วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 54

ฉินซูออกจากบ้านพักตากอากาศแต่เช้าเพราะเธอได้รับสายจากอาจารย์สวี่

ใบสมัครของเธอได้รับการอนุมัติแล้ว อีกไม่นานเธอก็สามารถเข้าร่วมห้องปฏิบัติการ และมีส่วนร่วมในโครงการวิจัย

ดังนั้นเธอจึงต้องเตรียมความพร้อมให้ดี

และอีกหนึ่งเหตุผลคือ เธอไม่อยากเผชิญหน้ากับฉู่หลินเฉิน

เมื่อคืนเขาทำให้เธอตกใจจริง ๆ

แต่ตอนนี้เธอสงบลงแล้ว เพียงแต่รู้สึกเสียใจเล็กน้อย

เมื่อคืนเป็นโอกาสดีที่หาได้ยาก หลังจากเธอทุบเขาจนสลบ เธอน่าจะถลกกางเกงเขาเพื่อพิสูจน์ว่าเขาคือคนนั้นหรือไม่…

ท้ายที่สุดแล้ว เขาและผู้ชายคนนั้นให้ความรู้สึกกับเธอที่คล้ายคลึงกันมากจริง ๆ โดยเฉพาะเมื่อคืน กลิ่นอายความรุนแรง เผด็จการ และความเอาแต่ใจของเขาเหมือนกับคนนั้นทุกประการ

ฉินซูสะบัดหัวละทิ้งความคิดที่วุ่นวายอยู่ในสมอง

ตอนนี้เธอต้องกลับไปที่บ้านของพ่อแม่บุญธรรม เพื่อไปเอาเข็มเงินที่คุณย่าให้กลับมา

การวิจัยครั้งนี้เกี่ยวข้องกับแพทย์แผนจีนและการฝังเข็ม เป็นสิ่งที่ฉินซูสนใจอย่างยิ่ง เข็มเงินชุดนั้นอาจมีประโยชน์

ถือโอกาสไปยืนยันกับจงจื้อหย่วน เกี่ยวกับสัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตเธอ ว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่

ถูกคนเรียกว่าเด็กกำพร้าไม่มีพ่อแม่มายี่สิบปีแล้ว ถึงยังไงเธอก็ยังอยากรู้เกี่ยวกับชีวิตตัวตนจริง ๆ ของตัวเอง

รถวิ่งผ่านสถานสงเคราะห์ เด็ก ๆ กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนานอยู่ในสนาม ผู้สูงอายุที่เคลื่อนไหวร่างกายไม่สะดวกนั่งพูดคุยกันอยู่ใต้ต้นไม้

ในใจฉินซูกระตุก เธอขอให้คนขับแท็กซี่หยุดรถ

เธอสแกนวีแชทเพื่อจ่ายค่าโดยสาร สวมหมวกและลงจากรถ จากนั้นเดินตรงไปยังประตูทางเข้าสถานสงเคราะห์

เด็ก ๆ ที่กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนาน ทยอยหยุดการเคลื่อนไหวและมองมาที่เธอด้วยความสงสัย สายตาที่ไร้เดียงสาปรากฏถึงการเฝ้ารอและปรารถนา

พวกเขาต่างก็เป็นเด็กกำพร้า เด็กน้อยอายุหนึ่งถึงสองปี เด็กโตอายุสิบสามสิบสี่ปี แม้ว่าสถานสงเคราะห์จะเลี้ยงดูพวกเขา แต่ก็ไม่สามารถให้ครอบครัวที่แท้จริงกับพวกเขาได้

ชายสูงอายุที่เฝ้าป้อมยาม มองดูฉินซูอย่างพินิจพิเคราะห์และถามว่า “คุณหนู คุณมารับเลี้ยงเด็กเหรอ?”

ฉินซูส่ายหัว