าร่วมโครงการวิจัยของศาสตราจารย์ได้แล้วค่ะ”
“เธอแน่ใจเหรอ?” ฉู่โจวประหลาดใจเล็กน้อย ถึงอย่างไรเขาก็สนับสนุนฉินซูมาก
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า?”
“ไม่ค่ะ เป็นเหตุผลส่วนตัวของฉันเอง ฉัน... ฉันขอโทษจริง ๆ ค่ะ ที่ทำให้คุณผิดหวังกับความหวังดีของคุณ”
ฉินซูไม่ได้อธิบายอะไรเยอะ เพราะฉู่โจวก็คือคนตระกูลฉู่ เธอไม่อยากให้เขารู้เรื่องที่ตนเองตั้งครรภ์
หลังจากวางสาย เธอก็ลูบหน้าท้องที่แบนราบ และถอนหายใจออกมาอย่างหนัก
ในที่สุดเธอก็เลือกที่จะเคารพชีวิตน้อย ๆ นี้ ให้โอกาสเขาได้ลืมตาขึ้นมาในโลกนี้
เธอคลี่ใบผลตรวจครรภ์ที่ยับยู่ยี่ออก แล้วแทรกเข้าไปในหนังสือทางการแพทย์ที่เธอนำมา
ฉินซูสูดหายใจเข้าลึก ๆ ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มที่คิดในแง่ดี
เนื่องจากเธอไม่สามารถไปต่างประเทศเพื่อเข้าร่วมงานวิจัยของศาสตราจรย์สมิธได้แล้ว ดังนั้นเธอก็ควรจะวางแผนการใช้ชีวิตต่อจากนี้ดี ๆ พยายามหางานให้ได้เร็วที่สุด ทุ่มเทเก็บเงิน
อย่างน้อยที่สุดก็เพื่อให้แน่ใจว่าเมื่อเด็กน้อยเกิดมา เธอจะสามารถเลี้ยงดูเขาได้
แต่บนโลกอินเทอร์เน็ตในตอนนี้ เต็มไปด้วยการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องที่เธอสวมรอยเป็นหวังอี้หลิน จะหางานให้ได้ภายในระยะเวลาสั้น ๆ เกรงว่าจะไม่ง่าย อีกทั้งเธอยังไม่ได้รับประกาศนียบัตรของมหาวิทยาลัยการแพทย์ไห่เฉิง จึงถือว่าเธอเป็นเพียงแค่กลุ่มนักศึกษาเท่านั้น
ฉินซูตัดสินใจว่าพรุ่งนี้จะไปพบฉางเหล่า เพื่อดูว่าเขาจะมีคำแนะนำเรื่องงานหรือว่ามีงานที่เหมาะสมจะแนะนำเธอบ้างไหม
ภาระอันเร่งด่วนอีกอย่างหนึ่ง คือเธอต้องหาที่อยู่ใหม่ ถึงยังไงการอาศัยอยู่ที่บ้านตระกูลจางเป็นเวลานานนั้นก็ไม่สะดวก
ยามพลบค่ำ ฉินซูทำอาหารเย็นเสร็จเรียบร้อย
ถังโม่กับเวินหลีก็เลิกงานกลับมาพอดี
ทั้งสองเข้ามาจากนอกประตู ในมือของเวินหลีช่วยถือกระเป๋าและเอกสาร เดินมาเคียงข้างกับถังโม่เหอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...