วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 62

เธอหยิบกล่องของขวัญที่นำมาแล้วเปิดออก จากนั้นก็ชงชาและยื่นให้ด้วยความเคารพ

“คุณท่านคะ ดื่มชาหน่อยนะคะ”

“จ่ะ” ซ่งจิ่นหรงฝืนเก็บความรู้สึกที่ไม่สบายใจเอาไว้และรับชามา

ฉู่หลินเฉินและหลินเฟิงมาถึงแล้ว ลุงหมิงได้บอกเจตนาของหญิงชราที่จะปฏิเสธการเข้าเยี่ยม

หลินเฟิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “ตอนนั้นเป็นฉันเองที่สับสนและทำผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ ทำให้คุณฉู่ท่านได้รับผลกระทบไปด้วย... คุณท่านไม่ยอมให้อภัยฉันมันก็สมเหตุสมผลแล้ว”

หลิวเหลยลู่พูดขึ้นด้วยความสบายใจ “เหล่าหลินคุณอย่าถือสาเลย ไม่ช้าก็เร็วในสักวันท่านก็จะยอมเปิดใจ เรื่องราวมันก็ผ่านมานานแล้ว พวกเราตระกูลฉู่ต่างก็เข้าใจความลำบากใจของคุณในตอนนั้น”

หลินเฟิงยิ้มอย่างขมขื่น “คุณหญิงฉู่ ขอบคุณที่เข้าใจจริง ๆ แต่ผิดก็คือผิด ฉันมาในวันนี้นอกจากจะมาเยี่ยมคุณท่านแล้ว ยังอยากที่จะมอบเครื่องหอมให้คุณฉู่ท่านด้วย”

หลิวเหลยลู่ชะงักมองไปที่ฉู่หลินเฉิน เห็นได้ชัดว่าเขารู้เรื่องนี้

เธอก็ไม่ได้พูดอะไรอีกและพยักหน้า

“ขอบคุณคุณหญิงฉู่” หลินเฟิงซาบซึ้งจริง ๆ เขาหันไปยื่นกล่องไม้จันทร์ในมือให้ลุงหมิง “ถึงแม้คุณท่านไม่ยอมที่จะพบฉัน แต่นี่คือน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน ได้ยินมาว่าคุณท่านนอนหลับไม่สนิท บางทีสิ่งนี้อาจจะทำให้ท่านหลับสบายมากขึ้น”

พูดจบก็เหลือบมองไปยังฉินซูที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างเงียบ ๆ

“อาหลินไปกันเถอะ ผมจะพาอาไปสุสานบรรพบุรุษ” ฉู่หลินเฉินพูดจบก็เดินนำไปด้านหน้า

หลินเฟิงเดินไปได้สองก้าวก็หยุดแล้วพูดขึ้นด้วยความงงงวย “คุณหนูไม่ไปด้วยกันเหรอ?”

ดวงตาของฉู่หลินเฉินหรี่ลง “เธอ…”

หลิวเหวยลู่รีบอธิบายขึ้นทันที “คุณแม่ท่านมีธุระกับเธอน่ะ”

ขณะพูดก็ส่งสัญญาณผ่านแววตาไปให้ฉินซู “ใช่ไหม?”

แม้ว่าฉินซูจะไม่เข้าใจว่าคืออะไรแต่เธอก็คล้อยตาม “ใช่ค่ะ”