วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 329

เป็นเขาได้อย่างไร? แล้วยังอยู่ในสภาพนี้อีก?

ฉินซูไม่อยากเชื่อเลยจริง ๆ ตนเองนั่งรถชมวิวคนเดียว คาดไม่ถึงว่าจะมาพบผู้ชายคนนี้ที่นี่ได้

ยิ่งไปกว่านั้นเป็นฉากนี้อีก เหมือนสถานการณ์ที่คุ้นเคยจริง ๆ

เธอนึกถึงครั้งนั้นที่เฮลิคอปเตอร์ตก ก็อยู่ในสภาพจนตรอกแบบนี้

ฉู่หลินเฉินก็จำฉินซูได้เช่นกัน เขาพูดออกมาอย่างยากลำบาก “ช่วยฉันด้วย”

ฉินซูขมวดคิ้วกำลังครุ่นคิดว่าจะช่วยเขาดีหรือไม่?

เมื่อนึกถึงที่เขาปกป้องหวังอี้หลิน เธอก็รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้น่ารังเกียจจริง ๆ ไม่ควรค่าที่เธอจะช่วยเหลือเขาอีกครั้งจริง ๆ

แต่เมื่อเห็นเลือดบนหน้าอกของเขา หากไม่ดำเนินการรักษา มีแนวโน้มว่าจะอันตรายถึงแก่ชีวิต เธอไม่สามารถมองดูอย่างนิ่งเฉยได้จริง ๆ

หมอต้องช่วยชีวิตคนใกล้ตาย และดูแลรักษาคนที่บาดเจ็บ

ความคิดนี้ฝังแน่นเข้าไปในเนื้อแท้ของเธอมาตั้งนานแล้ว

ยิ่งกว่านั้น เธอคิดว่าผู้ชายคนนี้เป็นพ่อของลูกในท้องของเธอ

“ถือว่าเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะช่วยคุณ!” ฉินซูกัดฟันและเรียกคนขับรถมา

ทั้งสองร่วมแรงกันพาฉู่หลินเฉินขึ้นรถ ฉินซูใช้โอกาสนี้สังเกตบาดแผลของเขา อาการบาดเจ็บไม่เบาแต่ก็ไม่ได้รุนแรงนัก เขาน่าจะหมดแรงก่อนที่ร่างกายจะทรุด ซึ่งจะทำให้อาการบาดเจ็บรุนแรงขึ้นได้ทางอ้อม

เขาได้รับบาดเจ็บแล้วปรากฏตัวขึ้นบนภูเขา ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

ฉินซูพูดกับคนขับรถ “โทร120เลยค่ะ เราไปส่งเขาลงจากภูเขา”

เพิ่งจะพูดจบฉู่หลินเฉินก็ยื่นมือข้างหนึ่งมาดึงเธอไว้ “ไม่ พาฉันขึ้นไปบนยอดเขา จะมีคนมารับ”

เขาเหนื่อยล้ามากจริง ๆ พูดประโยคนี้ออกมาอย่างยากลำบากและอ่อนแอ

สีหน้าของฉินซูกำลังครุ่นคิด เธอสบสายตาที่เป็นคำถามของคนขับรถ แล้วเอ่ยขึ้น “ทำตามที่เขาบอก”

คนขับรถลังเลครู่หนึ่ง แต่ทว่าไม่ได้พูดอะไร เขาขับรถชมวิวมุ่งตรงไปที่ยอดเขาต่อไป

ฉินซูขมวดคิ้วมองไปยังฉู่หลินเฉินที่นั่งอยู่ข้างกายตนเอง สายตาจับจ้องไปที่บนรอยแผลขนาดใหญ่ขนาดเล็กบนร่างกายของเขา มีทั้งรอยมีดและรอยขีดข่วนต่าง ๆ