ฉินซูเงียบ
หวังอี้หลินเป็นคนที่ฉู่หลินเฉินรักมากที่สุด ไม่เหมือนตนเองที่เป็นผู้หญิงที่เขาไม่อยากแต่งงานด้วย แน่นอนว่าเขาต้องปกป้องเธอ
เธอรู้อย่างนี้มานานแล้ว เพียงแต่ในใจก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ
เพียงแต่ว่าเธอไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา และใช้น้ำเสียงที่ไม่คิดว่าเป็นเช่นนั้นพูดออกมาอย่างสบาย ๆ “คนที่อยู่ในงานวันนี้ ไม่ใช่คนโง่ทั้งหมด ขอเพียงแค่มีคนส่วนหนึ่ง ที่เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของหวังอี้หลินก็เพียงพอแล้ว สิ่งสำคัญของการประกาศเรื่องนี้ คือคุณได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองแล้ว และจะไม่ถูกคนใส่ร้ายอีก”
“ที่ฉันยังมีบันทึกเสียงตอนหนึ่งของเซียวหย่งอยู่ เดี๋ยวฉันส่งให้คุณ หลังจากนั้นฉันก็จะจากไปจากไห่เฉิง ที่เหลือคงช่วยเหลืออะไรคุณไม่ได้อีก”
ฉินซูพูด เธอหาไฟล์บันทึกเสียงและส่งไปให้หยูหร่าน
เมื่อหยูหร่านได้รับไฟล์บันทึกเสียงก็รู้สึกอบอุ่นในใจ ขอบตาของเธอร้อนผ่าวขึ้นมาเล็กน้อย เธอพูดอย่างจริงจัง “ฉินซู ขอบคุณนะ”
ฉินซูยิ้มเล็กน้อยไม่ได้พูดอะไรอีก จากนั้นก็วางสายไป
เรื่องที่ควรทำก็ได้ทำแล้ว เธอก็ควรจะเดินทางต่อไป
ฉินซูนั่งอยู่ในตำแหน่งคนขับและขับรถออกไป
ในเวลาเดียวกัน ฉู่หลินเฉินพาหวังอี้หลินมุ่งหน้าไปส่งยังโรงพยาบาล
ภายในรถ เขาเม้มริมฝีปากบางแน่นไม่พูดอะไรออกมาสักคำ ลมหายใจหยุดนิ่งไปทั้งตัว ทำให้ผู้คนยากต่อการคาดเดาอารมณ์ความรู้สึกของเขาในตอนนี้
หวังอี้หลินเอนตัวพิงเบาะอย่างอ่อนแรง แต่ทว่าสายตากลับเฝ้าดูอย่างระมัดระวัง
เธอรู้ว่าเรื่องครั้งนี้อาจจะปกปิดไม่ได้ง่าย ๆ ...
แต่ทว่าฉู่หลินเฉินไม่ได้กำลังคิดถึงเรื่องนี้
คำพูดของหยูหร่านดังก้องอยู่ในหัวของเขา ไม่สามารถเพิกเฉยได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...