วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 307

ก่อนที่ฉินซูจะวางสาย ซินยวี่ก็รีบพูดขึ้นว่า "คุณฉินครับ จริง ๆ ก่อนหน้านี้ผมได้รู้มาแล้ว ว่าคุณเป็นเจ้าของบ้านหลังนั้น และผมก็คิดมานานมาแล้ว ถึงได้ติดต่อคุณมา และก็คาดการณ์เอาไว้แล้วด้วย ว่าจะต้องถูกคุณปฏิเสธแน่นอน"

“แต่ไม่ว่าอย่างไร ผมก็ยังหวังว่าคุณจะให้โอกาสผมได้พูดคุยกันดี ๆ ผมรับรองได้เลย ว่าผมต้องการซื้อบ้านหลังนั้นอย่างจริงใจ ไม่ใช่การสมรู้ร่วมคิดนะครับ”

น้ำเสียงของเขาดูกระตือรือร้น แต่ก็ไม่ได้หยาบคาย

ฉินซูฟังคำพูดของเขาที่ดูจริงใจมาก

หลังจากลังเลเล็กน้อย ท้ายที่สุดเธอก็ไม่ได้วางสาย แต่ถามไปว่า "คุณบอกฉันได้ไหม ว่าทำไมคุณถึงต้องการซื้อบ้านหลังนั้น"

และยังเป็นราคาที่สูงเกินกว่าที่มันควรจะเป็นตั้งหนึ่งล้าน

ซินยวี่หยุดพูด และยิ้มอย่างเรียบ ๆ "จริง ๆ ก็เพื่อแม่ของผมครับ ท่านสุขภาพไม่ดี ร่างกายก็ค่อยไม่แข็งแรง ท่านต้องการหาที่พักฟื้นในภูเขาและแม่น้ำที่เขียวขจี ผมให้ค้นหาจนทั่วแล้ว ถึงขนาดให้อาจารย์ฮวงจุ้ยมาดูโดยเฉพาะเลย ถึงได้เจอบ้านหลังนั้นของคุณ"

"ดูฮวงจุ้ยแล้วด้วย?" ฉินซูตกใจ

ซินยวี่ค่อนข้างรู้สึกเขินอายที่จะพูดแบบนี้และหัวเราะเบา ๆ

“ถ้าหากคุณนายจุนมีสุขภาพไม่ดี เธอควรถูกส่งตัวไปยังสถานพยาบาลมืออาชีพ แม้ว่าสภาพแวดล้อมในชนบทจะเงียบสงบ แต่ก็ไม่สามารถรักษาปัจจัยทางการแพทย์ได้นะคะ”

"คือเรื่องนี้นะครับ เมื่อถึงเวลาจะมีนักบำบัดโรคมืออาชีพมาคอยดูแล เรื่องความคิดที่อยากกลับไปต่างจังหวัด ก็เป็นความคิดของคุณแม่ ท่านอยู่เหนือมาหลายปีแล้ว ก็คงมีความคิดที่อยากจะกลับไปสักพักหนึ่งแล้ว" ซินยวี่พูดขึ้น

แม้ว่าแม่ของเขาไม่เคยพูดเรื่องเหล่านี้ แต่เขามักจะเห็นภาพวาดและงานปักของท่าน ซึ่งเต็มไปด้วยทุ่งนาและแม่น้ำ และนั่นสะท้อนถึงความปรารถนาภายในของท่านในทางอ้อม

เขาหว่านล้อมด้วยความพยายาม "คุณฉิน ตอนนี้คุณอยู่ที่ไห่เฉิง และคุณต้องอยู่ในเมืองเพื่อความก้าหน้าอยู่แล้ว บ้านว่างเปล่าและไม่มีคน อีกไม่นานก็จะผุพังไป"

“ผมรับรองได้เลยว่าหลังจากที่ซื้อบ้านของคุณแล้ว ผมจะไม่รื้อถอนแล้วสร้างใหม่ จะรักษามันไว้ เพื่อเป็นการเก็บความทรงจำเอาไว้ และจะต้อนรับคุณให้เข้ามาดูได้ตลอดเวลา ผมซื้อบ้านหลังนี้ ก็เพื่อเติมเต็มความคิดถึงให้กับแม่ของผม"

เขาพูดมาจนถึงตอนนี้ แสดงความจริงใจอย่างเต็มที่