พูดแล้วก็เดินนำไปก่อน
เดิมทีซ่งจิ่นหรงก็อยากที่จะพูดกับกับฉินซูสักเล็กน้อย แต่เมื่อเห็นว่าเธอขึ้นไปชั้นบนกับคุณนายหัว ซ่งจิ่นหรงก็เลยถอนหายใจ และจำใจต้องจากไปก่อน
ออกมาจากบ้านตระกูลหัว ฉู่หยุนซีที่ไม่เห็นร่องรอยมาโดยตลอดเมื่อสักครู่ เพิ่งจะปรากฏตัวขึ้น
“คุณย่าจะกลับเลยใช่ไหมคะ” เธอเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
ปรากฏความสงสัยขึ้นเล็กน้อยในแววตาของซ่งจิ่นหรง เธอถาม “เมื่อกี้หลานไปไหนมา?”
“ไม่ได้ไปไหนนะคะ หนูก็เดินเล่นไปรอบ ๆ เรื่อย ๆ” ฉู่หยุนซีก้มสายตาลงต่ำและพูดอย่างหวาดผวา
ซ่งจิ่นหรงที่คบคนหลากหลาย สายตาที่เฉียบแหลม แค่ดูก็รู้แล้วว่าเธอไม่ได้พูดความจริง
ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงสิ่งที่ฉินซูพูด เธอจึงซักถามด้วยน้ำเสียงจริงจังเล็กน้อย “หลานใช่ไหมที่จงใจผลักฉินซูให้ล้ม เพื่อทำให้ผลงานการเย็บปักของคุณนายซินพัง?”
“ไม่ใช่นะคะ ทำไมถึงเป็นหนูล่ะ? หนูอยู่ด้านนอกตลอดเวลาไม่ใช่เหรอคะ?” ฉู่หยุนซีปฏิเสธอย่างเด็ดขาด
แต่ทว่าซ่งจิ่นหรงกลับไม่ปล่อยให้เธอคิดที่จะหลุดลอยผ่านความผิดที่ได้ก่อไว้ไปง่าย ๆ
“ถ้าหลานอยู่ด้านนอก แล้วหลานรู้ได้ยังไงว่าฉินซูก็มาด้วย? พอได้ยินว่าฉินซูมา หลานจะไม่แปลกใจสักนิดเลยเหรอ?”
ซ่งจิ่นหรงพูดอย่างเฉียบขาด เธอดึงมือของฉู่หยุนซีด้วยความโกรธ “ถ้าหลานยังไม่พูดความจริง ก็ไปพบคุณนายหัวกับย่า ย่าจะให้คุณนายหัวเปิดดูกล้องวงจรปิด แล้วสอบสวนดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างละเอียด!”
ฉู่หยุนซีเป็นกังวลทันที เธอไม่คิดว่าจู่ ๆ คุณย่าจะเกิดโทสะ
“โอ๊ย คุณย่าทำอะไรคะ? คุณย่าทำแบบนี้จะไม่ทำให้คนอื่นหัวเราะเยาะครอบครัวเราเหรอคะ” เธอพูดพร้อมกับพยายามต่อสู้ดิ้นรน
ซ่งจิ่นหรงสะบัดมือออก “หลานยังรู้จักอับอายขายขี้หน้า! งั้นก็พูดออกมา ว่าใช่หลานไหมที่ทำ?”
ฉู่หยุนซีไม่กล้าโกหกอีก กลัวมากว่าคุณย่าจะลากเธอเข้าไปตรวจสอบกับกล้องวงจรปิดจริง ๆ จึงจำใจต้องพูดด้วยเสียงที่แผ่วเบา ไม่ชัดเจน “ใช่…”
ใบหน้าของซ่งจิ่นหรงดำดิ่งลงทันที แววตาของเธอเต็มไปด้วยความผิดหวัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...