ฉินซูนำเงิน 800,000 หยวนนั้นบริจาคไปแล้วจริง ๆ และยังบริจาคในนามของเธอ...
800,000 หยวน... เงินของฉัน
เดิมทีวางแผนไว้ว่ารอให้เวลาผ่านไปสักพักจะหาวิธีเอากลับมา มันสามารถซื้อกระเป๋าแบรนด์เนมได้หลายใบ
แต่ถูกบริจาคออกไปแล้ว
ฉินซูจงใจแน่ ๆ!
หวังอี้หลินกัดฟันแน่นจนฟันเหมือนจะหัก แต่เพราะว่าฉู่หยุนซีและหลิวเหวยลู่อยู่ที่นี่ด้วย เธอจึงต้องฝืนยิ้มรับมา “ขอบคุณ ดูเหมือนว่าฉันจะเข้าใจเธอผิด”
ฉินซูยิ้มเบา ๆ “ไม่ต้องขอบคุณ”
พูดจบก็หันหลังเดินออกไป
ครั้งนี้ฉู่หยุนซีไม่ได้ขวางเธอไว้ แต่มองไปที่หวังอี้หลินและรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
แต่เธอก็ไม่ได้เข้าไปพัวพัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างหวังอี้หลินกับฉินซู แต่เธอก็ไม่เข้าข้างของเลียนแบบอย่างฉินซู
ฉู่หยุนซีหยิบใบรับรองการกุศลขึ้นมา ยิ้มและพูดว่า “อี้หลิน จริง ๆ แล้วเธอก็ชอบการกุศลด้วยเหรอ? ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเธอถึงจิตใจดีขนาดนี้ คุณแม่ของฉันก็เข้าร่วมกิจกรรมการกุศลอยู่บ่อย ๆ หลังจากนี้ทั้งคู่ก็จะไปมาหาสู่กันอย่างมีความสุขมากขึ้นแน่ ๆ! ใช่ไหมคะคุณแม่?”
สายตาของหลิวเหวยลู่หันกลับมาจากการมองดูด้านหลังของฉินซูที่เดินจากไป เธอพยักหน้าและพูดว่า “อี้หลิน วันหลังถ้ามีเวลาก็มาทานอาหารว่างที่บ้านสิ”
หวังอี้หลินรีบตอบด้วยความดีใจ “ขอบคุณค่ะคุณผู้หญิง”
หลิวเหวยลู่เชิญเธอด้วยตัวเอง เท่ากับเป็นการส่งสัญญาณที่ดีต่อเธอ
เธอรู้สึกภาคภูมิใจเล็กน้อย ดูแล้วเงิน 800,000 หยวนแลกกับใบรับรองการกุศลก็มีประโยชน์อยู่เหมือนกัน
แต่น่าเสียดาย จากเดิมที่คิดว่าจะทำให้ฉินซูขายหน้า คิดไม่ถึงว่าเธอจะทำตัวสบาย ๆ แล้วจากไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...