สรุปตอน บทที่ 393 – จากเรื่อง วุ่นรักวิวาห์ลวง โดย พระพาย
ตอน บทที่ 393 ของนิยายโรแมนติกเรื่องดัง วุ่นรักวิวาห์ลวง โดยนักเขียน พระพาย เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตัวเล็กและตัวใหญ่ทั้งสองคนเดินผ่านไปแบบนี้ ฉินซูปิดหน้าเลยทำให้มองอะไรไม่ชัด แต่เสี่ยวเวยเวยซึ่งมีใบหน้าที่งดงามและความน่ารักสุด ๆ ดึงดูดความสนใจของแฟนคลับได้อย่างเหนียวแน่น
เขาสวมเสื้อยืดสีเหลืองตัวเล็ก ชุดเอี๊ยมสีดำ และขาสั้น ๆ ทั้งสองข้างสวมรองเท้าผ้าใบสีขาวพร้อมสะพายกระเป๋าสัตว์ประหลาดตัวเล็กสีดำไว้ด้านหลัง
เสื้อผ้าเรียบง่าย ดูสะอาดและสดใส แถมยังน่ารัก
ผมสั้นนุ่มสีดำเข้มวางอยู่บนหน้าผากอวบ ดวงตากลมโต ขนตาโค้งงอเหมือนแปรงกระพริบขึ้นลงและมองไปรอบ ๆ ด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น เขาเอียงศีรษะเป็นระยะ ๆ อย่างครุ่นคิด
“เด็กน้อยน่ารักจังเลย!”
“ให้ตายเถอะ ฉันหน้าแดงเลย ยีนนี้ต้องมีพลังขนาดไหนถึงให้กำเนิดใบหน้าเล็กๆ ที่สง่าขนาดนี้!”
“คงไม่ใช่ดาราเด็กเดบิวต์หรอกใช่ไหม?”
แน่นอนว่าฉินซูไม่ได้ยินคำพูดเหล่านี้ เธอแค่อยากจะจากไปอย่างรวดเร็ว
ในเวลานี้จู่ ๆ ก็มีเสียงฝีเท้าไล่ตามเธออย่างกะทันหัน
“รอสักครู่ค่ะ”
เด็กผู้หญิงถือกล้องวิ่งไปหาฉินซู โดยขวางทางของเธอ และชี้ไปที่ชายร่างเล็กอย่างตื่นเต้น จากนั้นมองไปที่ฉินซู
“ขอโทษนะคะ ฉันขอถ่ายรูปได้ไหม?”
ฉินซูสบตาเธอ แต่แล้วก็สงบลง
คนนี้จำเธอไม่ได้
“ขอโทษนะคะ เรากำลังรีบ” เธอปฏิเสธอย่างสุภาพ
ทันทีที่พูดจบ แฟน ๆ ที่อยู่ด้านข้างก็ส่งเสียงโห่ร้องอย่างกระตือรือร้น
“มาแล้ว เทพธิดามาแล้ว!”
“อี้หลิน....”
หวังอี้หลินจิบเครื่องดื่มที่ผู้ช่วยช่ายช่ายช่วยเปิด และอดไม่ได้ที่จะบ่นว่า “แฟนคลับพวกนี้น่ารำคาญจริง ๆ คราวหลังอย่าจัดกิจกรรมรับส่งสนามบินแบบนี้ให้ฉันอีก”
ช่ายช่ายกล่าวด้วยรอยยิ้ม “พี่อี้หลิน กระแสความดังที่พี่ได้รับรางวัลใหญ่ในต่างประเทศยังไม่จบ การใช้โอกาสนี้ในการมีปฏิสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับแฟน ๆ ที่จุดรับที่สนามบินสามารถทำให้เกิดกระแสความนิยมต่อไปได้ ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าเราจะเป็นคนจัดงานเอง แต่ความรักของแฟน ๆ ที่มีต่อพี่นั้นคือเรื่องจริง ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่มาถึงสนามบินเพื่อเจอพี่หรอก”
ประโยคสุดท้ายค่อนข้างมีประโยชน์กับหวังอี้หลิน
เธอฮัมเพลงเบา ๆ และนึกถึงอะไรบางอย่างได้ เธอมองเข้าไปในรถแล้วถามคนขับ “ยวี้เฟิงมาถึงก่อนฉันไม่ใช่เหรอ? ทำไมคนถึงยังไม่มา?”
“เอ่อ...คุณชายยวี้เฟิงกลับเองแล้วครับ” คนขับตอบ
หวังอี้หลินขมวดคิ้วทันที เธอตกลงกับหลินเฉินแล้วว่าจะพาลูกพี่ลูกน้องของเขากลับไปด้วย แต่ปรากฏว่านายคนนี้กลับไปเองแล้ว หักหน้ากันจริง ๆ!
“โอเค เราก็กลับกันเถอะ” เธอพูดอย่างใจเย็น
ส่วนอีกด้านหนึ่ง ในที่สุดฉินซูก็เจอจางอี้เฟย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
เมื่อไรคะรอนานคะ...
รอๆๆๆอ่านต่อ...
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...