ณ บ้านตระกูลหวัง
คืนนี้จางเหวินอารมณ์ดี เตรียมที่จะเข้านอนกับสามีเร็วสักหน่อย
เธอมาส์กหน้าเดินออกมาแล้วมองเห็นหวังเจิ้นฮวานั่งนิ่งไม่ไหวติงอยู่บนโซฟา
“เหล่าหวาง คุณทำอะไรน่ะ?”
“กำลังรออี้หลินกลับมาจากทานข้าวกับคุณชายฉู่ แล้วถามเธอว่าสถานการณ์ระหว่างเธอกับคุณชายฉู่เป็นยังไงบ้าง”
จางเหวินได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะ เธอนั่งลงบนตักและโอบกอดรอบคอของเขาจากนั้นพูดว่า “คุณอายุปูนนี้แล้วยังมองเรื่องแบบนี้ไม่ออกเหรอ คืนนี้อี้หลินไม่กลับมาหรอก”
“อะไร?”
หวังเจิ้นฮวามองเห็นรอยยิ้มที่คลุมเครือบนใบหน้าของจางเหวิน ก็เข้าใจในทันที
จางเหวินพูด “แฟนคนก่อน ๆ ของอี้หลินไม่มีใครเทียบฉู่หลินเฉินได้เลย เธอต้องจับเขาให้ได้ ไม่อย่างนั้นผู้ชายที่ดีเลิศแบบนี้ ถ้าไม่ระมัดระวังอีกหน่อยจะโดนหมาจิ้งจอกตัวอื่นคาบเอาไป”
หวังอี้หลินได้ยินคำพูดของแม่เธอทันทีที่เธอเดินเข้าประตูมา จากเดิมที่อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้วยิ่งทำให้เธอรู้สึกกลัดกลุ้มมากขึ้นไปอีก
หวังเจิ้นฮวาและจางเหวินต่างตกตะลึงเมื่อเห็นเธอกลับมา
จางเหวินพูดขึ้นด้วยความสงสัย “คุณชายฉู่ปล่อยลูกกลับมาได้ยังไง? คืนนี้พวกเธอสองคน…”
หวังอี้หลินโยนกระเป๋าลงด้วยความหงุดหงิด “หยุดพูดได้แล้ว! หนูว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับหนูสักนิด”
“ไร้สาระ ถ้าเขาไม่ชอบลูกเขาจะแต่งงานกับลูกไหม?” จางเหวินโต้กลับ เธอลุกขึ้นจากตักแล้วเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าหวังอี้หลิน
“หนูจะไปรู้ได้ยังไง” หวังอี้หลินก้มหน้ารู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
เธอเป็นกังวลว่าถ้าหากคนที่ฉู่หลินเฉินชอบคือฉินซู...
จางเหวินจับมือเธอและพูดขึ้นอย่างหนักแน่นและจริงจัง “ลูก บางทีคืนนี้พวกเราอาจจะรีบร้อนเกินไป ความรู้สึกของทั้งสองสามารถค่อย ๆ พัฒนาไปเรื่อย ๆ ได้ ขอเพียงแค่ท้ายที่สุดแล้ว ลูกเป็นคุณหนูตระกูลฉู่ อะไร ๆ มันก็จะง่าย”
“มันไม่ง่ายที่จะไปเจอคุณชายฉู่ แต่ลูกสามารถไปสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ใหญ่ทางฝั่งตระกูลฉู่ไว้ก่อนได้ เพื่อที่จะได้รับการอนุญาตจากพวกเขา”
หวังอี้หลินดวงตาเป็นประกาย คำพูดของแม่ชี้ทางให้เธออย่างดี
เช้าตรู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...