“ขึ้นรถฉันมาแล้วเพิ่งจะถาม ไม่ช้าไปหน่อยเหรอ?” ฉู่หลินเฉินเหน็บแนม
สายตาของเขามองไปยังบริเวณท้องของเธอและหรี่ตา “ฉันยังคงย้ำคำเดิม ทำไมถึงจงใจบอกว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของหลินเมิ่งฟาน?”
ใบหน้าที่เข้มและเย็นชาของเขามีความดื้อรั้น หากไม่ได้รับคำตอบ ก็จะเอาจริงเอาจังดึงดันจนถึงที่สุด
ฉินซูถอนหายใจอย่างเลี่ยงไม่ได้
บอกความจริงกับเขา?
เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน ใครจะไปรู้ว่าเขาจะทำยังไงกับเด็กคนนี้
“ในเมื่อคุณสนใจเด็กคนนี้ขนาดนี้ งั้นฉันก็จะไม่ปิดปังคุณแล้ว แต่คุณต้องสัญญาว่าจะไม่นำเรื่องนี้ไปบอกคนอื่น”
เธอมองเขาอย่างจริงจังและเอ่ยขึ้น
ฉู่หลินเฉินพยักหน้า ท่าทางตั้งใจฟังอย่างดี “พูดมา”
ฉินซูก้มสายตาลงต่ำ ใบหน้าปรากฏความทุกข์ระทมเล็กน้อย
เธอกลั่นอารมณ์และค่อย ๆ พูดออกมา “หลินเมิ่งฟานเป็นแฟนคนแรกของฉัน ฉันคบกับเขาห้าปี ทุ่มเทด้วยความจริงใจ แต่กลับแลกมาด้วยการทรยศของเขา สถานการณ์แบบนี้ ฉันจะสามารถยินดีที่จะเลิกกับเขาได้ยังไง?”
“ดังนั้น?” จู่ ๆ ภายในใจของฉู่หลินเฉินก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดี
เขามองเห็นเพียงฉินซูขดมุมปาก ปรากฏรอยยิ้มที่ขมขื่นอย่างเด็ดขาด “แน่นอนว่าฉันต้องคิดหาวิธีระบายอารมณ์ ทันทีที่เลิกกับเขาฉันก็ไปไนท์คลับเพื่อหาผู้ชาย เด็กคนนี้ น่าจะเกิดจากตอนนั้น”
“แค่ก!” เว่ยเหอที่นั่งอยู่ด้านหน้าไม่สามารถอดกลั้นไว้ได้ เขาสำลักน้ำลายจนไอออกมา
สีหน้าของฉู่หลินเฉินเยือกเย็นและอึมครึม
ฉินซูยังคงแสดงต่อไปและพูดด้วยความรู้สึกเสียใจ “น่าเสียดายที่ตอนนั้นฉันดื่มมากไป ก็เลยไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นชื่ออะไร หน้าตาเป็นยังไง”
“ฉันไม่สามารถให้คนอื่นรู้ ว่าในท้องของฉันเป็นลูกที่ไม่รู้จักแม้แต่หน้าพ่อ ดังนั้นเมื่อหลินเมิ่งฟานยินดีที่จะรับผิดชอบเด็กคนนี้ แน่นอนว่าฉันจึงให้โอกาสเขาได้รับบทพ่อด้วยความยินดี แม้จะไม่ได้รับปากว่าจะอยู่ด้วยกันกับเขา แต่ไม่ว่าจะดีหรือแย่ ก็ได้ให้ฐานะที่ชอบธรรมแก่เด็กคนนี้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...