เลือดของเขาไหลออกมารุนแรงเกินไป ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป จะกลายเป็นปัญหา
ฉินซูวางแผนว่าหลังจากไปถึงยอดเขาแล้ว จะเย็บแผลให้ฉู่หลินเฉิน
ในขณะเดียวกันกับที่รถนำเที่ยวจอดลงที่ยอดเขา เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งก็ร่อนลงจอดอย่างมั่นคงเช่นเดียวกัน
เว่ยเหอลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ก่อน เมื่อเห็นว่าฉินซูกับฉู่หลินเฉินอยู่ด้วยกันเขาก็แปลกใจจริง ๆ
แต่เขาไม่มีเวลาทักทายฉินซู ความสนใจของเขาถูกดึงไปที่บาดแผลบนร่างกายของฉู่หลินเฉิน สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที “คุณชายฉู่!”
ฉู่หลินเฉินลงจากรถด้วยการประคองของเว่ยเหอ เขาเอ่ยถาม “งานหมั้นเริ่มแล้ว?”
“ยังเหลือสี่สิบนาทีครับ ผมเอาเสื้อผ้ามาแล้ว”
“ไป” ฉู่หลินเฉินพ่นคำสั้น ๆ ธรรมดา ๆ ออกมาหนึ่งคำ
สีหน้าของเว่ยเหอเต็มไปด้วยการไม่เห็นด้วย เขาพูดอย่างลังเล “บาดแผลของคุณ ไม่งั้นไปโรงพยาบาลก่อน…”
“ทนได้” ฉู่หลินเฉินกัดฟันพูด
ฉินซูที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ได้ยินบทสนทนาของทั้งสองคน ฝืนฟังคร่าว ๆ
ฉู่หลินเฉินไม่สนใจบาดแผลบนร่างกายของเขา ยังจะไปเข้าร่วมงานหมั้นกับหวังอี้หลิน?
เธอรู้สึกอึดอัดภายในใจเล็กน้อยอย่างอธิบายไม่ถูก
เพียงแต่ว่าความรู้สึกแปลก ๆ นี้ ไม่นานก็ถูกโยนทิ้งไปด้านหลัง
เพียงแค่เหลือบมองผ้าพันแผลที่ชุ่มไปด้วยเลือดบนหน้าอกของฉู่หลินเฉิน เธอพูดเบา ๆ “ถ้าเลือดคุณยังไหลไม่หยุดแบบนี้ ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง คุณจะถูกส่งไปห้องฉุกเฉิน เพราะช็อกจากการเสียเลือดมากเกินไป”
ฉู่หลินเฉินหยุดฝีเท้าทันทีและหันไปมองเธอ
ในมือของฉินซูถือเข็มเย็บแผลอยู่ เธอกระตุกมุมปากและพูดขึ้น “ในฐานะนักศึกษาแพทย์ ฉันแนะนำให้คุณห้ามเลือดก่อน แล้วเย็บแผลให้เรียบร้อย”
“ใช้เวลาเท่าไหร่?” เขาถาม
“ประมาณ... สิบห้านาที”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...